ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Breda’
Tijdelijke woning? Geen nieuws onder de zon
februari 2nd, 2020 | 
Author: 
Op erfgoed.breda.nl zag ik haar terug: de prefab Maycretewoning (foto van die bron), waarvan er rond 1947 in Nederland 930 zijn gebouwd. Ter voorziening in de naoorlogse woningnood. In Breda zijn er toen volgens Erfgoedweb 42 verrezen. In Ginneken en Princenhage. Alleen die in laatstgenoemde wijk zijn als monument behouden; ook aan de Ringbaan West in Tilburg zijn die huisjes gerenoveerd. Ik ben indertijd meermalen in zo’n bungalowtje geweest. Soms probleemloos bewoond door een gezin met drie kinderen. Terecht is later tegen de sloop van de huisjes veel verzet geweest. Ik zie deze noodwoningen liever dan de blokvormige tijdelijke woningen die nu in Eindhoven zijn verrezen.
Posted in 
Ongrijpbare smeerlappen op het web
a, wat doen wij hiermede,’ zegt de collega ter redactie op de hem kenmerkende, opzettelijk archaïsche manier. Vuige, ongrijpbare internet-taal op het randje van laster aan het adres van Paul Depla, burgemeester van Breda, daarvoor Heerlen, daarvoor wethouder in Nijmegen.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
‘Dank aan de Polen’
Vandaag 75 jaar geleden zuiverde de Eerste Poolse Pantserdivisie onder aanvoering van generaal Stanislaw Maczek (1892-1994) Breda van de Duitsers. Met de succesvolle opdracht van Maczeck aan zijn mannen, de monumentale stad zoveel mogelijk te ontzien. In de maanden daarna kon je overal in Breda dit drukwerkje achter de vensterramen zien: ‘Dank aan de Polen’. De generaal werd ereburger van de stad, verbleef daarna in Engeland maar wilde in Breda begraven worden, een wens die natuurlijk werd ingewilligd. Read the rest of this entry »
‘Patates Frites’ in 1868 voor ’t eerst in Breda
Advertentie (1868) in Bredasche Courant. Gezien op Twitter. Discussie over friet dan wel patat opnieuw losgebarsten. Mijn conclusie: patat is slappe hap.
Read the rest of this entry »
Nog maar kinderen
ls ik zo’n bericht lees in mijn Brabantse krant, over de 16-jarige jongen die zijn meisje, ook een kind nog want pas 15, doodsteekt in de keuken van haar ouderlijk huis, dan word ik als menigeen door emoties besprongen. In mijn geval heeft dat vooral met herinneringen te maken en met gedachten over de veranderingen van onze leefwereld sinds mijn jeugd.
Het meisje was leerlinge van het Onze Lieve Vrouwelyceum in Breda, meestal wat eufemistisch aangeduid als OLV, mijn school van weleer.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Oranjefeest in 1947
De viering van de geboorte van prinses Marijke (later Christina) in Breda, 1947 https://t.co/LMATS4EGzr pic.twitter.com/hu0ZSEn5UR
— hhBest (@ecluse) August 17, 2019
Drie kippen, twee hanen en geen kip
Drie kippen en twee hanen (vreedzame coëxistentie) in het stadspark Valkenberg in Breda. Net even tevoren aldaar in een kroeg gehoord: ‘Weet jij, waarom er een haan op de kerktoren staat?’ – ‘Iets van de protestanten? – ‘Anders komt er geen kip.’
Edine Wijnands, columnist:
Waar Brabantse zustersteden een steeds hipper en aantrekkelijker imago beginnen te krijgen, blijft Breda gezapig babbelend achter.
(BN-DeStem) — Voorpagina hhBest
Prinsesselijke bevalling
Het woord prinsesselijk bestaat niet. Dan maar nieuw gemaakt, want een prins bevalt niet (tenzij hij wel bevalt, natuurlijk).
Mark Traa duikelt uit krantenarchieven vrijwel dagelijks curieuze berichten op en plaatst die dan op Twitter (@marktraa) Zoals dit –> ‘Januari 1938: de weg voor Paleis Soestdijk wordt afgesloten en het luchtruim gaat dicht zodat de geboorte van prinses Beatrix in alle rust kan plaatsvinden.’
Nadat die bevalling voorspoedig was verlopen, had in onze familie een heftig voorval (zo noem ik het maar) plaats.
Vondst: Heusdenhoutse kapel, bijna 90 jaar terug
Van mijn vriend Jan van H., inmiddels 87, kreeg ik het nieuwsblad Heusdenhout toegestuurd. Dat maakt melding van een opmerkelijke vondst, via Marktplaats, namelijk van een 90 jaar oud schilderijtje (20 x 30 cm, olieverf op paneel) van Anton Rovers (1868-1960), voorstellende de Sint-Annakapel. Die kapel, schreef ik eerder, neemt een voorname plaats in, in het hart van het voormalige dorp in de gemeente Nieuw Ginneken, dat nu een wijk van Breda is. De kapel bestaat 500 jaar en dat is onlangs uiteraard gevierd.
De ontdekker van het schilderijtje, Dolf Piederiet, geeft in genoemd wijkblad een uitvoerige beschrijving van zijn vondst, met gegevens over de maker, een in Leiden geboren reclame- en kunstschilder.
Interessant is ook het feit, dat Anton de vader was van de in Brabant bekende schilder (in 1939 winnaar van een kunstprijs van het Eindhovense Van Abbemuseum) Dio Rovers (1896-1990).
Lees ook: Ode aan de kapel – Voorpagina hhBest
Bruegel zou nu weer in Breda zijn geboren
Het geredekavel over de geboorteplaats van Pieter Bruegel de Oude duurt voort. Nu wordt weer de Nederlandse stad Breda genoemd.
Eerst maar een citaat uit de Brabantse dagbladen van heden:
‘Uit onderzoek van professor Jan Van der Stock van de Leuvense universiteit blijkt dat er geen spoor van Bruegel te bekennen is in Antwerpen en Brussel uit de periode vóór 1551. Volgens de professor staat vast dat hij de zoon was van Adriaan van Breda en Petronella Rubbens. ,,Pieter Bruegel is dus geboren in Breda. Hij heette waarschijnlijk niet Bruegel, maar Van Breda, naar zijn vader", weet Van der Stock.’
In 2013 publiceerde het tijdschrift InBrabant een artikel, waarin tamelijk overtuigend wordt beweerd dat Bruegel wel degelijk uit Breugel bij Eindhoven kwam. Meer
Nieuwe heren, nieuwe stupiditeiten
n de Bredase haven, vlakbij het Spanjaardsgat (waar het beroemde turfschip trouwens niet doorheen voer) ligt een binnenschip dat al bijna een halve eeuw dienst doet als café-bar: Spinola, genoemd naar een Spaanse veldheer uit de 80-jarige oorlog. Wie Breda ‘n beetje kent, al is het maar van het stappen, kent het. Dat horecaschip is door de 72-jarige eigenaar nu verkocht aan twee Helmondse ondernemers, Geert Blenckers en Jeroen van Schijndel. En wat doen die? Ze herdopen het schip in Bobby’s Boat.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Rijkswaterstaat: ‘Denk mee over de A58’
De zogenaamde Troeteleik, een heikel punt bij de verbreding van de A58 bij Breda.
Rijkswaterstaat heeft wat zij noemt een interactieve website laten ontwikkelen, om kennispartners, overheden, marktpartijen en omwonenden mee te laten denken over de verbreding van de A58 ter hoogte van knooppunt De Baars (Tilburg), knooppunten Sint-Annabosch en Galder (Breda), De Beerze en dorpskern Oirschot. Het digitale platform is te bezoeken zonder registratie.
Gehannes met navigator
e navigator in de auto, meestal aangeduid met TomTom, maar dat is even arbitrair als een flesje aroma Maggi noemen, leidt nogal eens tot gehannes. Zelf ongetwijfeld wel eens meegemaakt; in het ergste geval dwars door een schrikhek een kanaal in gereden.
Makers van 40 jaar oude beelden
Twee bekende Bredase fotografen, die veertig jaar geleden onafhankelijk van elkaar de verkiezingsstrijd en de verkiezingstijd in Breda in beeld brachten, exposeren nu samen in het Stadskantoor. Piet den Blanken (rechts op de foto) en Johan van Gurp.
Ieder z’n watersnood
a, ieder z’n watersnood. Met de herinnering aan 1953 en z’n meer dan 1800 doden, klinkt dat enigszins pedant. Ik weet ‘t. Die zaterdagavond bezochten wij als voortrekkers (oudere padvinders voor onwetenden) onze vriend Jan Goderie, die pas getrouwd was en in een oud huisje in de buurt van de Teteringsedijk in Breda woonde. We woeien langs de singels naar huis. Want het waaide, gatsamme wat waaide het.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Twee dappere mennekes
Henri t’ Sas trad als voordrachtkunstenaar ook wel eens op voor kinderen. Hij droeg dan bij voorbeeld een satirisch-epische versie van de Rattenvanger van Hamelen voor en zong door hem uit het Frans vertaalde, oude kinderliedjes, zoals Le Petit Navire. Hieronder eerst de noten, die ik op het internet heb gevonden, daarna de vertaling, die ik vanuit mijn geheugen heb opgeschreven.
Dapper Ventje
(Naar Le Petit Navire, door Henri t’ Sas 1877-1966)
Er was laatst een dapper ventje
Er was laatst een dapper ventje
Dat nooit op zee, zee, zee gevaren had
Dat nooit op zee, zee, zee gevaren had
Ohé Ohé….
Toch ging aan boord ons dapper ventje
Toch ging aan boord ons dapper ventje
Al op de Mid-, Mid-, Middellandse zee
Al op de Mid-, Mid-, Middellandse zee
Ohé Ohé….
Maar na een reis van vijf, zes weken
Maar na een reis van vijf, zes weken
Was er geen voed-, voed-, voedsel meer aan boord
Was er geen voed-, voed-, voedsel meer aan boord
Owee Owee…
Toen ging men aan het strootje trekken
Toen ging men aan het strootje trekken
En wie het kortst, kortst, kortste eindje trok
En wie het kortst, kortst, kortste eindje trok
Die peuzelde…men op!
Het lot viel op ons dapper ventje
Het lot viel op ons dapper ventje
Dat nooit op zee, zee, zee gevaren had
Dat nooit op zee, zee, zee gevaren had
Op onze arme schat!
Toen viel hij op zijn blote knietjes
Toen viel hij op zijn blote knietjes
En bad tot Ons, Ons, Onze Lieve Vrouw
En bad tot Ons, Ons, Onze Lieve Vrouw
Och moeder, help me gauw!
Plots sprongen er wel duizend vissen
Plots sprongen er wel duizend vissen
Al over ’t ran-, ran-, randje van de boot
Al over ’t ran-, ran-, randje van de boot
Toen was men – uit – de – nood.
Op YouTube vind je nogal wat gezongen versies.
Nog een dapper ventje
Van dit eveneens zeer oude, Franse kinderliedje (bestemd voor peuters) heb ik het origineel niet kunnen achterhalen. De volledige tekst staat onder de noten.
Er was laatst een dapper ventje
Met een stokpaard en een trom
Dat zou meikevers gaan vangen
In den hof van Ome Tom.
Ee ti ton tijn et ti ton ton (2x)
Toen hij aan de heg wou trekken
Klonk het schot van een kanon
Ventje was zo erg geschrokken
Dat hij viel op zijn homhom
Ee ti ton tijn et ti ton ton (2x)
Alle dames van het dorp
Brachten ’t ventje een bonbon
Ventje zei toen, lieve dames,
Schiet nog maar es met ’t kanon
Ee ti ton tijn et ti ton ton (2x)