Archief van de rubriek ‘Brabant’
Al meer dan 200 jaar…
Weinig mensen hebben er tot dusver bij stil gestaan, maar Provinciale Staten van Noord-Brabant bestaan al meer dan 200 jaar. Deze foto uit het archief van de provincie is genomen in de oude (nog steeds bestaande) statenzaal in Den Bosch. Ze dateert uit 1919. Op de voorgrond de toenmalige commissaris van de koningin, Eduard Joseph baron van Voorst tot Voorst met echtgenote. Verder zien we nog één vrouw…
Op 18 maart zijn er weer verkiezingen van PS, maar meer dan ooit staan ze in het teken van de landelijke politiek; de staten kiezen de nieuwe Eerste Kamer.
Zie ook: Brabant.nl
En de boer, hij ploegde voort
Over een maand zijn er verkiezingen. Het gaat over Provinciale Staten en ook weer niet. De politieke situatie in dit land heeft tot gevolg dat meer dan ooit de verkiezingen van een lagere overheid een testcase zijn voor de zittende landelijke regering. Dat komt doordat de samenstelling van de Eerste Kamer komende zomer wordt bepaald door de dan aangetreden nieuwe staten in de provincies. Getrapte verkiezingen heet zoiets. Dit wordt al jaren als negentiende-eeuws en weinig democratisch ervaren, maar de Senaat, zoals de Eerste Kamer ook wel wordt genoemd, is op zichzelf ook al omstreden.
Meer op Manieren
(Gesproken column voor Omroep Best, o.m. 18.02.15, 18:10 uur)
Beestenboel in Best
De optocht in Best profiteerde dit jaar weer van een zonnige lentedag. De beestenboel van de buurtschap Aarle. Boze tongen beweren dat vanuit West-Brabant (Bergen op Zoom) een levendige handel wordt gedreven in dit soort ingewikkelde constructies. Hoe dan ook, het ziet er goed uit en er kan best een jaar werk in zitten.
‘Kekt uit oe soepers’ *)
De Sint-Annastraat in Breda, een van de negen straatjes in die stad, gepromoot door de Stichting Cultuurbehoud Breda onder het motto Hip Ambacht. De stichting kreeg daarvoor in 2013 de erfgoedprijs. ‘Hip Ambacht’ en het Sint-Annastraatje? Daar valt vanuit het verleden nog wel wat meer over te vertellen. (Foto in het tijdschrift in brabant.)
Het tijdschrift voor Brabants heem en erfgoed in brabant verraste zijn abonnees met een extra nummer in de aanloop tot de uitreiking van de Brabantse Erfgoedprijs 2015. Ook al welkom omdat IB zijn verschijningsfrequentie vorig jaar om financiële redenen van zes naar vier nummers heeft moeten terugbrengen. Het extraatje mag er wezen: veel info over de stand van zaken met het Brabants erfgoed en over de mensen die daar met hart en ziel aan werken.
*) Breda’s: Kijk uit (je ogen).
Rembrandt in Weert: laatste kans
Rembrandt: De Barmhartige Samaritaan (detail). De man die door rovers is overvallen, wordt ter verzorging aan een herberg afgeleverd. Let op het, de kunstenaar kenmerkende, wat ondeugende element van de poepende hond op de voorgrond. Velen schrijven Rembrandt een fotografisch oog toe, anderen vinden hem zelfs een photoshopper avant la lettre.
Sinds half december is de reizende tentoonstelling Rembrandt in zwart-wit, meer dan honderd etsen uit de verzameling van Jaap Mulders, in het gemeentemuseum Jacob van Horne in Weert te zien. Tot nu toe kwamen er nog maar 3000 mensen kijken. Onbegrijpelijk. Waarschijnlijk komt dit door te weinig aandacht van de reguliere media in de regio. Overigens neemt de belangstelling de laatste tijd toe. De expositie duurt nog tot 15 maart.
Van Goghje spelen
Tijdens een workshop bij CultuurSpoor Best, maakte een cursist aan de hand van een repro van het origineel (links) zijn eigen versie van Van Gogh’s Zonnebloemen.
Vooral in Brabant, waar ontelbare voetsporen liggen van Vincent van Gogh, die 125 jaar geleden stierf, neemt het ‘herdenken’ een hoge vlucht. De opmerking van het jaar is die van een ‘kunstenaar’ in het ED: ‘De Aardappeleters is wel aardig, maar die Zonnebloemen doet iedereen hem na’. En dan te weten dat Van Gogh zijn wereldroem niet dankt aan de donkere schilderijen uit zijn Brabantse en Drentse periodes, maar aan de weergaloze kleuren waartoe het Zuid-Franse licht hem inspireerde.
Zondigen tegen de hoop
De bewaard gebleven zuivelfabriek St.Pancratius in Hoogeloon, in 1979.
Wanhopen was in de rooms-katholieke wereld een zonde. Ik herinner mij daarover een vraag in de catechismus: Wanneer zondigen wij tegen de hoop? Ik zou het antwoord zo niet meer weten, behalve dan dat zelfbedachte van een Ginnekens klasgenootje. Dit stukje gaat trouwens over…zuivelfabrieken.
Meer op Manieren
Beladen objecten
Jan van de Ven fotografeerde een aantal voorwerpen die te maken hebben met Kamp Vught in de Tweede Wereldoorlog en direct daarna. Het zijn de objecten van Barak 1b, de enig overgebleven authentieke barak van het voormalige concentratiekamp, waar sinds de recente restauratie een permanente tentoonstelling over de gelaagde geschiedenis van deze beladen plek is ondergebracht. Foto © Jan van de Ven
De veestapel: hoe optimistisch kunnen we zijn?
J.C.M. van der Schoot
Een tweedaags beraad over de intensieve veehouderij in Brabant heeft twee suggesties opgeleverd. Commissaris van de Koning Van de Donk wil een ‘eigen’ wet voor deze provincie om te voorkomen dat het duurzaam maken van de agro-industrie vertraging oploopt. Hoe optimistisch kunnen we zijn?
Jaag ook eens op vrachtwagens
Ja leuk, de jacht op de jihadisten. Ik had nog wel een snedig antwoord geweten voor Diederik Samsom, toen de blonde jihadistenjager uit Venlo hem zijn bevinding meedeelde: hij was ziek in het hoofd. ‘Hartelijk dank, dokter Wilders voor deze duidelijke diagnose,’ was het juiste antwoord natuurlijk geweest.
Wat ook een leuke jacht zou zijn, dat is de jacht op de vrachtauto.
Meer op SanteLOGie
Máximaal?
Jan van de Ven
Ik ben vandaag voor het eerst wezen kijken bij de schutsluis die het Máximakanaal met de maas verbindt. dat viel een beetje tegen.
Hoewel het schutten van grote rivierschepen altijd wel iets spectaculairs heeft, waren hier mijn verwachtingen groter dan het gebodene.
Kijk naar de foto en zie een schutsluis waarin één groot containerschip past. dan moet het – dunkt mij – toch niet echt druk worden op het kanaal tussen de Maas en Veghel, want dan is filevorming onontkoombaar. Misschien moet Rijkswaterstaat dan rekenfouten bekennen. die waren al eerder gemaakt bij twee bruggen (beide een paar centimeter te laag). Meer – Foto © Jan van de Ven
Onderzoekers Trouw worstelen met Brabantse geografie: de locatie van een tankstation
Niet alleen Perdiep Ramesar, de verslaggever wiens verhalen in Trouw in een kwaad daglicht zijn komen te staan wegens onvindbare bronnen, maar ook de Onderzoekscommissie, die heeft geprobeerd de waarheid boven tafel te krijgen, worstelt met ‘de Brabantse geografie’.
Van het Ruitfront geen nieuws
Je kon het allemaal op je vingers natellen. Er botsen en kantelen vrachtwagens op de A2, Randweg Eindhoven. Gevolg: 100 kilometers file in het hele spinneweb. ‘Dus moet die wegenruit er komen. Vindt u niet? Ja, potverdomme, ik zit me hier kapot te ergeren.’ |
Op naar het Provinciehuis, bestuurder Ruit – © Jos Kessels – van Heugten voor de camera. Triomf. ‘Ja, het stoom komt de Brabantse ondernemers uit de oren.’
Meer op Manieren
Brabantse lijntjes zijn kort, de armen reiken ver…
J.C.M. van der Schoot
Brabant gaat er prat op, dat de lijntjes in het bedrijfsleven kort zijn: men weet elkaar snel te vinden. Dat betekent ook: niet teveel praten, maar doen. In dat uitgebreide netwerk spelen provinciale bestuurders ook hun rol. Die rol heeft
Kippenfarm tussen Best en Nijnsel.
er onder meer toe geleid, dat er een nieuw overlegcircuit op gang is gekomen tussen veeboeren, die hun bedrijven willen uitbreiden en klagende omwonenden die het ongezonde leefmilieu en de stank meer dan beu zijn. Doel van deze ‘gesprekken aan de keukentafel’, al dan niet onder begeleiding van een ‘urgentieteam’, is het herstel van de verstoorde relaties door het kweken van wederzijds begrip. De lijntjes lijken hier kort, maar in werkelijkheid is de afstand lang en onoverbrugbaar. Read the rest of this entry »
Hoge bomen, veel werk
De kerststal in de Sint-Jan groeit gestaag.Het gaat vooral hard nu de kerstbomen er zijn. Achter de kerk ligt het er vol mee. Te vol, eigenlijk. want de leverancier die bomen met een lengte van zes meter zou leveren, kwam aanzetten met sparren van tien meter hoog; te groot voor de kerststal.
Hoge bomen, veel werk, want de mannen van het vrijwilligersteam hebben er de handen vol aan om het kerstgroen te decimeren. Vanaf 16 december tot en met 2 februari is de kerststal in de Sint-Jan dagelijks te bezichtigen. Foto © Jan van de Ven