ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Boeken’
Terug naar een paradijs dat er niet meer is
oktober 2nd, 2012 | 
Author: The Lower River
Boekbespreking door Sante Brun_______
Hock heet hij, Ellis Hock. Zijn grootvader heette Falcone, vroeg een vriend advies en die zei: je moet er Hock van maken, een verbastering van Hawk, feitelijk. Ellis’ vader dreef een herenmodezaak in een provincieplaats in New England, Medford, toevallig ook de plaats waar belangrijke delen van het oeuvre van Paul Theroux zich afspeelt.
Posted in 
Vlag en Wimpel voor jeugdboek Rob Ruggenberg
|
De Griffeljury heeft een Vlag en Wimpel uitgereikt aan de Bestse schrijver Rob Ruggenberg voor zijn jeugdboek IJsbarbaar. Een Vlag en Wimpel is een van de belangrijkse prijzen voor jeugdliteratuur in ons land. |
 |
Lamaar, zegt Jos
Het boek J. Kessels the novel van Frans Thomése wordt verfilmd. Het is de bedoeling dat de film voorjaar 2014 tijdens het filmfestival in Berlijn in première gaat, aldus het ED.
Jos Kessels. Naar foto ED. –>
Jos Kessels, columnist van het ED, die de hoofdrol speelt in het boek, ‘heeft geen behoefte te reageren’. Read the rest of this entry »
Onbeleefd tegen het boek
Boekbespreking door Sante Brun
Over lang niet alle boeken die ik lees schrijf ik een column. Afgelopen weken heb ik twee boeken gelezen die ik ook niet gebruik als onderwerp voor een ‘stukkie’, maar waar ik wel aanmerkingen op heb.
Het eerste boek is Het familieportret van de Amerikaanse schrijfster Jenna Blum, oorspronkelijke titel ‘Those who save us’. Ik ben trouwens pas halverwege dat boek, maar ik ben twee dingen tegengekomen die samen een goed argument vormen voor mijn stelling, dat het lezen van vertalingen zoveel als enigszins mogelijk vermeden dient te worden.
Een aanslag in drie fasen
Boekbespreking door Sante Brun
Wat je in ieder geval niet kunt beweren is dat Leon de Winter het zich gemakkelijk heeft gemaakt. Zijn boek heet VSV, om onnaspeurlijke redenen genoemd naar de basisschool (hij schrijft hardnekkig ‘lagere school’) waar de zoon van zijn vriendin op zit en die voluit Vondel School Vereeniging heet. De school is de locatie waar zich de dramatische ontknoping afspeelt van een Hollands-Marokkaans drama – de scène doet trouwens sterk denken, en De Winter verhult dat ook niet, aan de aanslag op een school inBeslan in Noord-Ossetië in 2004. Alleen letten ze in Amsterdam beter op kinderen.
Zou de roman als genre echt dood zijn?
Marcel Möring heeft de roman als genre dood verklaard. Sante Brun probeert er al lezend (sinds ‘n jaar of zestig trouwens) achter te komen, wat daar van waar is. En passant komt ook het oeuvre van de gisteren overleden Gerrit Komrij nog even ter sprake: ‘Hem kennen we toch vooral van zijn tv-recensies, zijn bloemlezingen uit de Nederlandse dichtkunst, zijn trage kraakstem en deftige formulering, zijn vlijmscherpe beleefde beledigingen, zijn daardoor gezaghebbende beschouwingen uit de hoogte van zijn Portugese dorp.’ Brun hoopt op een leesbare biografie.
Lees een en ander op SanteLOGie
Lotgevallen van een naïeve architect
Boekbespreking door Sante Brun
Nadat ik afgelopen nacht De man zonder ziekte van Arnon Grunberg had uitgelezen, heb ik van verbijstering zeker anderhalf uur in het donker voor me uit liggen staren. Het is een gruwelijk verhaal en die gruwelijkheid wordt enorm versterkt door de matter-of-facttoon die Grunberg hanteert en door de laconieke houding van de titelfiguur Samarendra Ambani, die, anders dan je zou denken, een geboren en getogen Zwitser is, van beroep architect.
Roddy Doyle, terug van nooit weggeweest
Boekbespreking door Sante Brun
Er is een tijd geweest dat Roddy Doyle in Nederland een tamelijk populaire schrijver was. Met zijn hilarische romans die voor een deel ook nog verfilmd werden, gaf hij een bij tijd en wijle onthutsend, maar vaak ook herkenbaar beeld van de gewone man in het Ierland van vóór de economische boom, arm maar opgewekt; The Snapper, over de baby van een dochter in een rumoerig arbeidersgezin, die wordt geboren uit de geslachtsdaad van die dochter, stomdronken geleund tegen een auto, met wie? Ja, het is de buurman, maar dat vertel je niet zomaar.
De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween
Boekbespreking door Sante Brun
Hoe zou het toch komen? Dat ik wel heel erg vaak bij het lezen van een boek na een poosje naar de boekenkast loop en daar peinzend ga staan nadenken waar een bepaald boek ook alweer staat – omdat ik aan dat boek moest denken terwijl ik een ander boek lees.
Bij ‘De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween’ van de Zweedse schrijver Jonas Jonasson –> dacht ik zelfs aan drie boeken.
Boekhandels
Sante Brun schaart zich vandaag onder de columnisten die – naar aanleiding van de afbraakdreiging door de e-readers – zich bezig houden met het fenomeen boekhandel. Zijn voorkeur gaat uit naar de volgestampte pakhuizen à la Rozhanitsa –> in Kampen. Intussen helpen ‘reactionairen’ hem wellicht bij de keuze van zo’n e-reader.
Bonita Avenue: een ongelooflijk debuut
Boekbespreking door Sante Brun
Met Peter Buwalda zou wel eens een Nederlandse schrijver kunnen zijn opgestaan die bijvoorbeeld Arnon Grunberg en Adri van der Heijden met het grootste gemak naar de kroon steekt. Zijn romandebuut heet Bonita Avenue
Bonita Avenue in Berkeley, Los Angeles, is een van die vele straten met mooie grote huizen en veel groen van volwassen bomen, vlak bij de bergen en bij de oceaan, in dat gezegende deel van de Verenigde Staten. Het is ook de straat waar de familie van wiskundeprofessor Siem Sigerius haar gelukkigste tijd doorbracht, de eerste jaren ook van dat gezin dat bestaat uit Siem en zijn voormalige buurvrouw Tineke en haar twee dochters Joni en Janis, beiden genoemd naar popidolen uit de jaren zestig van de vorige eeuw.
Een sprookjesboek van Amitav Ghosh
Boekbespreking door Sante Brun
Het is misschien een wat eigenaardige neiging: veel, zo niet alle boeken te lezen, gepubliceerd door een schrijver wiens stijl, verhaaltrant, onderwerpkeuze je ooit esthetisch en/of anderszins bij de kladden hebben gegrepen. Ik heb er een aantal: Roth, Boyle, Doyle, Franzen, Veronesi, Ammaniti, Camilleri, Wieringa, Reve, Rosenboom, Grunberg. En een paar Indiërs, ooit Rushdie, en in ieder geval Amitav Ghosh, Vikram Chandra, Vikram Seth, Rohinton Mistry. Soms doe je het in omgekeerde volgorde. Zoals bijvoorbeeld met Amitav Ghosh. <- Onlangs kreeg ik de gelegenheid wat oudere boeken van hem aan te schaffen. Bijvoorbeeld de Granta-uitgave van een van Ghosh’ eerste boeken, Circle of Reason.
Nieuw jeugdboek Ruggenberg oogst niets dan lof
 |
IJsbarbaar, de pasverschenen vierde historische jeugdroman van Rob Ruggenberg uit Best oogst niets dan lof, zowel van jonge lezers als van recensenten. Ruggenbergs werk wordt vaak vergeleken met dat van Thea Beckman en daarbij steekt het niet ongunstig af, eerder het tegendeel. Het wordt tijd voor een belangrijke jeugdboekenprijs! |
Handboek reisschrijven van Paul Theroux
Boekbespreking door Sante Brun
Niet dat ik gelovig ben (hoewel soms helaas een beetje goedgelovig) maar het heeft iets magisch als je, kort nadat je het nieuwste boek van Paul Theroux over reisschrijven hebt gekocht, The Tao of Travel, ineens Stadsliefde van Adriaan van Dis cadeau krijgt en op de dag dat Redmond O’Hanlon onderwerp van een tv-programma is overweegt over die twee boeken – en de hele reisschrijverij – een stukje te produceren.
Onopvallend buitenbeentje in Parijs
Boekbespreking door Sante Brun
Zoals gezegd, de hele reisliteratuur laat zich misschien pas enigszins compleet beschrijven in drie lijvige boekdelen, en daarom kun je het Paul Theroux niet kwalijk nemen dat hij twee Nederlandse reisschrijvers ongenoemd laat, Cees Nooteboom en Adriaan van Dis. Toch zijn het beiden reizigers volgens de normen van Theroux en net als hij naast reisschrijver óók literator. Van Nooteboom heb ik weinig gelezen. Van Van Dis des te meer.
Feitelijk is Leeftocht van Adriaan van Dis ook een reisboek. De ondertitel is zelfs Veertig jaar onderweg, maar dan toch voornamelijk in de eigen ziel, al heeft hij blijkbaar zelden lang op één adres gewoond. Vijf van Van Dis’ boeken worden ook uitdrukkelijk geafficheerd als reisverhalen, in ieder geval voldoet Een barbaar in China aan diverse criteria.
De zin van sociale media
Nils Roemen en Fanny Koerts vertellen hoe durftevragen Nederland heeft veroverd. Mede dankzij sociale media als Twitter en de hashtag #durftevragen groeide het uit van een sympathiek idee tot een fenomeen, een nieuwe manier van denken.
Ongebruikte kantoorgebouwen, laptops, ideeën en contacten: samen hebben we meer welvaart en creativiteit dan we nodig hebben. In het boek ‘Durftevragen’ kun je lezen hoe je deze overwaarde kunt benutten, gewoon door te vragen!
Zie ook: Twitteren in de Bestse bieb
Herhaling van de geschiedenis na 100 jaar
Boekbespreking door Sante Brun
Als ik van alles dat de Siciliaanse auteur Andrea Camilleri produceert een recensie zou moeten schrijven, dan was ik nog wel even bezig. De goede man, die inmiddels tegen de negentig loopt, laat soms wel vier of vijf boeken per jaar het licht zien. Een belangrijk deel daarvan zijn policiers (|Commissario Montalbano) of vrolijke, vaak vileine en licht schunnige verhalen van het Siciliaanse platteland rond de vorige eeuwwisseling en in andere tijdperken. Read the rest of this entry »
Remco Campert leest voor
Dezer dagen kan men in de bieb een gratis exemplaar van de eerste roman, Het leven is vurrukkulluk (1961) van Remco Campert gaan halen. Dit in het kader van de jaarlijkse actie Nederland leest.
Op vpro.nl kun je de schrijver ook zijn boek ‘laten voorlezen’. Dat kan hoofdstuksgewijs.
En hier een gesprek (in 1995) van Wim Noordhoek met de schrijver.
Het leven is vurrukkulluk zou ook gratis als e-book zijn te verkrijgen. Maar de meest belachelijke opmerking hierover is hier ‘op=op’. Gedigitaliseerde boeken kunnen namelijk helemaal niet opraken. En uitgeverij De Bezige Bij, wil nog steeds dat je daarvoor ‘n tientje neertelt.
Naar VPRO Boeken
Een ephotobook
Boekbespreking door Guido t’Sas
De titel van deze foto luidt: ‘Nu gaan we es fijn lol maken’. © Jan van de Ven
Fotograaf-journalist Jan van de Ven zal eens geen primeur hebben
‘n Tijdje geleden liet fotograaf-journalist Jan van de Ven iin Den Dungen door de ‘online-drukkerij’ Blurb, een bedrijf met vestigingen in de VS, GB en NL, een boek met 160 van zijn foto’s maken. Zelf was hij verrast door de kwaliteit van het drukwerk, maar er is één nadeel: het boek kost excl. btw 99 euro. Dat schreeuwt om een elektronische versie, een ebook dus. Volgens mij is Jan de eerste in Nederland die dat – via Blurb – voor mekaar heeft gekregen, zoals hij ook de eerste was die voor een dagblad een website in elkaar knutselde op zijn geliefde Mac.
Egodocument over het sluiten van een tijdperk
Boekbespreking door Sante Brun
Door niet het boek Het Vierde Rolduc uit 1983 te willen overdoen, heeft Twan Geurts het zich voor zijn boek Rolduc, de laatste dagen van een kleinseminarie(uitg Balans) moeilijker gemaakt dan nodig was – of liever, hij heeft zijn eigen boek tekort gedaan, het is nu in essentie een egodocument geworden met een beperkte reikwijdte.
Een gruwelijke roman in Gulpen
Boekbespreking door Sante Brun
Grote onthullingen moet je niet verwachten van het boek van de journalistenHenk Langenberg en Maarten van Laarhoven: In Gods Naam, De affaire Joep Haffmans. Een onthutsend beeld van de katholieke kerk en haar leiders.