et zat er al een maand aan te komen, maar nu het toch gebeurd is, ontploft Italië alsnog: Andrea Camilleri, vooral bekend als ‘vader’ van commissaris Salvo Montalbano, is vanmorgen om 08 uur 20 overleden in het ziekenhuis van de Heilige Geest in Rome, waar hij sinds ongeveer een maand verbleef na een hartstilstand en daarop volgende beroerte. Hij zou op 8 september 94 jaar zijn geworden.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

(DeLiedjeskrant.nl)

Meer over Marc de Koninck – Voorpagina hhBest

og ’n paar weken en het feest barst echt los: 200 jaar gemeente Best. Dat ‘gemeente’ moet je er eigenlijk wel voor zetten, want Best bestaat natuurlijk al veel langer. Het heeft zijn eigen heilige, genaamd Odulphus, die rond 800 zou zijn geboren; ze wijzen de vermoedelijke plek aan in de buurt van de aan hem toegewijde kerk. En Jeroen Bosch (tweede helft vijftiende eeuw) vond in Best zijn echtgenote; de schilder hield daar nog een flink stuk grond in de buurtschap Aarle aan over.

Meer op Manieren – Voorpagina hhBest

en half uurtje ben ik nu thuis en ik ben nog niet bekomen van mijn verbijstering. Sterker nog, mijn verbijstering neemt nog steeds toe.

Met de firma Schoonenberg maakte ik vorige week een afspraak omdat ik naar mijn mening toe was aan een verbetering van mijn gehoortoestellen. Die dingen worden, zo maak ik al maanden op uit de tv-reclame, gratis uitgedeeld of het snoepjes zijn en ik hoor echt heel slecht.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Giftige schoonheid noemt de fotograaf deze rupsen van de Sint-Jacobsvlinder op Jacobskruiskruid, onder meer te zien langs de Aa bij Den Dungen. Foto © Jan van de Ven

Meer op beeldenstormer.nl, waar ook fotografische waarnemingen zijn te zien van veranderingen in de bezetting van Brabantse akkers. – Voorpagina hhBest

et was 13 juli 1944 – en het betreft hier een van mijn vroegste herinneringen – toen ik hem zag voor het eerst: een pasgeboren baby, of eigenlijk vooral een grote bos donkerbruine krullen, naast het bed van mijn moeder, het zogenaamde kinderbed, in het piepkleine voorkamertje in Nijmegen. Zij moest daar een paar dagen in blijven liggen omdat de ooievaar, nadat hij die bos krullen had afgeleverd, in mijn moeders been had gepikt. Dat hoorde nu eenmaal zo, daar kon je niks aan doen. Ik was bijna 6 jaar.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Sante Brun

e serie Il Miracolo (Het Wonder) is al op tv geweest, maar gelukkig is er ook  altijd nog de dvd, ditmaal betrokken van lumiere.be.

Als ik ergens de naam ‘Niccolò Ammaniti zie staan, dan trekt dat mijn aandacht. De boeken die hij de afgelopen tien, vijftien jaar schreef waren allemaal schitterende verhalen, naar goede Italiaanse traditie ook nogal absurdistisch. Ik pak je in en neem je mee, De laatste Oudjaarsdag van de mensheid, Jij en ik, Laat het feest beginnen, Zoals god het beveelt, Modder, Het moment is delicaat, Ik ben niet bang en als voorlopig laatste Anna; het is alweer twee jaar geleden dat het verscheen.

Meer »

Andreaskerk, Oostelbeers…bierreclame.

Vooral in het van oudsher katholieke zuiden is een voortdurende discussie gaande over de herbestemming van kerken en kloosters. Wat kan en wat niet? Het is immers religieus erfgoed en dat ligt gevoelig, zeker bij de minderheid die nog aan het geloof vasthoudt. Krenking ligt op de loer.

Meer »

Archieffoto van het CultuurSpoor-complex aan het Raadhuisplein in Best.

CultuurSpoor Best heeft behoorlijk last van de berichtgeving over een mogelijk faillissement. De publicaties kwamen voort uit de laatste raadsvergadering voor het zomerreces, waarin de voorzitter van de Raad van Toezicht, Maikel Sterk, zijn zorgen uitte over het feit dat de huisvesting aan het Raadhuisplein niet aansluit op de ruimtebehoefte van CultuurSpoor. Dit zou met name negatieve gevolgen hebben voor het muziek- en dansonderwijs. Sterk sprak daarbij de vrees uit, dat een en ander tot een faillissement zou kunnen leiden. Inmiddels is uit gesprekken met de pandeigenaar en de betrokken wethouder duidelijk geworden dat een oplossing in zicht is en dat de faillissementsdreiging van de baan is.

Meer »

e auto is allang geen statussymbool meer, wel een middel tot identificatie. Zie de patserbakken die voor de pliesie wel eens aanleiding zijn tot nadere inspectie. Maar misschien had ik in de verleden tijd moeten schrijven: was, want de scheidslijn tussen straatarm en schatrijk tekent zich de laatste tijd steeds scherper af door hen die zich, al dan niet via lease, een elektrische auto kunnen veroorloven en zij die toch maar (moeten) besluiten hun ouwe brik op te rijden – niet in de laatste plaats door allerlei onzekerheden rond klimaatakkoorden.

Meer op Manieren – Voorpagina hhBest

Glansrol van Ulrich Nöthen als de wereldberoemde hoogleraar chirurgie Ferdinand Sauerbruch in ‘Charité at war’.

k zie nogal wat op Netflix, series, films, series, rijp en groen. Soms te lang, andere niet lang genoeg. Vaak wordt er op een onbevredigende manier een punt aan gedraaid, voor mij een reden om de duim nederwaarts te zetten. Net als bij boeken, geniet non fictie mijn voorkeur. Zoals de documentaire The Vietnam War – een hele zit, verdeeld over ‘n stuk of zes avonden. Ik heb er uit geleerd dat de gespletenheid van de Amerikaanse maatschappij en leugenachtige presidenten niks nieuws zijn. Echt een topper vind ik de op historische feiten gebaseerde serie Charité at war, een – anders dan de titel doet vermoeden – Duitse productie over een Berlijns academisch ziekenhuis in Wereldoorlog 2.

Meer »

Boekbespreking door Sante Brun

erst even dit: als het aan mij had gelegen, zeg ik na lezing van De Goede Zoon van Rob van Essen, had niet hij maar Ilja Leonard Pfeijffer de prijs van vijftigduizend euro mogen ophalen voor diens boek Grand Hotel Europa.

Maar dat is dus niet gebeurd. Waarmee ik niet wil zeggen dat het boek van Van Essen niks is, integendeel: het is een verrassend boek in een geheel originele stijl geschreven – ik kan er alleen geen korte samenvatting van bedenken, of het moest zijn: een reisroman, of in goed Nederlands: een road novel. Want een groot deel van het verhaal speelt zich af in twee autoreizen, allebei naar een niet nader gedefinieerd zuiden, eenmaal in een conventionele auto, de tweede keer in een wel heel voorkómende elektrische zelfrijder, die natje en droogje van de enige passagier op wel heel kwalitatief hoogstaande manier verzorgt, inclusief een geval van stomende seks.

Meer »