ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Boeken’
En als Hitler nou eens terugkwam?
maart 17th, 2013 | 
Author: Boekbespreking door Sante Brun
Nog altijd wordt er gespeculeerd over de vraag: en als Hitler de oorlog gewonnen zou hebben? Alsdanvragen, daar hebben politici en historici een hekel aan. De Duitse schrijver Timur Vermes pakte het anders aan: Hitler heeft weliswaar de oorlog niet gewonnen (maar wel bijna) en wij weten dat hij dood is, maar niettemin wordt hij ergens in 2011 wakker op een braakliggend stuk grond in Berlijn, in zijn verfomfaaide uniform en stinkend naar de benzine waarmee hij was overgoten bij wijze van crematievoorbereiding.
Posted in 
Rob Ruggenberg wacht erkenning 12-16-jarigen
Schrijver van historische jeugdromans Rob Ruggenberg uit Best wacht erkenning van 12-16-jarige lezers. Zijn laatste boek, IJsbarbaar, is namelijk, met nog vier andere jeugdboeken, genomineerd voor de Prijs van de Jonge Jury. De bekendmaking van de prijs is op 17 april.
Vooral gevaarlijk spel, maar spel
Boekbespreking door Sante Brun
 |
De titel van het boek, Riña de Gatos, Madrid 1936, betekent letterlijk zoiets als: katjesgevecht, maar uit in de inhoud van het boek blijkt dat het ook betekent: kattengespin, of eventueel kattenkwaad – waarmee schrijver Eduardo Mendoza de periode aanduidt in de eerste maanden van 1936 die uiteindelijk zal uitdraaien op de Spaanse Burgeroorlog: wat er allemaal gebeurt is vooral spel, gevaarlijk spel, maar spel. |
Veel meer dan reizen en rondkijken in de VS
Geschiedschrijver Geert Mak (66) heeft al z’n leven lang iets met de Verenigde Staten. Mede dankzij zijn kritische geest, kun je het typeren als ‘n haat-liefde-verhouding. Zijn nieuwste boek, opnieuw een standaardwerk, is daar de getuigenis van.
De titel Reizen zonder John is een parafrase van John Steinbecks reisverslag uit 1960 Travels with Charley. Vijftig jaar nadien heeft hij diens spoor door de staten gevolgd, maar het verschil met de door hem bewonderde voorganger is, dat Mak heel wat meer heeft gedaan dan reizen, rondkijken en met de mensen praten.
Bomans en zijn duel met een Boterletterkundige
Tot mijn persoonlijke herinneringen aan Godfried Bomans behoort een schaakduel met de zich Boterletterkundige noemende Franeker bakker Riemersma.
De jonge Godfried als schaker.->
Hij, die bakker dus, las in Bomans’ bundel Oude en nieuwe buitelingen (Elsevier, 1952) de zin: ‘Bakkers zijn daarom altijd slechte schakers’, liet dat niet op zich zitten en daagde de schrijver-schaker uit tot een duel, dat werd uitgevochten op de voorpagina van de Friese krant, waarvan ik redacteur was.
Meer op Manieren
(Dit stukje verscheen ook in Godfried, periodiek van het Godfried Bomans Genootschap, jaargang 36, nummer 2, september 2014.)
Godfried Bomans was een groot schrijver maar je mocht en mag het nog steeds niet zeggen
Godfried Bomans (1913-1971) leeft in de herinnering voort als de ‘humoristische schrijver’ en ‘de grappenmaker’ op de zwart-wit-televisie. Maar het zou beter zijn, eindelijk toe te geven dat hij een groot schrijver was. Simon Carmiggelt zei dat al kort na Bomans’ dood, maar moest er aan toevoegen ‘het mocht niet gezegd worden’.
Verder op Manieren
Geert Mak: Mythes rond wapenbezit in VS
 |
Bij de inauguratie in tweede termijn van de Amerikaanse president Barack Obama roeren zich weer de voorstanders van wapenbezit, waarbij zij zich beroepen op het tweede amendement op de grondwet van 1776. De Amerikanen zouden van meet af aan vergroeid zijn met hun wapens, maar historicus/journalist Geert Mak toont in zijn boek Reizen zonder John (2012) aan dat het fenomeen met mythes is omgeven. |
En nu aan het echte werk
Inmiddels voltooide het Eindhovens Dagblad zijn honderdste jaargang en deed zijn abonnees (die zich graag ‘lid’ noemen) een boekwerkje cadeau: Van hooi tot hightech.
Onderwerp: niet deszelfs geschiedenis want die is jaren geleden al eens door een oud-redacteur te boek gesteld, maar een terugblik op het verspreidingsgebied Zuidoost Brabant, aan de hand van interviews, beschouwingen en anekdotes.
Meer op Manieren
De tragische afgang van Gerard Reve
Boekbespreking door Sante Brun
Het derde en laatste deel van de biografie die Nop Maas schreef van Gerard Reve is uiteindelijk vooral de geschiedenis van een jaar of dertig van de geklofte Rotterdamse volksjongen en zelfbenoemde pedofiel Joop Schafthuizen, die tussen zijn toevallige ontmoeting met Reve omstreeks 1975 en het overlijden van Reve in april 2006 kans zag zich vast te zuigen in het leven en het werk van de schrijver en dat leven en werk grotendeels te overschaduwen.
Hij bepaalde uiteindelijk wat Reve wel en niet mocht schrijven, wel of niet mocht zeggen, waar de schrijver wel of niet zijn opwachting zou maken en welke vrienden hij wel of niet mocht hebben – de vrienden die Reve had vóór hij Schafthuizen ontmoette waren allemaal min of meer taboe, inclusief Reve’s ex-echtgenote Hanny Michaelis.
Ziet de mens
Boekbespreking door Sante Brun
Een troepje mensen trekt door een verlaten landschap in westelijke richting. Al snel wordt het duidelijk dat dit vluchtelingen zijn uit Centraal-Azië, na de ineenstorting van het Sovjetrijk op zoek naar een beter wereld.
We krijgen een indringend beeld van de onderlinge verhoudingen, de onderlinge haat en nijd omdat ze nauwelijks voedsel vinden en al helemaal geen onderdak, de gezamenlijke haat tegen een Ethiopiër die zich bij hen voegt en die verdacht wordt van zwarte kunst. Onderweg worden ze ook nog het slachtoffer van mensensmokkelaars. Het zijn mensen die op de rand van het bestaan en over de rand van medemenselijkheid leven.
Hoe een boekengek ook een barbaar kan zijn
Ik ben behalve boekenlezer ook boekenverzamelaar, dat moge blijken uit het feit dat ik van een auteur, mij eenmaal onder ogen gekomen, álles wil lezen. Hoewel, met Salman Rushdie ben ik gestopt omdat ik, barbaar die ik ben, hem niet meer kon volgen. Maar Tonio van Adrie van der Heyden zal ik, ondanks weerstand tegen het onderwerp, uiteindelijk toch kopen, plus een tiental andere boeken van deze grote auteur die ik nog niet heb gelezen.
Meer op SanteLOGie
Rock ‘n roll in Zevenaar
Boekbespreking door Sante Brun
 |
Inmiddels heeft schrijver Thomas Rosenboom een indrukwekkende reeks bijzondere romanfiguren op zijn naam staan, in Gewassen Vlees, De Nieuwe Man, Publieke Werken, Zoete Mond. Het zijn vaak enigszins sinistere figuren, eenzaam ook in hun eigen eigenaardige leefwereld. In De Rode Loper komen we weer een nieuwe tegen, Lou Baljon, die op de dag van zijn eindexamen aan het Arnhems Lyceum in 1973 een volkomen voor de hand liggend besluit neemt: hij zal voor altijd bijstandstrekker zijn. Een leven van rock ’n roll. |
Zevenhonderd pagina’s die je niet loslaten
Boekbespreking door Sante Brun
‘Blijf bij je eigen soort’ zou misschien een goede vertaling zijn van de titel van de nieuwste roman van de Amerikaanse schrijver Tom Wolfe, genaamd Back to Blood. De pil van 704 pagina’s is óók een liefdesroman onder dat motto, en ‘ze krijgen elkaar’ ook nog, zij het dan op onverwachte wijze en pas in de laatste vijf, zes woorden van het boek. (In Nederland worden boektitels vaak raar vertaald. Back to blood is daar ook het slachtoffer van, het heet daar ‘Terug naar het bloed’, een volledig zinledige tekst.)
Om een goed beeld te geven van deze gecompliceerde roman heb je misschien ook wel gewoon zevenhonderd pagina’s nodig en dat gaan we dus niet doen.
Delicate momenten in de uitgeverij
Boekbespreking door Sante Brun
 |
‘Als ik eens een gewaagde vergelijking mag maken: ‘de roman is een liefdesverhaal, het korte verhaal is een one night stand.’ Dat schrijft Niccolò Ammaniti in de inleiding tot zijn verhalenbundel Il momento è delicato. In het Nederlands vertaald als Een delicaat moment en uitgegeven door Lebowski.
Dat gebeurt vaker: de uitgever vraagt aan een schrijver die een bestseller is gebleken, of er nog iets nieuws aankomt. Als de schrijver dat moet ontkennen is de volgende vraag: heb je niks meer liggen van vroeger? En het antwoord is dikwijls ja, eenvoudigweg omdat de schrijver nogal langs uitgeverijen heeft geleurd met zijn vroege werk tot er eindelijk eentje intrapte, hetgeen het begin bleek van een glorieuze carrière. |
En maar durchzaubern
In de Volkskrant van heden staat een recensie van de vertaling van Der Zauberberg van Thomas Mann door Hans Driessen en dat deed mij opspringen: was de vertaling die Pé Hawinkels er in de jaren zeventig van maakte niet voldoende meer? Die vertaling die enorm geprezen werd als een voorbeeldig stukje vertaalwerk?
Meer geouwehoer (zegt-ie zelf) op SanteLOGie
Wat je leest kan altijd illegaal zijn
Boekblad, het vakorgaan van het boekenvak meldt op haar website: Uitgeverij SWP heeft 120 personen die illegaal een van haar boeken hebben gedownload, gesommeerd de winkelprijs voor het boek te betalen. De verlener van toegang tot het digitale boek en twee websites hebben elk een schikkingsvoorstel van 10.000 euro gekregen.
Om er meer over te weten te komen, moet je inloggen als abonnee van Boekblad. Of je gaat naar Webwereld, waar Tonie van Ringelestijn zowat het complete verhaal heeft overgenomen. Hiermee slechtte hij een betaalmuur. Op die manier kan wat je leest altijd illegaal zijn.
Langs de randen van een damesroman
Boekbespreking door Sante Brun
Het strand van Cuylers Baai op San Miguel
Op Nieuwjaarsdag van 1888 landt op het strand van de Cuylersbaai van het eiland San Miguel een gezin bestaande uit Marantha Waters die van haar laatste geld de expeditie heeft bekostigd, haar man Will, hun geadopteerde dochter Edith en hun huishoudelijke hulp Ida. Marantha lijdt aan in die tijd nog dodelijke tuberculose (‘de tering’), en net als zij mist haar dochter Edith enorm het beschaafde bestaan dat zij kennen uit Santa Barbara en San Francisco. Maar Will heeft doorgedrukt, hij is zo’n Amerikaan die voor honderd procent vrij wil zijn.
Zo begint de nieuwe roman San Miguel van Thomas Coraghessan Boyle, een boek dat een soort bijproduct is van zijn vorige roman When the Killing’s Done.
Gratis ‘De donkere kamer van Damokles’
Tijdens de campagne Nederland Leest van donderdag 1 t/m vrijdag 30 november 2012 wordt De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans ook door bibliotheek Best gratis aan haar leden verstrekt. ‘De donkere kamer van Damokles’ (1958, uitgeverij van Oirschot) vertelt het verhaal van sigarenhandelaar Osewoudt die in de Tweede Wereldoorlog voor zijn dubbelganger, de verzetsman Dorbeck, gewillig opdrachten uitvoert.
Een dissident geluid over Dautzenberg
| Boekbespreking door Sante Brun |
| Vrijdagmiddag wandelde ik de Bruna hier in Landgraaf binnen en werd getroffen door een de banderol om het boek Extra Tijd van A.H.J. Dautzenberg. Daar stond op: Eindelijk bekommert een Nederlandse schrijver zich om Roda JC. Dat citaat is van Arnon Grunberg, die er doorgaans prat op gaat nooit iets te zeggen over collega-schrijvers. Dus dat moet wat zijn.
Ik heb het inmiddels uit – het telt 230 pagina’s – en ik heb het enigszins bevreemd terzijde gelegd. |
 |
Een boek voor de rijpere jeugd
Boekbespreking door Sante Brun
![rowling[1]](https://www.hhbest.nl/wp-content/uploads/2012/10/rowling1.jpg "rowling[1]")
Je weet hoe zoiets gaat: je hebt niks met fantasy en al helemaal niet met Tolkien omdat je al moeite genoeg hebt met boeken over normale mensen, en Harry Potter was bovendien toch eigenlijk iets voor de aanstormende jeugd, kortom: van J.K. Rowling had ik nog nooit iets gelezen.
Maar nu heeft ze een boek geschreven dat gericht is op ‘grote mensen’, die het aanstormen wel zo’n beetje achter de rug hebben. En de moeilijkheid voor een figuur als ik, die wel degelijk beseft dat Rowling al die miljoenen exemplaren van HP heeft verkocht, is: om haar roman The Casual Vacancy te lezen alsof het gewoon het debuut van een getalenteerde Britse schrijfster is.
Bij vertalen komt een en ander kijken
Met de discussie die is ontstaan door de vertaling van J.K. Rowling’s eerste boek voor grote mensen, is een oud en fascinerend onderwerp weer eens actueel geworden: hoe vertaal je dialect en/of straattaal in het Nederlands?
Meer op SanteLOGie