ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Geschiedenis’
Ruig experiment dat oorlogsvoering veranderde
augustus 15th, 2019 | 
Author: Komt als serie in Netflix
et is 
een boek dat zich als een avonturenroman laat lezen, nochtans is het de vrucht van wetenschappelijk onderzoek en is er geen woord fantasie bij: SAS: Rogue Heroes, in het Nederlands vertaald als SAS HELDEN EN SCHURKEN. Dat ‘schurken’ verleent aan die vertaling onnodige extra sensatie; schelmen of vrijbuiters zou iets meer recht hebben gedaan aan het werk van de Britse historicus en journalist Ben Macintyre (aanbevolen door die andere reus op het gebied van de geschiedenis van Wereldoorlog 2, Antony Beevor).
Macintyre kreeg als eerste toegang tot de archieven van de van de Britse Special Air Service, die tijdens de woestijnoorlog in Noord-Afrika in 1942 werd opgericht door kolonel David Stirling. Wat begon als een ruig experiment dat de oorlogsvoering veranderde, werd na de eerste operaties geautoriseerd door oorlogspremier Winston Churchill.
Posted in 
Film ‘Oorlogsjaren in Best’
Videoclub Best heeft, in samenwerking met Buurtvereniging Aarle, veel energie gestoken in een film over de oorlogsjaren in Best. De officiële première is op zaterdag 14 september ‘s avonds in de Tiendschuur aan de Hagelaarweg (volgeboekt). Er zijn nog kaarten beschikbaar voor de vertoningen op 14 september om 16 uur en op zondag de 15e om 14 en 16 uur. Info: harryvankollenburg@gmail.com
Europese geschiedenis in beeld
Behalve veel complimenten, oogst de man natuurlijk ook de nodige kritische opmerkingen. Enfin, doe het hem maar eens na. Jonge Franse historicus vertelt in klein half uur geschiedenis Frankrijk (en Europa!) op YouTube. Taal geen probleem; alles in beeld. https://t.co/PQ3hwNU5K7 pic.twitter.com/YcA8Y6XV8K
— hhBest (@ecluse) June 12, 2019
Behalve veel complimenten, oogst de man natuurlijk ook de nodige kritische opmerkingen. Het is ook wel jammer dat de productie nogal abrupt eindigt bij Charles De Gaulle. Enfin, doe het hem maar eens na. Beluister ook onze podcast over Jeanne d’Arc: Een meid in een harnas
Waterlanders
Bij het graf van een strijdmakker op Margraten. Beeld AVRO-Tros/Een Vandaag
oe ouder hoe sentimenteler. Ik merk het aan mezelf. Bij het minste of geringste schiet ik vol. Het heeft ongetwijfeld met de herinneringen te maken. Laat ik eens ’n woord gebruiken dat totaal vergeten is, zoals Guus Kuijer – ook een oude man – dat tegenwoordig regelmatig op Twitter doet: waterlanders. Wat dit betreft was het ’t weekje wel: D-Day 75 jaar geleden.
Meer op Manieren — Nog Read the rest of this entry »
D-Day 75 jaar geleden
Vandaag, 6 juni, is het dus 75 jaar geleden dat een enorme invasie van geallieerde troepen landde op de kusten van Normandië, teneinde ‘in een paar weken Hitler en zijn trawanten op de knieën te dwingen’. Dat viel ‘n beetje tegen.
Vijf jaar geleden, bij de zeventigste verjaardag, besprak ik Anthony Beevor’s bestseller over de operatie en wat daar op volgde: D-Day is eigenlijk een heel beperkt begrip, concludeerde ik. Er zijn volop redenen opnieuw de aandacht te vestigen op dit verhaal.
<- Opperbevelhebber Dwight D. Eisenhower daags voor de landingen in gesprek met een lid van de roemruchte 101e Luchtlandingsdivisie.
De onvergetelijke Vera Lynn
Ben vast niet de enige, die hiervan een brok in de keel krijgt. https://t.co/qfGCTPPyyo pic.twitter.com/lTQwn9EyPW
— hhBest (@ecluse) June 6, 2019
Vera Lynn werd onlangs 102 en woont in Sussex. Een landgenoot schreef eerder: Vera Lynn is considered a national treasure here in Great Britain. Read the rest of this entry »
De kamer van een wederopbouw-burgemeester
De burgemeesterskamer van Best van 1947 tot 1962 gereconstrueerd.
Het zou je bijna kunnen ontgaan, ware het niet dat een van de leden van de erfgoedvereniging Dye van Best je erop attendeert: de gereconstrueerde werkkamer, zeg maar liever –kamertje, van de wederopbouw-burgemeester (1946-1968) van Best, Guido Notermans. In zijn tijd luidde het natuurlijk officieel mr. G.F.J. Notermans.
Wie was Garibaldi ook alweer?
Standbeeld van Garibaldi in Genua, met rode doek. Rechts zijn graf op Caprera, naast de door hemzelf gebouwde windmolen.
Sante Brun
aribaldi, Garibaldi / Wie was dat ook alweer? / Was het een minister? / Of was het een profeet? / Misschien wel een zigeuner, / misschien wel een atleet!
Voor zover mij bekend is dit boek niet vertaald in het Nederlands. Wel in het Engels, helaas peperduur.
Hans Teeuwen had destijds, in zijn voorstelling ‘Met een Breierdeck’ – volgend jaar alweer 25 jaar oud! – geen antwoord op die vraag, maar ik weet intussen dat het geen van genoemde beroepen was, omdat ik net een recente biografie van Giuseppe Garibaldi heb gelezen, tegengekomen in de nalatenschap van mijn zuster Lidia, geschreven in 2001, door Alfonso Scirocco, volgens de flaptekst hoogleraar op het gebied van Il Risorgimento aan de universiteit van Napels, dus dat is het juiste adres. En Risorgimento is een woord dat uitsluitend gebruikt wordt in verband met het proces van eenwording van Italië, ruwweg de periode tussen 1840 en 1880.
Dat waren nog eens echte Bourgondiërs
Boekbespreking door Sante Brun
p 17 februari 1454 hield de toenmalige Bourgondische hertog Filips de Goede een groots banket in een van zijn paleizen in Rijssel (tegenwoordig Lille – zo vreemd is het niet, het is maar of je het woord isle uitspreekt in het Frans of in het Engels) dat bekend is geworden als het Banket van de Fazant. De hertog beoogde ermee steun in de vorm van personeel en van geld bijeen te krijgen voor zijn voornemen een kruistocht te beginnen om de moslims mores te leren. De fazant was een dier waar men een eed bij zwoer en hij werd bij het banket binnengebracht door een man die Gulden-vlies werd genoemd, en op die fazant zwoer Filips een dure eed dat hij die kruistocht inderdaad zou ondernemen.
Het feest was één grote circusvoorstelling, met onder meer allerlei wonderlijke machines een rol speelden en een beeld van een naakte vrouw, uit wier borsten twee soorten rode wijn spoten.
Notre Dame
Napoleon zette zich in 1804 in de Notre Dame eigenhandig de keizerskroon op het hoofd. Schilderij van Jean-Louis David.
otre Dame de Paris, heet ze officieel, die kathedraal. Er zijn immers meer Notre Dame’s, zoals die van Lourdes, om er maar eentje te noemen. Onze Vrouwe, zonder Lieve ertussen, zoals bij de middeleeuwse hoofdkerken van Antwerpen en Breda. Wellicht niet eens de mooiste kathedraal van Frankrijk, die van onder meer Chartres, Reims en Amiens in aanmerking genomen. Maar meer dan welke kerk ook wereldberoemd. Parijs dat is de Eiffeltoren op nummer een en de Notre Dame op twee. De algoritmes van de sociale media verslikten zich dan ook in de tragische brand en legden ‘automatisch’ een verband met de Twin Towers in New York.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Heksenjacht in Peelland
Wie de waterproef niet had doorstaan, werd aan de zogeheten ‘palei’ gehangen om een bekentenis af te dwingen. Foto Isabelle Woudsma
Anja van den Akker
et geloof in toverij en bovennatuurlijke krachten is van alle tijden. Minder bekend is dat hierdoor in Brabant tijdens de zestiende en zeventiende eeuw veel vrouwen zijn vervolgd en terechtgesteld. In het kwartier Peelland waren het er in 1595 al 25. Over heel Europa zijn dat er zo’n 50.000. De expositie ‘Heksenjacht in Peelland’ in Museum Helmond vertelt dit trieste verhaal. Een toneelstuk over dit onderwerp is in de maak.
Meer op Brabant Cultureel – Voorpagina hhBest
Het niet zo rijke Roomse Leven
et kindermisbruik in de rooms-katholieke kerk is de laatste jaren zo op de voorgrond komen te staan dat de gedachten aan het Rijke Roomsche Leven, zoals in 1963 geschetst door Michel van der Plas, bijna zijn verdwenen. Evengoed De Lachende Kerk van de katholieke cabaretier Fons Jansen. Wat zij vertelden was allemaal waar, maar los van dat misbruik, niet alles.
Van der Plas en Jansen kwamen uit ‘de hogere klassen’, zoals ook de schrijver Godfried Bomans. Intellectuelen die keken door de bijpassende bril. Het roomse leven was niet altijd zo rijk, laat staan dat het voortdurend lachen was geblazen. Vanuit dat totaal andere gezichtspunt en aan de hand van het leven van haar grootmoeder, schreef Ineke van Pelt haar boek: Mijn Rooie Roomse Oma.
Das schweigende Klassenzimmer
Sante Brun
n oktober 1956 komen studenten in een klas van een gymnasium in Oost-Berlijn, er in een West-Berlijns bioscoopjournaal (ze hadden toestemming om naar het graf van een grootvader te gaan), achter dat in Hongarije een opstand aan de gang is tegen de Russische overheersing van het land. Op het impulsieve voorstel van een van hen besluiten de leerlingen tijdens de eerstvolgende les twee minuten stilte in acht te nemen ter ondersteuning van de opstandelingen in Boedapest.
Al heel snel loopt de situatie uit de hand wanneer de schoolleiding er achter komt wat er in de klas speelt. Tot en met de minister van onderwijs komt er aan te pas om de leerlingen onder druk te zetten om elkaar te verraden, waarbij ook dreigementen tegen familie en vrienden niet geschuwd worden.
Dit waargebeurde verhaal is onderwerp van een spannende film, genaamd Das schweigende Klassenzimmer, op basis van het gelijknamige boek van Dietrich Garstka.
Bunkerdrama
Op 15 en 16 januari 1944 vond het ‘bunkerdrama’ plaats; morgen exact 75 jaar geleden. In 1987 sprak ‘Het spoor terug’ van @vpro met verschillende – inmiddels deels overleden – ooggetuigen: https://t.co/d0KEf8gMiy – foto’s Jan van de Ven, Ruud Vermeer pic.twitter.com/a5UsReodPV
— NM Kamp Vught (@KampVughtNM) January 15, 2019
Prinsesselijke bevalling
Het woord prinsesselijk bestaat niet. Dan maar nieuw gemaakt, want een prins bevalt niet (tenzij hij wel bevalt, natuurlijk).
Mark Traa duikelt uit krantenarchieven vrijwel dagelijks curieuze berichten op en plaatst die dan op Twitter (@marktraa) Zoals dit –> ‘Januari 1938: de weg voor Paleis Soestdijk wordt afgesloten en het luchtruim gaat dicht zodat de geboorte van prinses Beatrix in alle rust kan plaatsvinden.’
Nadat die bevalling voorspoedig was verlopen, had in onze familie een heftig voorval (zo noem ik het maar) plaats.
Veertien vrouwen die het niet pikten
Selma van der Perre opent de tentoonstelling Palet van verzet’ door het woord ‘verzet’ met verf aan te brengen op een schildersdoek. Foto/tekst © Jan van de Ven
Opnieuw een tentoonstelling over moedige vrouwen bij Nationaal Monument Kamp Vught: ‘Palet van verzet’, over moedige vrouwen van toen en nu, gebaseerd op het gelijknamige boek van Simone Jacobs. Het is een expositie waarin veertien vrouwen worden geportretteerd (de foto’s zijn van Chris van Houts) die het niet pikten – of het nu de nazi’s waren in de Tweede Wereldoorlog waartegen ze in opstand kwamen of onderdrukkers die sindsdien vrouwen de barricaden hebben opgejaagd, ze lieten het niet over hun kant gaan.
De tentoonstelling werd geopend door Selma van der Perre (1922), die in de wo2 deel uitmaakte van de verzetsgroep van Joop Westerweel.
Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
De legendarische Louis Frequin
de eerste gezamenlijke redactieraad-vergadering, 1971 fusie @DeGelderlander en @HVV-Arnhem #denieuwekrant met de krantenpaus (rechts) en adjunct Adri Laan (links in overhemd) die de vaak rabiaat optredende papen-aanhanger dikwijls in toom hield pic.twitter.com/WRPnOwQbWZ
— herman Spinhof (@hermanSpinhof) 7 december 2018
Herman Spinhof plaatste deze tweet naar aanleiding van het boek ‘Krantenpaus’ over de legendarische hoofdredacteur van De Gelderlander, Louis Frequin. Sante Brun besprak dit boek ook op hhBest.nl Met HVV bedoelt Spinhof de toenmalige Gelderse editie van Het Vrije Volk.
Voorpagina hhBest
Nederland besnuffeld
Een simpele tegel bij Muiderberg markeert de plek waar graaf Floris V van Holland (daarvoor: Holtland) door andere edelen zou zijn vermoord. Foto’s Flip van Doorn.
Kun je Nederland bewandelen en aan de hand van wat je ziet zijn geschiedenis beschrijven? De wandelaar-schrijver Flip van Doorn bewijst het in zijn pas verschenen boek Een verzonnen koninkrijk. 
Ondertitel: ‘Het verhaal van onze nationale mythe’. Sterker nog: Van Doorn begint met graven in de achtertuin van zijn woning in het Friese stadje IJlst en vindt…schelpen, want ooit golfde hier de Middelzee.
Wroeten in het verleden
unnen we 
ons niet beter bezig houden met het heden en de toekomst. Dit soort gedachten overvalt je als je nu weer kennis neemt van de roep om excuses aan de zogenaamde moffenmeiden – die trouwens bijna allemaal dood zijn. Nou vooruit, de nakomelingen dan.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Romeinse wegen
Balade Sympa (@Balade_Sympa) tweette deze foto van een enkele meters onder het maaiveld liggend stuk Romeinse weg in het historisch centrum van de Franse stad Narbonne. Zo’n stuk plaveisel van een heerbaan (legerweg) zagen wij ook eens in een bos in de Elzas (Alsace). Klik op: