ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Cultuur’
Saai dicteetje
december 15th, 2011 | 
Author: 
‘Een heel saai dicteetje voor de laagste klassen van de middelbare school,’ noemt Sante Brun de creatie van Arnon Grunberg, voorgelezen in de Eerste Kamer. Tussen neus en lippen vermeldt hij, zelf twee hoofdletterfouten en vier aaneenschrijffouten te hebben gemaakt. Wij, Levensmaatje en ondergetekende, deden het dit jaar eens helemaal anders. Niet ieder op z’n eilandje met schrijfblok op schoot, maar elkaars opvattingen over de schrijfwijzen toetsend.
Posted in 
Levende schilderijen
Al eeuwenlang gaat het over ‘levende’ schilderijen. Hoeveel is er al niet gefilosofeerd over de geheimzinnige glimlach van Da Vinci’s Mona Lisa in het Louvre. Wie is het eigenlijk en wat zit er achter dat lachje? Reproducties van dat portret zijn niet alleen van snorren en baarden voorzien, maar eindeloos gemanipuleerd. Die hobby heeft een enorme vlucht genomen sinds Photoshop. Even Googlen levert verbluffende resultaten <- op. Blijkbaar wordt dat mysterieuze lachje opgevat als een uitdaging.
De impact van schilderijen, in het bijzonder geschilderde portretten, is een nadere studie waard, zo bedacht kunsthistorica Elsje van Kessel en ze is er aan de Leidse universiteit op gepromoveerd.
Verder op Manieren – Gesproken column Omroep Best, 14.12.11
Gebruik Tejaterke met half jaar verlengd
In afwachting van een definitieve oplossing voor ’t Tejaterke, heeft het gemeentebestuur van Best besloten, de bruikleenovereenkomst met de verenigingen met een half jaar te verlengen. De gemeente laat dit via een persbericht weten.
Wandwerker in Van Abbe
Een maandje of vier is beeldend kunstenaar Bram Hermens nu bezig om in ‘het oog’ van het Van Abbemuseum zijn muurschildering ‘Bacterius’ aan te brengen. Eigenlijk geen schildering, maar een tekening. Hermens zelf spreekt consequent van ‘wandwerken’.
Zie verder bij Jan van de Ven
De waarde van een takkenbos
Het is of je een muntstuk in een automaat gooit, zo voorspelbaar is het wat er uit komt. Liefhebbers van eigenwijze, moderne – niet eens abstracte – kunst ijveren voor het behoud ervan en de ironisch bedoelde commentaren barsten los. De kunst wordt niet als zodanig herkend en erkend, men weigert zelfs bij voorbaat er naar te gaan kijken, maar als de marktwaarde in geld ter sprake komt, is de beer helemaal los. Zo ook bij het door de nabestaanden van de bruikleengeefster te koop gezette kunstwerk Wood Circle van Richard Long in het Van Abbemuseum. Alleen maar een takkenbos of toch meer?
Echte reconstructie van (deel) Oirschotse koorbanken?
In Oirschot gaan stemmen op om te komen tot een echte reconstructie van een deel van de in 1944 verbrande koorbanken in de Pieterskerk. Dit meldt het Eindhovens Dagblad in een artikel, naar aanleiding van het verschijnen van een boek. Een virtuele reconstructie (op cd) verscheen al in januari 2011. hhBest wijdde er toen een artikel aan.
Bests Erfgoed
De VVD in de Bestse gemeenteraad draagt haar steentje bij in de discussie rond het al dan niet behouden van de voormalige Avondmaalkerk, naar het lijkt ‘al eeuwen’ in gebruik als theater- en ontmoetingsruimte. Dat Tejaterke zoals het nu bekend staat, verkeert in vervallen staat, waarom het op de nominatie staat om te worden gesloopt. De verenigingen mogen oprotten, zonder dat zij zicht hebben op een alternatief. Voor de SP (niet in de raad vertegenwoordigd) was dit aanleiding tot het starten van een actie ‘Red ‘t Tejaterke’. En wat blijkt nu? Het VVD-raadslid Mari Vervaart (oud-wethouder) meent zich te herinneren dat de Avondmaalkerk op een lijst van Wederopbouwerfgoed staat. Weten B en W van Best dat wel?
Verder op Manieren
Herman Brood 10 jaar dood
Vandaag is het 10 jaar geleden dat de rockzanger Herman Brood zich met een sprong van het Hilton in Amsterdam van het leven benam. Al die tijd bevindt zich op de opsluitwal van het eerste perron in het station NS te Boxtel een graffiti-monument.
Hier op YouTube de clip Herman Brood & His Wild Romance – Suicide
Het kermispaard gaat nooit verloren
Het kermispaard gaat nooit verloren. Een mist wel z’n staart maar dat komt ammel goed. En het orgel handhaaft zich ook. Best heeft weer een prachtige kermis, waarbij niet in de laatste plaats het aantal fraaie, nieuwe, zogenaamde kinderzaken opvalt. Zoals Circus Convoy. Ook de bonte kermiskitsch ontbreekt niet – bijna net zo belangrijk als het hoogste sensatiewerk. Er is zelfs een autoscooter voor kinderen. Helemaal niet nodig dat mama met haar dikke kont beschermend op de rugleuning meerijdt, zoals ik zag.
Zoiets hebben ze niet op Terschelling
Ik zit in het grotcafé van Openluchttheater Valkenburg, een paar meter van de uitbundige regenval temidden van een muisstil publiek dat kennelijk geniet van het vaak zeer gecompliceerde, ik zou bijna zeggen: ondulerende samenspel op het minuscule podium dat ook maar net binnen is. Soms ballade-achtig, soms blues-achtig, soms jazz-achtig. Ongetwijfeld de gekste plek ter wereld voor het verzorgen van voorstellingen. Zoiets hebben ze niet, op Terschelling.
Lees alles op SanteLOGie
Geslachtsloos
|
In Best zijn oude wonden opengereten, nu de gemeente na jaren de ‘wereldpremière’ heeft georganiseerd van een in haar opdracht gecomponeerd muziekstuk ter herinnering aan het aldaar geïnitieerde homohuwelijk. De homowereld, in het bijzonder die rond de in Best gemaakte Gay Krant, heeft altijd een beeld gewild, De gemeente heeft dat niet aangedurfd, uit angst voor vandalisme. Het beleid aangaande kunst in de openbare ruimte in Best is sowieso nogal omstreden. De vraag is ook, wat onder openbare ruimte moet worden verstaan, want hoe moet de sculptuur van een minnekozend heterostel met een ‘geslachtsloze’ mannelijke helft in een voortuin in het hartje van het dorp worden opgevat? Lees de column op Manieren |
 |
Niet alleen miskleunen in Bestse carnavalsoptocht
 Wandelende kampioen |
 Eigen schuld, dikke obesitas-bult |
 |
Op een enkele miskleun na (kindermisbruik door r.-k. geestelijken is volgens ons een te ‘traumatisch’ onderwerp om op een platvloerse manier carnavalssatire mee te bedrijven) kreeg Best vanmiddag een aardige optocht te zien.
Het begin deed ‘n beetje armoedig aan en er reden naar sommiger smaak ook wat teveel zogenaamde prinsenwagens mee, maar er waren uiteindelijk |
| toch ook goede vondsten, zoals hieronder de kritiek op het niet voltooien van de Bestse molenrestauratie en fraai afgewerkte pronkwagens.
Ook de individuelen (boven) mochten er wezen. |
Schrijver speelt dat-ie schrijver is
De schrijver Arnon Grunberg gaat een schrijver spelen in een toneelstuk van Thomas Bernard, zo meldt de Volkskrant.
De hond van George Shearing
Het moet in maart of april 1976 zijn geweest dat ik voor de eerst en meteen voor de laatste keer een concert van George Shearing bijwoonde. En nu kan het helemaal nooit meer want hij is gisteren overleden, 91 jaar oud. Het was bij die gelegenheid dat hij een van mijn favoriete anecdotes vertelde. George was blind geboren en hij had een blindengeleidehond, die ook mee ging op zijn concertreizen.
Verder op SanteLOGie
Hoe kunstexpert John Hoogsteder een Gabriël Metsu ontmaskerde
Voor de nuance moet je op het internet zijn. Zelfs de gemiddelde dagbladjournalst schijnt dat – god betere ‘t – nog niet in de gaten te hebben. Terwijl toch regelmatig op tv suggesties in die richting opklinken. Brandpunt bij voorbeeld: ‘Ga voor het complete interview naar onze website.’
Neem nou Tussen Kunst en Kitsch van woensdag 9 februari. Dat onverwoestbare tv-programma van de AVRO, waarin niet in de eerste plaats de bewondering voor de schoonheid van sommige getoonde kunstvoorwerpen in de ogen glanst, maar vooral – echt Hollands – het euroteken.
Uit de niet op tv, maar wel op internet getoonde details blijkt, dat niet de waarde van het schilderij Het Kantwerkstertje het interessantste kunsthistorische nieuws was, maar het feit dat het door expert John Hoogsteder is ontmaskerd als niet zijnde van de hand van Gabriël Metsu.
Lees meer hierover op Manieren
Virtueel terug: de verbrande Oirschotse koorbanken
DVD-bespreking door Guido t’Sas
Zelfs aan de slijtplekken van de voetstappen van de Oirschotse kanunniken is gedacht. Dit tekent de precisie waarmee Joep Peters met vijf computers, het in 1944 verbrande koorgestoelte in de Sint-Pieterskerk heeft gereconstrueerd. Het resultaat is een DVD, die je in staat stelt, via je tv-scherm door de kerk te wandelen, terwijl een deskundige gids je tot in details over die laat-middeleeuwse koorbanken vertelt.
Identificatie jeugdfoto’s Vincent van Gogh
Ronald Peeters, museumdirecteur te Tilburg, neigt bij een gevonden schoolfoto met Vincent van Gogh naar ‘de jongen op de eerste rij’, gezien ‘gelijkenis met Vincent als 13-jarige’ op nevenstaande foto.
Op Plein568X (26-27.01.11) is al een paar dagen ‘n identificatie-discussie aan de gang.
Lange lijsten Brabantse Schrijversprijs en Jeugdliteratuurprijs
Het Brabants Kenniscentrum Kunst en Cultuur (BKKC) heeft de lange lijsten van genomineerden voor de ‘Prijzen der Brabantse Letteren’ 2011 gepubliceerd. De genomineerden worden op 27 februari tijdens de Schrijf & Schrap! Schrijversdag bekendgemaakt.
Niet alleen het oude Brabant
Waardevolle inventarisatie werk schilder Jan Strube
Jan Strube (Amsterdam, 1892 – Prinsenbeek, 1985) mag dan vooral gezien worden als de schilder en tekenaar van het oude Brabant, uit een recent verschenen monografie, tevens een poging tot inventarisatie van zijn omvangrijk oeuvre, blijkt dat hij zo nu en dan een zijpad insloeg. Ook valt nu pas op, hoeveel overeenkomst Strube had met de al even nostalgische en romantische Anton Pieck, al durf ik eraan toe te voegen dat hij technisch diens niveau misschien wel overstijgt.
 Zo zag Jan Strube zichzelf op middelbare leeftijd. |
Volgens dochter Sonja Strube, was haar vader nogal in zijn wiek geschoten als vergelijkingen met Pieck werden gemaakt. Met andere woorden: hij was trots op zijn eigen stijl en techniek. Het grootste verschil was dat Pieck bekender was bij het grote publiek. Anton Joosen woonde en woont nog steeds aan dezelfde weg als destijds Jan Strube: de Zanddreef in Prinsenbeek (in letterlijke zin tegenwoordig dreef noch zandweg). Toch bekent hij dat hij de kunstenaar nu pas echt heeft leren kennen. Het is Joosen gelukt, ruim 470 werken van Strube op te sporen, waaronder stadsgezichten (Breda, Delft, Heerlen, Arnhem, Alkmaar, Middelburg, Veere, Parijs, Brugge, Gent, Luxemburg) stillevens, portretten, sprookjesachtige taferelen, politieke prenten en spotprenten, impressies van markten en kermissen. Read the rest of this entry » |
Henri t’Sas jr. (Han) heel even in de voetsporen van zijn vader
In 2005 wijdde het Theaterinstituut Nederland (TIN) een tentoonstelling aan ‘theater in oorlogstijd’. Onderdeel daarvan vormden enkele items over theater in krijgsgevangenschap. Gangmaker in Neubrandenburg en later in Stanislau (Polen) was de tweede luitenant Henri t’Sas jr. (Han, 1917-2001), oudste zoon van de theaterman Henri t’Sas (1877-1966).
Een artikel over dit onderwerp in pdf-formaat is hier te downloaden.