ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Boeken’
Onderzoeksjournalistiek op topniveau
juli 14th, 2016 | 
Author: |
Er is trouwens wel degelijk een concrete aanleiding, op het bestaan van dit ook stilistisch puntgave boek te wijzen: een nog tot 7 augustus lopend theaterspektakel in de voormalige ‘verbeterkolonie’ Veenhuizen. |
 |
Posted in 
Een zwaar beschadigd leven
Boekbespreking door Sante Brun
|
|
 |
Boek over ‘Philipsmeisje’
Er is een boek verschenen over Gerda Nothmann, een Duits joods meisje, dat dankzij het zogenaamde Philipskommando in Kamp Vught, aan de holocaust ontsnapte. Het boek Philips-meisje is geschreven door Sanne van Heijst, die er gisteravond uit voorlas in de Bossche boekhandel Adr. Heijnen. Foto © Jan van de Ven Lees meer hierover op beeldenstormer.nl
Camilleri ploetert, bijna blind, verder
Boekbespreking door Sante Brun
et honderdste boek van Andrea Camilleri ligt voor me, L’altro capo del filo: als altijd een korte zin van drie of vier woorden. Dit zijn er eigenlijk vijf, in het Nederlands zelfs zes: De andere kant van de lijn. In dit geval heeft die titel diverse mogelijke betekenissen. Er wordt in het boek veel getelefoneerd, sommige telefoontjes spelen een cruciale rol in het plot; omdat het gaat om een moord in een naai-atelier kun je de titel ook vertalen met: Het andere einde van de draad; en er is ook een geografische lijn: namelijk die tussen Vigáta, een niet-bestaande plaats op Sicilië (vermoedelijk Porto Empedocle, aan de zuidkust) en Bellosguardo, een al evenmin bestaande plaats helemaal aan de andere kant van Italië, in de provincie Udine.
Psychiater gaat zijn boekje te buiten
| Boekbespreking door Sante Brun
|
 |
e moedervlekken uit de titel van de nieuwe roman van Arnon Grunberg zitten op de onderrug van psychiater Oscar (Otto) Kadoke, en ze groeien. Ze worden tegen het einde van het boek door een bevriende dermatoloog verwijderd. Dat is tevens het keerpunt in het relaas van het boek. Zowel een bijzondere patiënt van de psychiater, Michette Dubois – suïcidaal en opgegeven maar in zeer alternatieve therapie bij Kadoke thuis – als zijn moeder (die eigenlijk zijn vader is) verdwijnen naar elders. Michette, die gek was op de moedervlekken, krijgt er een mee, in een leuk doosje.Is Thomas Mann nog genietbaar? En of!
 Thomas Mann in 1929. Foto Wikipedia/Nobel Foundation |
et is wel een halve eeuw geleden dat ik Thomas Manns Buddenbrooks, de familiekroniek waarop de hem verleende Nobelprijs hoofdzakelijk is gebaseerd, las. Dezer dagen trof ik in mijn kast, ongelezen en als nieuw, een vertaling aan van zijn Bekentnisse des Hochstaplers Felix Krull (Ontboezemingen van de oplichter Felix Krull). Een Unvollendete, waaraan Mann (1875-1955) nochtans, met tussenpozen, gedurende vijftig jaar heeft gewerkt. Ook een meesterstuk. |
De zondebok van een gedegenereerde monarchie
Boekbespreking door Sante Brun
e hadden het op LinkedIn, Twitter en vooral Facebook gelezen, dus het moest wel waar zijn: dat de koningin een vals loeder was, een seksueel losgeslagen beest, dat het alleen te doen was om de poen en de juwelen, je kon eigenlijk niet anders verwachten van zo’n buitenlandse feeks. Trouwens, die vent van haar was een zuiperd en een vreetzak en terwijl de mensen honger leden moesten ze toezien hoe die twee, hun familie, hun kinderen en de hele hofhouding zich tegoed deden aan al het heerlijks dat het land te bieden had en zich kleedden in kleding die ze bij de allerduurste couturiers van de hoofdstad lieten maken.
Bij de verkiezingen was wel gebleken dat het volk genoeg had van de monarchie in deze vorm – om de redenen die ze op Facebook hadden gelezen, en die dus daarom wel waar moesten zijn – maar ze maakten, ook na smeekbeden, geen aanstalten te vertrekken of het beleid te wijzigen, in tegendeel. Hardere maatregelen waren dus nodig, gezien de politieke verhoudingen die bestonden in het land.
Een opmerkelijk gezelschap
Sante Brun
n een plaatjesblad over Italië voor Nederlanders zie ik een wervend artikel over Versilia en Forte dei Marmi. Het zullen best leuke badplaatsen zijn, Viareggio is immers niet ver daar vandaan en op een van de plaatjes zie ik dat Louis Vuitton er ook al een winkeltje heeft, dus het moet helemaal in orde zijn met Versilia en omstreken. Ik heb net een boek uit waaruit blijkt dat de huizen aan zee daar zeer in trek bij Russische investeerders, dus het is er misschien een tikje ordinair, maar verder wel in orde.
Twee boeken
| Boekbespreking door Sante Brun
|
 |
andaag maar eens twéé boeken in plaats van een, gewoon, omdat ik ze allebei in één week gelezen heb. Ik garandeer je dat ze niets met elkaar te maken hebben.Alles om schande te voorkomen
Boekbespreking door Sante Brun
|
|
 |
Wegstervende hoop tegen beter weten in
Boekbespreking door Sante Brun
ie een beetje thuis is in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog is natuurlijk bekend met het bezoek dat een delegatie van het Deense Rode Kruis in 1944 bracht aan het concentratiekamp Theresienstadt in het toenmalige door de Duitsers bezette Tsjechoslowakije. De Duitsers hadden inderhaast het kamp dusdanig gepimpt dat de Denen blij verrast waren: de gevangenen werden wel degelijk goed behandeld. Aangemoedigd door dit succes bedacht de SS-commandant van het kamp, Rahm, een nieuw plan: er zou een film gemaakt worden die het beeld dat de Denen hadden gekregen nog zou ‘aanvullen’, en die aan de geallieerden zou worden gepresenteerd onder de titel Theresienstadt: Ein Dokumentarfilm aus dem jüdischen Siedlungsgebiet — De Führer schenkt den Juden eine Stadt.
Eco was niet altijd ‘moeilijk’
Sante Brun
 ven dacht ik dat Numero Zero, met die toepasselijke naam, het laatste boek van Umberto Eco zou zijn. Maar er blijkt nog een boek op stapel te staan, dat zaterdag uitkomt en het heet Pape Satán Aleppe. Geen idee wat het betekent maar uit opmerkingen op internet maak ik op dat het een boek is met recente columns van de vorige week vrijdag op 84-jarige leeftijd overleden schrijver. In Milaan staan er intussen lange rijen op de binnenplaatsen van het Castello Sforzesco, waar de kist van de gevierde auteur staat. |
 |
De Johnsonfactor van het Brexit
aat ik nou net het meest recente boek van Boris Johnson, The Churchill Factor, hebben gelezen. En dan heb je meteen ook een paar aanknopingspunten voor het Europastandpunt van de burgemeester. Johnson maakt in het boek duidelijk dat hij zich aansluit bij de opvatting van Winston Churchill –> dat Engeland weliswaar deel zou moeten gaan uitmaken van de Verenigde Staten van Europa, maar dan wel met een aparte status, namelijk als leidende natie die meer in de melk te brokkelen zou hebben dan al die andere sukkels van ‘het continent’.
Meer op SanteLOGie
Schrijver als familielid
et laatste boek dat de gisteren overleden Italiaanse geleerde en romanschrijver Umberto Eco (84) schreef, verscheen een jaar geleden en was in zijn oeuvre een buitenbeentje: Het nulnummer (Numero Zero). Menige recensent vermoedde dat dit boek gevolgd zou worden door werken die meer dan het overige oeuvre van Eco betrekking zou hebben op de Italiaanse politiek – toch vaak ook het toneel van absurdisme en zwarte magie.
Meer op SanteLOGie
Ibis-trilogie van Amitav Ghosh voltooid
Boekbespreking door Sante Brun
ijn stukje over River of Smoke van Amitav Ghosh eindigde met de opmerking dat ik reikhalzend uitkeek naar deel drie van de Ibis-trilogie van deze eminente Indiase schrijver, die al vóór dit drietal bij elkaar horende boeken diverse romans afscheidde die stuk voor stuk de lezer op zeer intense wijze bij de keel grepen – ik noem het soms kluchtige The Circle of Reason en vooral The Hungry Tide die op zelden nagevolgde wijze grootse panorama’s schetsten van het leven in eeuwig India, van culturen zo vreemd en ver weg en toch zo dichtbij, dat laatste uiteraard door de inspanning van een Indiase auteur die – gelukkig voor ons – schrijft in het Engels.
Boekenmarkt in de Brabanthallen
´Er wordt gelukiig nog gelezen´ staat boven een fotoreportage van de boekenmarkt in het afgelopen weekeinde in de Brabanthallen. Het plezier en de interesse spatten er van af. Foto © Jan van de Ven
Meer op beeldenstormer.nl
Vijfhonderd verraden boeken
erlijk is eerlijk: ik heb mijn boeken een beetje verraden. Althans een deel van het boekenbezit. Koffietafelboeken bijvoorbeeld, om maar eens een lelijk (maar effectief) amerikanisme te gebruiken, zoals fotoboeken van beroemde fotografen, of natuurboeken, over natuurparken in verre landen en reisgidsen, heel veel reisgidsen.
Meer op SanteLOGie