ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Limburg’
Duitse dodenakker
oktober 1st, 2018 | 
Author: 
et 
is een indrukwekkende dodenakker. 31.598 (voornamelijk) Duitse militairen liggen begraven op de militaire begraafplaats buiten het Limburgse dorp Ysselsteyn. Op een oppervlakte die overeenkomt met veertig tot vijftig voetbalvelden liggen hier de Duitsers die tijdens de Tweede Wereldoorlog op de oorlogsfronten in Nederland gesneuveld zijn. En ook nederlanders die zijn omgekomen terwijl ze in Duitse krijgsdienst waren (met name Nederlandse SS’ers). Ook zijn er graven van Duitse burgers uit het grensgebied bij Sittard, die na de bevrijding van Brabant naar de barakken van kamp vught werden geëvacueerd en daar ook onder erbarmelijke omstandigheden enkele maanden moesten leven. Verder liggen er nog enkele tientallen Duitsers die in de Eerste Wereldoorlog zijn omgekomen.
Zaterdag was het bezoek aan de begraafplaats een onderdeel van de jaarlijkse excursie van de vrijwilligers van Nationaal Monument Kamp Vught.
Tekst/foto Jan van de Ven – Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
Posted in 
Brabantse toneelschrijver Erik Vink: ‘Mijn geboortegrond geeft mij energie’
| Anja van den Akker
Zijn appartement in hartje Deurne voert je langs de vele reizen die Erik Vink als journalist maakte voor Brabant Pers en diverse andere bladen wereldwijd. Maar het is ook doordrenkt van herinneringen aan zijn voorvaderen. Foto’s en affiches van zijn opa en oma, beiden toneelspelers die in een woonwagen rondreisden met hun eigen schouwburg. |
 Foto Piet den Blanken |
De grenzen van het Pinkpopgebeuren
e zult maar in Zuid-Limburg wonen, nee: je zult maar in Landgraaf wonen, op twee kilometer afstand van Megaland, beter bekend als het Pinkpopterrein, en dan een jobstijding van formaat in het gezicht geduwd krijgen.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Roomser dan paus Franciscus?
Peter Stiekema
et bisdom Roermond wacht – met een zekere spanning – op de benoeming van een nieuwe bisschop, als opvolger van monseigneur Frans Wiertz, die met emeritaat is/gaat, een mooie omschrijving voor met pensioen. Heel veel indruk heeft Wiertz als bisschop niet echt gemaakt. Ik heb hem eens ontmoet, tijdens een kennismakingbijeenkomst plus rondleiding bij het Limburgs Dagblad, net na zijn aantreden als opvolger van de op zijn minst omstreden bisschop Jo Gijsen. Het leek me een vriendelijke man, maar niet erg daadkrachtig. Denk maar eens aan de manier waarop hij altijd de schier misdadige deken Haffmans van Gulpen de hand boven het hoofd heeft gehouden. Die man deed letterlijk alles wat God verboden zou hebben, mits hij had bestaan. Oud-collega Maarten van Laarhoven heeft daar nog eens een prangend boek over geschreven.
Op weg naar de hemel
Peter Stiekema
e inmiddels gesloten Fatimakerk in het dorpje Offenbeek bij Beesel (Tussen Roermond en Venlo) wordt een indoor trampolinepark. Meestal worden niet meer in gebruik zijnde kerken gesloopt, maar de werkgroep Herbestemming Fatimakerk heeft met initiatiefgroep Hertje Offenbeek (vrij vertaald ‘Hartje Offenbeek’) en de gemeente Beesel een ondernemer gevonden die van het gesloten kerkje,een attractie met kleinschalige horeca wil maken.
Een zeer katholieke wijnhandelaar in Roermond
at wordt nog wat, morgen, in Roermond: de begrafenis van een telg uit een roemrucht Roermonds geslacht, Joseph Jean Michel Hubert Drehmanns. De verknochtheid aan het roomsche gedachtegoed kwam ooit tot een hoogtepunt toen een lid van de familie, Josephus Hubertus Drehmanns in het jaar 1900 gewijd werd tot de zeventiende bisschop van Roermond, een functie die hij tot 1913 bekleedde. (In datzelfde jaar schreef hij nog een schitterende Vastenbrief tegen het ‘gemengde huwelijk’).
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Een paar seconden Facebook
aar ik echt een bloedhekel aan heb, dat is dat een krant of tijdschrift waar ik een abonnement op heb, mij verslijt voor ‘geestelijk uitgedaagd’.
Sinds jaar en dag vult de lokale krant tussen 11 november en de datum van Vastenavond zijn pagina’s steevast voor een deel met het absolute fake news – geen fake in de zin: gelogen of verzonnen, maar fake in de betekenis van ‘helemaal niks’.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Onder oudgedienden
ee, die leeft dus ook nog en is in 27 jaar nauwelijks veranderd: Jos van Wersch, voormalig adjunct-hoofdredacteur van het Limburgs Dagblad, neemt met een vrolijk en ietwat stout stukje in De Limburger afscheid van het LD. (De foto hierbij is héél oud en komt van Jos’ Twitter-account).
Dat is op zich prima natuurlijk, al is het dusdanig opgesteld dat mijn vingers jeuken om dat stukje een soort schilderijlijstje te geven.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Limburgs Dagblad verdwijnt (maar nu echt)
eet je wat? Ik haal nog een keer die onherstelbaar oude koeien uit de sloot. Of nee, voor de op één na laatste keer.
Want de website van 1Limburg meldt heden:
‘Op 29 december verschijnt de allerlaatste editie van het Limburgs Dagblad, waarna de krant definitief opgaat in De Limburger.
De hoofdredactie van de krant noemt de opheffing ‘een strategische zet’.
Op dit moment heeft de krant 17.500 abonnees. Zij zullen met ingang van 29 december De Limburger op de deurmat zien ploffen. Op die dag worden bij de resterende lezers beide kranten bezorgd, zodat zij het verschil tussen de inhoudelijk identieke kranten kunnen zien. Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest – Lees ook: Vroeger was alles beter (jaja)
O wee! De hongerlijders zijn onderweg!
e bent nog niet zo lang abonnee van de krant (en het zal, eerlijk gezegd, ook niet erg lang meer duren) maar je stinkt er toch in. De kop op de voorpagina luidt: ‘Limburg trekt sociaal zwakkeren’, je ziet een plaatje voor je geestesoog opduiken: troepen haveloos geklede mensen met oude SERBIA CROATIA REFUGEES MIGRATION CRISIS, kinderwagens met maar drie wielen en een met touw samengebonden kartonnen koffer, een stok over de schouder met daaraan wat spullen, bij elkaar gebonden met een blauw geruite gerafelde theedoek, de kinderen op de nek of sjokkend op kapotte klompen, opa hompelend op een kromme stok in de achterhoede. Ze zijn onderweg van Den Haag naar Kerkrade, en bij het pontje van Amerongen moeten ze bedelen of ze gratis naar de overkant mogen. Want: ‘Limburg trekt sociaal zwakkeren’. Duizenden en nog eens duizenden zijn dit kansloze gezin voorgegaan en nog eens duizenden zullen volgen.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Zesenvijftig procent kan het geen bal schelen
itslagen van referenda die niet bindend zijn worden altijd begeleid met opmerkingen als: ‘dit is wel een duidelijk signaal’. Het referendum in Landgraaf, over de vraag of de inwoners heil zien in een fusie met de naastgelegen gemeente Heerlen, is wat dat betreft geen uitzondering. Zesenvijftig procent van de inwoners kan het geen bal schelen of die fusie doorgaat of niet. Net als bij de Brexit waren het de ouderen die in Landgraaf de doorslag gaven. Net als ik vonden ze het een prettige wandeling naar het stembureau, op een onverwacht mooie en zonnige dag in november.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Referendum Landgraaf: ik stem ja
orgen, 22 november 2017, is een grote dag voor de gemeente Landgraaf. Dan wordt er een referendum gehouden over de vraag of Landgraaf verder moet gaan als zelfstandige gemeente, of moet fuseren met Heerlen. Eigenlijk worden er drie vragen gesteld, waarvan alleen die eerste begrijpelijk is, de andere twee gaan over andere mogelijkheden die mij, en ik neem aan velen met mij, ruimschoots boven de pet gaan.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
De uitsmijters van Midden-Limburg
odnogantoe, die mag er wezen, de uitsmijter van het huis in Café De Molshoof aan de N280, hier beter bekend als Rijksweg Zuid, in Kelpen. Drie sneden bruinbrood met daaroverheen gedrapeerd drie royale plakken jonge kaas, evenveel plakken gekookte ham van het type ‘slagersachterham’, een dot huzarensalade, een greep rauwkost, spekjes, gebakken uitjes, twee verdwaalde sperziebonen en drie gebakken eieren, sunny side up.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Ik vier het eeuwfeest wel alleen
et is, zoals al eerder gemeld, vijftig jaar geleden dat ik mijn intrede deed op de redactie van het Limburgs Dagblad in Heerlen. Het bleek ook terstond een intrede in een woelig stadium van de geschiedenis van die krant, waaraan ik ogenblikkelijk ook mijn bijdrage leverde door, in de functie van chef binnen- en buitenland, ijsberend over de bureaus leiding te geven aan het bedenken van primeurs en het missen van grote scoops – weer zo’n dag op kantoor, dus.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
De koning der koningen slaat er ‘n slaatje uit
e dacht dat de goede man al jaren op zijn lauweren rustte, de laatste keer dat ik hem zag zat hij op een bankje aan de rand van de volkstuin die aan zijn eigen achtertuin grenst, hij had daar, meen ik, ook een bescheiden maar niettemin officiële functie.
Hij was raadslid en wethouder geweest en lid van Provinciale Staten. Gewéést, want officieel is hij met pensioen. Maar in het dorp staat hij nog altijd bekend als de koning van Landgraaf – de koning der koningen meer, want de diverse wijken van de gemeente hebben allemaal weer een eigen koning.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Fusieruzie in Zuid Limburg?
isteren stond ik een beetje te demonstreren met een heel klein bordje in de hand met de tekst ‘Voor fusie’, en een pijl naar links: daarmee bleek ik vóór fusie van mijn gemeente, Landgraaf, die dit jaar 35 jaar bestaat en nooit echt tot leven is gekomen, met de grote boeman in het Westen, te weten aartsvijand Heerlen.
Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest
Kinderen
Als eindredacteur moet je je hersens bij elkaar houden en dat valt met ‘vastelaovend’ niet mee. pic.twitter.com/64B5TZKehZ
— hhBest (@ecluse) 28 februari 2017
Lokaal sentiment zegeviert
De bevolking van Landgraaf had in het onlangs verspreide krantje over de fusie met Heerlen nog wel de toezegging gekregen dat alle lokale ‘stadsprinsen’ en carnavalsoptochten na de fusie gewoon zouden blijven bestaan – alsof dat al niet gegarandeerd wordt door het Grondwetsartikel 9, waarin de vrijheid van vereniging en vergadering wordt geregeld. Daar gaat de gemeente dus niet eens over.
Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest
Een streekroman in de 21e eeuw
Boekbespreking door Sante Brun
Bij de eerste lezing van Roberto, de sleutel van de hemelpoort, door Dries Linssen zou je een streekroman kunnen noemen, maar dan wel een waar de harde werkelijkheid van de grote wereld denderend binnenkomt – ondergeschoven kinderen, drugsverslaving, echtelijke onmin, dorpspolitieke smiechterigheid, landverraders om financieel gewin, spectaculaire waanzin en een pastoor met losse handjes.
In het Limburgse dorp Epen gebeurt ogenschijnlijk nooit iets, zeker niet als je er alleen maar af en toe doorheen rijdt of zelfs als je er een paar dagen verblijft als toerist. Je denkt dat het dorp zó ingeslapen is dat het al wakker schrikt van een loeiende koe.
Maar ondertussen. Read the rest of this entry »
Bevers met taalproblemen
Peter Stiekema
e Nederlandse fauna heeft een probleem. Veel dieren zijn hier uitgestorven, maar sommigen staan op het punt om weer in de vaderlandse natuur op te duiken. De wolf bijvoorbeeld, het bloeddorstige dier uit vele spookjes en fabels. In noordoost-Nederland heeft er al eentje rondgelopen, maar hij werd een tijdje geleden in Duitsland doodgereden. Natuurliefhebbers zijn voor, maar boeren en bange ouders zijn tegen. Die ouders vrezen dat de krokodillengeschiedenis te Orlando (nee, niet die aanslag) hier een ander soort van herhaling krijgt.