ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Boeken’
Zevenhonderd pagina’s die je niet loslaten
november 20th, 2012 | 
Author:
Boekbespreking door Sante Brun
‘Blijf bij je eigen soort’ zou misschien een goede vertaling zijn van de titel van de nieuwste roman van de Amerikaanse schrijver Tom Wolfe, genaamd Back to Blood. De pil van 704 pagina’s is óók een liefdesroman onder dat motto, en ‘ze krijgen elkaar’ ook nog, zij het dan op onverwachte wijze en pas in de laatste vijf, zes woorden van het boek. (In Nederland worden boektitels vaak raar vertaald. Back to blood is daar ook het slachtoffer van, het heet daar ‘Terug naar het bloed’, een volledig zinledige tekst.)
Om een goed beeld te geven van deze gecompliceerde roman heb je misschien ook wel gewoon zevenhonderd pagina’s nodig en dat gaan we dus niet doen.
Posted in 
Delicate momenten in de uitgeverij
Boekbespreking door Sante Brun
 |
‘Als ik eens een gewaagde vergelijking mag maken: ‘de roman is een liefdesverhaal, het korte verhaal is een one night stand.’ Dat schrijft Niccolò Ammaniti in de inleiding tot zijn verhalenbundel Il momento è delicato. In het Nederlands vertaald als Een delicaat moment en uitgegeven door Lebowski.
Dat gebeurt vaker: de uitgever vraagt aan een schrijver die een bestseller is gebleken, of er nog iets nieuws aankomt. Als de schrijver dat moet ontkennen is de volgende vraag: heb je niks meer liggen van vroeger? En het antwoord is dikwijls ja, eenvoudigweg omdat de schrijver nogal langs uitgeverijen heeft geleurd met zijn vroege werk tot er eindelijk eentje intrapte, hetgeen het begin bleek van een glorieuze carrière. |
En maar durchzaubern
In de Volkskrant van heden staat een recensie van de vertaling van Der Zauberberg van Thomas Mann door Hans Driessen en dat deed mij opspringen: was de vertaling die Pé Hawinkels er in de jaren zeventig van maakte niet voldoende meer? Die vertaling die enorm geprezen werd als een voorbeeldig stukje vertaalwerk?
Meer geouwehoer (zegt-ie zelf) op SanteLOGie
Wat je leest kan altijd illegaal zijn
Boekblad, het vakorgaan van het boekenvak meldt op haar website: Uitgeverij SWP heeft 120 personen die illegaal een van haar boeken hebben gedownload, gesommeerd de winkelprijs voor het boek te betalen. De verlener van toegang tot het digitale boek en twee websites hebben elk een schikkingsvoorstel van 10.000 euro gekregen.
Om er meer over te weten te komen, moet je inloggen als abonnee van Boekblad. Of je gaat naar Webwereld, waar Tonie van Ringelestijn zowat het complete verhaal heeft overgenomen. Hiermee slechtte hij een betaalmuur. Op die manier kan wat je leest altijd illegaal zijn.
Langs de randen van een damesroman
Boekbespreking door Sante Brun
Het strand van Cuylers Baai op San Miguel
Op Nieuwjaarsdag van 1888 landt op het strand van de Cuylersbaai van het eiland San Miguel een gezin bestaande uit Marantha Waters die van haar laatste geld de expeditie heeft bekostigd, haar man Will, hun geadopteerde dochter Edith en hun huishoudelijke hulp Ida. Marantha lijdt aan in die tijd nog dodelijke tuberculose (‘de tering’), en net als zij mist haar dochter Edith enorm het beschaafde bestaan dat zij kennen uit Santa Barbara en San Francisco. Maar Will heeft doorgedrukt, hij is zo’n Amerikaan die voor honderd procent vrij wil zijn.
Zo begint de nieuwe roman San Miguel van Thomas Coraghessan Boyle, een boek dat een soort bijproduct is van zijn vorige roman When the Killing’s Done.
Gratis ‘De donkere kamer van Damokles’
Tijdens de campagne Nederland Leest van donderdag 1 t/m vrijdag 30 november 2012 wordt De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans ook door bibliotheek Best gratis aan haar leden verstrekt. ‘De donkere kamer van Damokles’ (1958, uitgeverij van Oirschot) vertelt het verhaal van sigarenhandelaar Osewoudt die in de Tweede Wereldoorlog voor zijn dubbelganger, de verzetsman Dorbeck, gewillig opdrachten uitvoert.
Een dissident geluid over Dautzenberg
| Boekbespreking door Sante Brun |
| Vrijdagmiddag wandelde ik de Bruna hier in Landgraaf binnen en werd getroffen door een de banderol om het boek Extra Tijd van A.H.J. Dautzenberg. Daar stond op: Eindelijk bekommert een Nederlandse schrijver zich om Roda JC. Dat citaat is van Arnon Grunberg, die er doorgaans prat op gaat nooit iets te zeggen over collega-schrijvers. Dus dat moet wat zijn.
Ik heb het inmiddels uit – het telt 230 pagina’s – en ik heb het enigszins bevreemd terzijde gelegd. |
 |
Een boek voor de rijpere jeugd
Boekbespreking door Sante Brun
![rowling[1]](https://www.hhbest.nl/wp-content/uploads/2012/10/rowling1.jpg "rowling[1]")
Je weet hoe zoiets gaat: je hebt niks met fantasy en al helemaal niet met Tolkien omdat je al moeite genoeg hebt met boeken over normale mensen, en Harry Potter was bovendien toch eigenlijk iets voor de aanstormende jeugd, kortom: van J.K. Rowling had ik nog nooit iets gelezen.
Maar nu heeft ze een boek geschreven dat gericht is op ‘grote mensen’, die het aanstormen wel zo’n beetje achter de rug hebben. En de moeilijkheid voor een figuur als ik, die wel degelijk beseft dat Rowling al die miljoenen exemplaren van HP heeft verkocht, is: om haar roman The Casual Vacancy te lezen alsof het gewoon het debuut van een getalenteerde Britse schrijfster is.
Bij vertalen komt een en ander kijken
Met de discussie die is ontstaan door de vertaling van J.K. Rowling’s eerste boek voor grote mensen, is een oud en fascinerend onderwerp weer eens actueel geworden: hoe vertaal je dialect en/of straattaal in het Nederlands?
Meer op SanteLOGie
Terug naar een paradijs dat er niet meer is
The Lower River
Boekbespreking door Sante Brun_______
Hock heet hij, Ellis Hock. Zijn grootvader heette Falcone, vroeg een vriend advies en die zei: je moet er Hock van maken, een verbastering van Hawk, feitelijk. Ellis’ vader dreef een herenmodezaak in een provincieplaats in New England, Medford, toevallig ook de plaats waar belangrijke delen van het oeuvre van Paul Theroux zich afspeelt.
Vlag en Wimpel voor jeugdboek Rob Ruggenberg
|
De Griffeljury heeft een Vlag en Wimpel uitgereikt aan de Bestse schrijver Rob Ruggenberg voor zijn jeugdboek IJsbarbaar. Een Vlag en Wimpel is een van de belangrijkse prijzen voor jeugdliteratuur in ons land. |
 |
Lamaar, zegt Jos
Het boek J. Kessels the novel van Frans Thomése wordt verfilmd. Het is de bedoeling dat de film voorjaar 2014 tijdens het filmfestival in Berlijn in première gaat, aldus het ED.
Jos Kessels. Naar foto ED. –>
Jos Kessels, columnist van het ED, die de hoofdrol speelt in het boek, ‘heeft geen behoefte te reageren’. Read the rest of this entry »
Onbeleefd tegen het boek
Boekbespreking door Sante Brun
Over lang niet alle boeken die ik lees schrijf ik een column. Afgelopen weken heb ik twee boeken gelezen die ik ook niet gebruik als onderwerp voor een ‘stukkie’, maar waar ik wel aanmerkingen op heb.
Het eerste boek is Het familieportret van de Amerikaanse schrijfster Jenna Blum, oorspronkelijke titel ‘Those who save us’. Ik ben trouwens pas halverwege dat boek, maar ik ben twee dingen tegengekomen die samen een goed argument vormen voor mijn stelling, dat het lezen van vertalingen zoveel als enigszins mogelijk vermeden dient te worden.
Een aanslag in drie fasen
Boekbespreking door Sante Brun
Wat je in ieder geval niet kunt beweren is dat Leon de Winter het zich gemakkelijk heeft gemaakt. Zijn boek heet VSV, om onnaspeurlijke redenen genoemd naar de basisschool (hij schrijft hardnekkig ‘lagere school’) waar de zoon van zijn vriendin op zit en die voluit Vondel School Vereeniging heet. De school is de locatie waar zich de dramatische ontknoping afspeelt van een Hollands-Marokkaans drama – de scène doet trouwens sterk denken, en De Winter verhult dat ook niet, aan de aanslag op een school inBeslan in Noord-Ossetië in 2004. Alleen letten ze in Amsterdam beter op kinderen.
Zou de roman als genre echt dood zijn?
Marcel Möring heeft de roman als genre dood verklaard. Sante Brun probeert er al lezend (sinds ‘n jaar of zestig trouwens) achter te komen, wat daar van waar is. En passant komt ook het oeuvre van de gisteren overleden Gerrit Komrij nog even ter sprake: ‘Hem kennen we toch vooral van zijn tv-recensies, zijn bloemlezingen uit de Nederlandse dichtkunst, zijn trage kraakstem en deftige formulering, zijn vlijmscherpe beleefde beledigingen, zijn daardoor gezaghebbende beschouwingen uit de hoogte van zijn Portugese dorp.’ Brun hoopt op een leesbare biografie.
Lees een en ander op SanteLOGie
Lotgevallen van een naïeve architect
Boekbespreking door Sante Brun
Nadat ik afgelopen nacht De man zonder ziekte van Arnon Grunberg had uitgelezen, heb ik van verbijstering zeker anderhalf uur in het donker voor me uit liggen staren. Het is een gruwelijk verhaal en die gruwelijkheid wordt enorm versterkt door de matter-of-facttoon die Grunberg hanteert en door de laconieke houding van de titelfiguur Samarendra Ambani, die, anders dan je zou denken, een geboren en getogen Zwitser is, van beroep architect.
Roddy Doyle, terug van nooit weggeweest
Boekbespreking door Sante Brun
Er is een tijd geweest dat Roddy Doyle in Nederland een tamelijk populaire schrijver was. Met zijn hilarische romans die voor een deel ook nog verfilmd werden, gaf hij een bij tijd en wijle onthutsend, maar vaak ook herkenbaar beeld van de gewone man in het Ierland van vóór de economische boom, arm maar opgewekt; The Snapper, over de baby van een dochter in een rumoerig arbeidersgezin, die wordt geboren uit de geslachtsdaad van die dochter, stomdronken geleund tegen een auto, met wie? Ja, het is de buurman, maar dat vertel je niet zomaar.