hhBest – Sinds 1996

Archief van de rubriek ‘Limburg’

p 95-jarige leeftijd is Ben Romijn overleden, van 1975 tot 1987 hoofdredacteur van het voormalige Limburgs Dagblad in Heerlen. Romijn begon in 1950 zijn journalistieke carrière op de correctieafdeling van de krant, nadat hij als militair was teruggekeerd uit Indonesië. Zijn loopbaan bij de krant werd tijdelijk onderbroken, toen hij in 1960 chef voorlichting werd van DSM en vervolgens directeur van Fibeon Beleggingen. Bij de redactie nam hij de draad weer op in 1972, het jaar van de overname door De Telegraaf, als verslaggever buitenland en financiën/economie. Hij was in die tijd nauw betrokken bij de mijnsluitingen en de omvangrijke sociaal-economische gevolgen daarvan.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

ij was een van die figuren die in alle opzichten met kop en schouders boven al zijn collega’s uitstak: prof. dr. Hein Wellens, hoogleraar cardiologie en een van de oprichters van de Universiteit van Maastricht – en dat was niet eens het belangrijkste: hij was een joviale man, maar van een bescheiden jovialiteit, hij was jazzliefhebber en hij wist wat een journalist nodig had. Dat hij wereldvermaard was op het gebied van de elektrische huishouding van het menselijk hart was een feit waar hij zich zo weinig mogelijk op liet voorstaan. Maar die hem wel de titel ‘Reus van Maastricht’. bezorgde.

Meer op SanteLOGie

Directeur Jos Frusch in zijn leeg openluchttheater Valkenburg

indelijk is het mij dan ook overkomen: ik ben werkloos. Hoewel.Ik had met niemand een dienstverband, het werk dat ik deed was onbezoldigde aard, en overmorgen zit ik gewoon aan bivideoconferentie die onderdeel is van het werk. Noem het dus maar coronawerkloos.

Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest — Meer over openluchttheaters

og maar net had ik getwitterd dat je bij het zoeken van oplossingen voor het Covid-19 probleem niet zo sterk moet gaan zoeken naar oplossingen uit een ver buitenland, waar de omstandigheden feitelijk onvergelijkbaar zijn met die in Nederland. Dat geldt dus ook voor België en voor Duitsland.

Maar geldt het ook voor de mening van iemand met een beetje Nederlandse naam, Hendrik Streeck, die nauwelijks acht kilometer hiervandaan in een leegstaande lagere school ‘kantoor te velde’ houdt met een flinke groep medewerkers en daar buitengewoon zinnige dingen zegt?

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

erst de vreugde, dan de teleurstelling.

De vreugde betreft ten eerste het feit dat de afspraak gisteren is gemaakt – dat was een tijdje geleden wel anders. En dan het feit dat de parkeerfaciliteiten bij het ziekenhuis momenteel geheel gratis zijn. Veel scheelt het niet, maar ons Zeeuwen bent zunig, zoals je weet. Wij mogen graag een paar onverwachte euro’s in de zak steken.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

n ineens zitten we echt op een eng eilandje. Het heet Zuid-Limburg en is met een heel smal navelstrengetje verbonden met Nederland – een engte waar net een autoweg, een provinciale weg en een spoorlijn door kunnen. Je zou er bijna een vrijstaatje van maken nu België in feite niet meer bestaat en sinds vandaag ook de Bondsrepubliek Duitsland onder water is verdwenen.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Een kinderuitzending vanuit het zuiden, 75 jaar geleden

De burgemeester van Hull begroet de Brabantse en Limburgse kinderen na een lange treinreis vanaf de haven van Tilbury. Foto onbekende Britse fotograaf.

1945. Het zuiden van Nederland was bevrijd. Boven de rivieren duurde de ellende voort. De oorlog was dus nog niet voorbij. Toch maakten vijfhonderd Brabantse en Limburgse kinderen (evenveel jongens als meisjes) toen met een schip van van de Royal Navy de oversteek naar Engeland. Om te bekomen van die oorlog en aan te sterken. De voedselsituatie in het zuiden mocht dan niet kritiek zijn – vergeleken met die boven de rivieren – het was er allesbehalve een vetpot. De meeste voor de kinderuitzending geselecteerden hadden geen greintje weerstand meer. Ik was 10 jaar en mocht mee naar Engeland. In 1990, 45 kaar later dus, heb ik geprobeerd, mijn herinneringen aan die tijd vast te leggen in een artikel voor het Brabants Dagblad. Dat verhaal, waarvan hierna een bewerking, staat in de context van het oorlogsdrama, voor zover het zich in de jaren 1944-’45 voltrok in het toen pas door Breda geannexeerde dorp Ginneken. Read the rest of this entry »

n januari 1994, twee maanden voor ik ‘vervroegd’ zou uittreden (een pre-pensioenregeling die nu bij terugkijken bijna een sprookje lijkt) schreef ik een van mijn laatste verhalen voor de weekendbijlage van het Brabants Dagblad. Het ging over de r.-k. filmkeuring. Dat gebeurde aan de hand van een gesprek met Frans Oudejans (1926-2001), toen onder meer oud-redacteur van de nog katholieke de Volkskrant. Oudejans was op titel van journalist lid geweest van de filmkeuring. Hij keek er met gemengde gevoelens op terug. Ik vond het paginagrote artikel (inclusief illustraties) dezer dagen in een boek en dacht: dit is ook nu nog best informatief. Geschiedenis! Wat me als journalist ook frappeert, is de vormgeving van die pagina, waarin ik de hand herkende van mijn toenmalige collega Céline Rutten. Veel ‘wit’, citaatkoppen, prominente behandeling van de illustraties. Rutten was haar tijd vooruit. Ik besloot de tekst compleet te scannen. Om het te lezen, klik op:

Read the rest of this entry »

ee, niet het ongemak van de burgemeester van Nuenen die er vandaag in het ED van meerdere kanten van langs krijgt, maar de regelrechte soap rond het plotselinge aftreden van burgemeester Ralf Krewinkel van Heerlen wegens een als stiekem betitelde sollicitatie in Kerkrade. Wie is er nu eigenlijk verkrampt? Niet Krewinkel volgens mij, maar de hele constellatie rond burgemeestersbenoemingen. Kunnen we in Best over meepraten, maar dit terzijde.

Meer op Manieren – Voorpagina hhBest

a, ik was en ben tegen de Buitenring Parkstad. Maar wat is het een mooie rustige en snelle weg geworden, die N300! Ruim 27 kilometer schitterend asfalt, geheel en al voor jezelf alleen. En dat voor een half miljard euro, hoewel ik desgevraagd misschien toch een iets meer genuanceerde bestemming voor die berg poen zou hebben weten te bedenken.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

an een toevallig ontmoete collega vernam ik twee weken geleden dat door dagblad De Limburger nog enige aandacht zou worden besteed aan het honderdjarig bestaan van het Limburgs Dagblad. Beter gezegd: er zou nog aandacht worden besteed aan het feit dat in oktober van dit jaar het een eeuw geleden was, dat het Limburgs Dagblad in Heerlen werd opgericht. Want sinds vorig jaar bestaat de krant niet meer, na nog enkele jaren een noodlijdend bestaan te hebben geleid als kopblad van De Limburger met laatstelijk een (kunstmatig laag gehouden) abonnee-aantal van 18.000 – de krant was alleen nog in de voormalige Oostelijke Mijnstreek verkrijgbaar.

Pierre Huijskens

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

lotseling realiseer ik me dat het de week van de ronde getallen is. Van de jubilea met de bijpassende nostalgie.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Peter Stiekema

indelijk, daar is hij dan, de nieuwe bisschop van Roermond, Harry Smeets, 57 jaar jong en deken van Venray. Hij wordt de opvolger van  Frans Wiertz, die eind vorig jaar  met pensioen ging. Emeritaat heet dat in die kringen. Nee, niet emiraat, daarvoor moet je in Koeweit zijn. Op 8 december wordt hij geïnstalleerd. Persoonlijk zou ik voor 5 december gekozen hebben. Zwarte Pieten genoeg in Limburg.

Read the rest of this entry »

et is een indrukwekkende dodenakker. 31.598 (voornamelijk) Duitse militairen liggen begraven op de militaire begraafplaats buiten het Limburgse dorp Ysselsteyn. Op een oppervlakte die overeenkomt met veertig tot vijftig voetbalvelden liggen hier de Duitsers die tijdens de Tweede Wereldoorlog op de oorlogsfronten in Nederland gesneuveld zijn. En ook nederlanders die zijn omgekomen terwijl ze in Duitse krijgsdienst waren (met name Nederlandse SS’ers). Ook zijn er graven van Duitse burgers uit het grensgebied bij Sittard, die na de bevrijding van Brabant naar de barakken van kamp vught werden geëvacueerd en daar ook onder erbarmelijke omstandigheden enkele maanden moesten leven. Verder liggen er nog enkele tientallen Duitsers die in de Eerste Wereldoorlog zijn omgekomen.
Zaterdag was het bezoek aan de begraafplaats een onderdeel van de jaarlijkse excursie van de vrijwilligers van Nationaal Monument Kamp Vught.
Tekst/foto Jan van de Ven – Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest

Anja van den Akker oneel en schrijftalent zitten in zijn genen. Maar een heilig geloof in het goede is de grote drijfveer van auteur en journalist Erik Vink (67) uit Deurne. Zijn achtste grote toneelproductie ging dit weekeinde in première. Nummer negen volgt in 2019. Steeds weer volle bak, een paar duizend bezoekers per productie. ‘Het schrijven gaat spelenderwijs, net als ademen en fietsen. Als de toneellichten aangaan, kom ik thuis.’ Zijn appartement in hartje Deurne voert je langs de vele reizen die Erik Vink als journalist maakte voor Brabant Pers en diverse andere bladen wereldwijd. Maar het is ook doordrenkt van herinneringen aan zijn voorvaderen. Foto’s en affiches van zijn opa en oma, beiden toneelspelers die in een woonwagen rondreisden met hun eigen schouwburg.

Foto Piet den Blanken

Read the rest of this entry »