ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Religie’
Herbestemming kerk gaat niet altijd even goed
juli 13th, 2019 | 
Author: 
Andreaskerk, Oostelbeers…bierreclame.
Vooral in het van oudsher katholieke zuiden is een voortdurende discussie gaande over de herbestemming van kerken en kloosters. Wat kan en wat niet? Het is immers religieus erfgoed en dat ligt gevoelig, zeker bij de minderheid die nog aan het geloof vasthoudt. Krenking ligt op de loer.
Posted in 
Asperges me(e)
arius 
Jaspers, een uiterst actieve blogger uit Haarlem, beschrijft vandaag onder de titel Zwarte Asperges een incident met een door hem ternauwernood voorkomen brandje bij de (even) afwezige buurvrouw. Een zekere Sjef reageert met een link naar Wikipedia, die bij mij het oude roomse sentiment oproept: het gregoriaanse gezang Asperges me, Domine hysopo…. (Besprenkel mij, Heer met hysop)
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Abdij van Orval, mooi bewaard religieus erfgoed
De ruïne van de Cisterciënzer abdij van Orval in de Belgische Ardennen (13e-14e eeuw) en haar twintigste-eeuwse versie. De foto’s komen op groter formaat terug in het vervolg van dit artkel.
ngetwijfeld tot het mooist bewaarde religieus erfgoed in de Belgische Ardennen behoort de Cisterciënzer abdij van Orval. Het complex ligt in de streek die naar de Semois is genoemd, de rivier die ook door de stad Bouillon stroomt. Langs de autosnelweg Luxemburg-Brussel staat een groot bord met de woorden: ‘Hier heeft de tijd stil gestaan’ en door het landschap van de Semois zwervend valt dat zeker te beamen. Hoewel, de Netflix-serie La Trêve laat iets heel anders zien. Fictie, maar toch…
Sint Joris –die de draak versloeg– een fantasie
Ridder Joris in gevecht met de draak. Afbeelding uit een zeventiende eeuws, handgemaakt getijdenboek.
Vandaag is het Sint Joris, r.-k. feestdag van een heilige, van wie de algemene opvatting intussen is dat hij…nooit heeft bestaan.
De ridder die de draak (lees: de duivel, in wie intussen alleen nog maar de paus gelooft) versloeg. Patroon van onder anderen Engeland en de padvinders. Op 23 april werd je geacht in je uniform te lopen, met een rode bloem op je hoed. Ridderlijkheid was een eigenschap die padvinders (of bij de r.-k. verkenners) dienden na te streven.
De scouts (zoals ze tegenwoordig naar Brits voorbeeld heten) gingen tot halverwege de vorige eeuw natuurlijk ‘naar de mis’ en ‘s avonds was er (soms) een groot kampvuur in ‘diocesaan (bisdommelijk) verband’. Aangestoken door volwassen padvinders, die tevens commando in Roosendaal waren en waar natuurlijk zeer tegenop werd gekeken.
Er waren ook wel verkennersleiders die in uniform op het werk verschenen, wat op de redactie waar ik werkzaam was de uitroep van verbazing tot gevolg had: ‘Daar staat een padvinder de telex te scheuren.’
Volgens Historiek.net komt hier de uitdrukking ‘de draak steken met’ vandaan.
Wie gelooft er nog in de bijbel?
Peter Stiekema
oor sommige politieke partijen is de bijbel een belangrijke richtingwijzer. De Christen Unie bijvoorbeeld, zeker ook voor de SGP van Van der Staaij, maar ook voor het CDA. Misschien wat minder voor het oorspronkelijke KVP-deel, maar zeker wel voor de voormalige CHU-aanhang en de Anti-Revolutionairen, de meer stichtelijken achter het huidige CDA.
Vergeten traditie: herdenking kindermoord
Soldaten van koning Herodes zoeken in Bethlehem en omgeving naar jongetjes onder de twee jaar, om hen te vermoorden. Op de achtergrond is de slachting aan de gang. Ontroerend is het beeld van het jongetje dat bescherming zoekt bij zijn vader. Onbekende, vermoedelijk Vlaamse meester. Brueghel?
De herdenking van de kindermoord in Bethlehem, die in de r.-k. kerk op 28 december plaatsvindt, is als profane viering totaal vergeten. Tot in het midden van de vorige eeuw liep tijdens Onnozele Kinderen het jongste kind in r.-k. gezinnen rond in de jas van pa, met diens hoed op en zijn pijp in z’n mond (!). Mocht ook bepalen wat er gegeten werd.
Godsdienstwaanzin
Peter Stiekema
sia Bibi, de Pakistaanse moeder van twee kinderen die vorige week vrij werd gesproken van godslastering en daarvoor in 2010 de doodstraf had gekregen, is nog altijd niet vrij. Ze verblijft waarschijnlijk in de gevangenis. Voor haar eigen veiligheid. Haar advocaat Saif-Ul- Mulook is naar ons land gevlucht, met hulp van een christelijke organisatie hier te lande. Hij, zelf moslim, was zijn leven niet zeker, omdat hij een christelijke vrouw verdedigde. Read the rest of this entry »
Een grinnekende koster
Aangespoord door het Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) ga ik hier nog wat mededelingen doen over Johan van der Heijden, van 1921 tot 1971 (vijftig jaar!) koster van de Sint-Laurentiuskerk in Ginneken. Aanleiding is een opmerking mijnerzijds bij het onderwerp priestertje spelen. Van der Heijden wàs de Laurentiuskerk, daar konden elkaar opvolgende pastoors niets aan veranderen.
Toen die kerk van architect Joseph Cuypers in 1977 driekwart eeuw bestond, verscheen er een alleraardigst boekske, getiteld Grinneken in Ginneken. Wat een wonder, vrijwel alle informatie over de parochie is ontleend aan een interview met Van der Heijden. En als grinniken ergens op van toepassing is, dan wel op deze koster, die bij zijn aantreden in 1921 zijn collega’s in het bisdom Breda verbaasde met de mededeling: ‘een van mijn voorwaarden was, dat ik jaarlijks een week met vakantie mocht’. Dat was tot dat moment ondenkbaar.
Priestertje spelen
“We speelden thuis altijd priestertje. Pa had ’n altaartje gemaakt, met alles er op en er aan. Vriendjes moesten de mis bijwonen en gingen graag ter communie, dan kregen ze pepermuntjes in plaats van hosties.” © Foto: Tongelre, 1952 (part.collectie) Info: https://t.co/qHuj3hLo83 pic.twitter.com/YpjCc4q03K
— BHIC (@bhicarchief) 18 oktober 2018
Het mooiste wat een katholieke moeder kon overkomen (vond althans mijn moeder) was dat een van haar zonen priester werd. Zo’n altaartje werd dan beschouwd als ’n soort stimulans. Niet dat het altijd werkte, want de broer die priestertje speelde werd beroepsmilitair en de jongen die soldaatje speelde ging naar het seminarie. Trouwens, zit dat jongetje op de foto niet stiekem een Suske en Wiske te lezen? Kwam ook voor. Read the rest of this entry »
De erfenis van bisschop Jo Gijsen
Peter Stiekema
indelijk, daar is hij dan, de nieuwe bisschop van Roermond, Harry Smeets, 57 jaar jong en deken van Venray. Hij wordt de opvolger van Frans Wiertz, die eind vorig jaar met pensioen ging. Emeritaat heet dat in die kringen. Nee, niet emiraat, daarvoor moet je in Koeweit zijn. Op 8 december wordt hij geïnstalleerd. Persoonlijk zou ik voor 5 december gekozen hebben. Zwarte Pieten genoeg in Limburg.
De kerk uit en niet voor het zingen
laas Dijkhoff heeft naar zijn zeggen kwaad de rooms-katholieke kerk verlaten. Ruzie met kardinaal-aartsbisschop Wim Eijk, die in een weemoedig interview had gezegd dat de VVD schuldig is aan de ontkerkelijking.
Ging Klaas, slimste mens, nog wel eens naar de kerk? Goh.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Jacobine Gelderloos, prot.-chr. theoloog:
Als het schooltje moet sluiten of het dorpshuis dichtgaat, wordt de leefbaarheid steevast in het geding gebracht. Maar als een kerk ermee ophoudt, is er hoogstens interesse voor het gebouw. Dat de geloofsgemeenschap verdwijnt, wat zou het?
(Trouw) Voorpagina hhBest
Suus (4) na te zijn gezegend in de kerk:
Waarom spatte die meneer me nat met de wc-borstel?
(BN-DeStem)
Roomser dan paus Franciscus?
Peter Stiekema
et bisdom Roermond wacht – met een zekere spanning – op de benoeming van een nieuwe bisschop, als opvolger van monseigneur Frans Wiertz, die met emeritaat is/gaat, een mooie omschrijving voor met pensioen. Heel veel indruk heeft Wiertz als bisschop niet echt gemaakt. Ik heb hem eens ontmoet, tijdens een kennismakingbijeenkomst plus rondleiding bij het Limburgs Dagblad, net na zijn aantreden als opvolger van de op zijn minst omstreden bisschop Jo Gijsen. Het leek me een vriendelijke man, maar niet erg daadkrachtig. Denk maar eens aan de manier waarop hij altijd de schier misdadige deken Haffmans van Gulpen de hand boven het hoofd heeft gehouden. Die man deed letterlijk alles wat God verboden zou hebben, mits hij had bestaan. Oud-collega Maarten van Laarhoven heeft daar nog eens een prangend boek over geschreven.
Graag naar de hemel, maar niet te gauw
Duitsers hebben niet alleen de naam, gründlich te zijn, maar hun wordt ook wel ‘n ietsje tekort aan gevoel voor humor toegeschreven. Dat blijkt evenwel niet uit deze tekst die ik aantrof op een gevel in Bernkastel. De slotzin doet de deur dicht: ‘Heer zorg dat wij allemaal in de hemel komen, maar niet te gauw.’
Op weg naar de hemel
Peter Stiekema
e inmiddels gesloten Fatimakerk in het dorpje Offenbeek bij Beesel (Tussen Roermond en Venlo) wordt een indoor trampolinepark. Meestal worden niet meer in gebruik zijnde kerken gesloopt, maar de werkgroep Herbestemming Fatimakerk heeft met initiatiefgroep Hertje Offenbeek (vrij vertaald ‘Hartje Offenbeek’) en de gemeente Beesel een ondernemer gevonden die van het gesloten kerkje,een attractie met kleinschalige horeca wil maken.