Archief van de rubriek ‘Boeken’
Dolle avonturen in een andere dimensie
Boekbespreking door Sante Brun
Net als de hoofdfiguren Aomame en Tengo ben ik net wakker geworden uit de waanzinnige trilogie 1q84 – spreekuit qtien84 – van Haruki Murakami. Omvang in de e-reader ruim 1200 pagina’s. Het is Alice in Wonderland, 1984, nog net geen Romeo en Julia, ‘Het waren twee koningskinderen’, een Esther Verhoef of een Saskia Noort, maar ook een sinistere Zweedse thriller. Het ene moment ben je in een bijna iets te zoetige liefdesroman, de andere keer in een fantasyverhaal met twee manen en zeven toverende kaboutertjes die soms te voorschijn komen uit een dood wezen om een cocon van lucht te weven; het volgende in een geraffineerd spionageverhaal met keiharde schurken en kille moordenaars. En, volledigheidshalve, het is ook een kasteelroman.
De Laan van Goed en Kwaad
‘Aan de Maliebaan’ is perfecte samenvatting van wat Nederland overkwam in WO2
Je kunt natuurlijk, geboortig van na de oorlog, het voornemen maken, de 29 dikke boeken van Loe de Jong Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog (alleen de titel al) te gaan lezen, ‘ten behoeve van je algemene ontwikkeling’. Maar wie begint daar nog aan?
Geef mij dan toch maar Aan de Maliebaan van de journalist-historicus Ad van Liempt. Zelden heb ik zoveel relevante informatie over WO2 op zo’n heldere manier als in een thriller zien samengebracht. Geschiedschrijving en onderzoeksjournalistiek van topniveau.
Als geboren en getogen Utrechter, kreeg Van Liempt een unieke kans door de positie die de Maliebaan (de Nederlandse Unter den Linden, luidt zijn vondst) tijdens die rampzalige vijf jaren innam als huisvestingsplek van Goed en Kwaad.
Een deftig huis aan de Maliebaan
Het huis van Frits Fentener van Vlissingen, destijds buurman van aartsbisschop Jan de Jong, heeft een prominente plaats in het boek van Ad van Liempt Aan de Maliebaan, over de rol van deze een kilometer lange laan in Utrecht, tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1985 bezocht ik dat huis, Maliebaan 42, en schreef er een column over in het Brabants Dagblad.
Je kunt de leesbaarheid van het stukje bevorderen, door Ctrl-+ gelijktijdig in te drukken.
Nieuw boek Ruggenberg heet ‘Haaieneiland’
De nieuwe jeugdroman van Rob Ruggenberg, die in het najaar verschijnt, heet Haaieneiland. Ruggenberg onthult dat op zijn blog over boeken. ‘Haaieneiland’ gaat over de Zeeuwse ontdekkingsreiziger Jacob Roggeveen en als steeds bij het voorbereiden van zijn schrijven reist Rob Ruggenberg naar de gebieden waar zijn verhaal zich gaat afspelen, in dit geval een eilandje in de Stille Zuidzee. Daar beleeft hij, zo blijkt uit zijn blog, een hachelijk avontuur met haaien. Het had weinig gescheeld, of er waren krantenkoppen verschenen: ‘Jeugdboekenschrijver door haai opgegeten’.
‘Haaieneiland’ is het zesde jeugdboek van de schrijver uit Best.
Koninkrijkjes bij de vleet…ooit
Boekbespreking door Sante Brun
Hij was ook onze hoop: Winston Churchill
‘But all the King’s horses and all the King’s men can’t put Humpty Dumpty together again’ Met dit citaat uit een oud Engels kinderliedje typeerde Winston Churchill’s scherpzinnige echtgenote Clementine diens situatie na de voor hem nadelig verlopen verkiezingen in 1945. Ondankbaarheid van het Britse volk jegens de redder des vaderlands in WO2? Ach nee, platvloerse politiek. Nadat Churchill zijn levenswerk had verricht, aan het hoofd van een coalitie-kabinet, was het onvermijdbaar dat Labour aan zet was. En Clementine kreeg ongelijk: in de jaren vijftig zou Winston nog één keer vlammen als minister president. Toen het er op aan kwam, was-ie niet weg te branden.
Historicus Geoffrey Best beschrijft het allemaal minutieus, niettemin compact en zeer toegankelijk in een nieuwe biografie, waarvan de Nederlandse vertaling (uitstekend werk van Rob Hartmans) binnen de kortste keren vier drukken haalde. Wat een wonder. Churchill was na zijn We never surrender in 1940 ook onze hoop.
Een Brabantse sigarenwinkel in Des Indes
In zijn familiekroniek De Stamhouder, ontvouwt Alexander Münninghoff een curieus stukje oorlogsgeschiedenis: Het domicilie van de Oisterwijkse sigarenfabrikant Alphons Hamers in het voorname Haagse hotel Des Indes, van waaruit die een uiterst lucratieve handel met bezettende en bezette hotemetoten bedreef.
Meer, ook over het boek Münninghoff.
Onmiddeleeuwse eeuwen
Boekbespreking door Sante Brun
The Edge of the World is de al wat pretentieuze titel van het boek van Michael Pye, en de ondertitel maakt het nog wat bonter: How the North Sea made us who we are. Eigenlijk is het boek vooral een poging om het beeld van de ‘duistere’ Middeleeuwen eens goed bij te stellen. Niet Michael Pye vond uit dat de Middeleeuwen helemaal niet het tijdperk van achteruitgang door stilstand waren, dat heeft menige historicus al eerder gepostuleerd. De verdienste van Pye’s boek is, dat hij een meestal heel toegankelijk panorama heeft geschetst van de geschiedenis van de landen die oevers hebben aan de Noordzee, de Atlantische Oceaan, de Oostzee en voor een deel ook aan de Middellandse Zee tussen de ondergang van het Romeinse imperium en het einde van de Middeleeuwen rond het jaar 1500, al veroorlooft hij zich ook nog wel een uitloop naar de zeventiende eeuw.
Tussen hond en wolf, een kort verhaal
Sante Brun
Het begon – nee het begon niet. Als je allebei werkt bij dezelfde werkgever, dan ontmoet je elkaar eigenlijk niet, het is ook maar het beste om altijd vreemden voor elkaar te blijven. In Duitsland kunnen ze dat goed. Elke ochtend schuiven ze tegenover elkaar aan hun bureaus en al vijfentwintig jaar mompelen ze daarbij: ‘Guten Tag, Herr Haverschmidt’ . Of hoe zo iemand heet. |
Emile Hollman |
Boek Ruggenberg maakt kans op Prijs Jonge Jury
De Boogschutter van Hirado, jeugdroman van Rob Ruggenberg, is genomineerd voor de Prijs van de Jonge Jury 2015. De andere genomineerden zijn: Mel Wallis de Vries (twee boeken), Helen Vreeswijk en Anna Woltz.
Meer info op dejongejury.nl
Meer over De Boogschutter
Een ongelofelijke maar ware familiegeschiedenis
Boekbespreking door Sante Brun
Eind jaren tachtig genoot ik het avondmaal in de toen pas geopende Russische Taveerne in Moskou, het eerste coöperatieve restaurant van de Sovjet-Unie die toen nog bestond. Ik was in gezelschap van enkele collega’s onder wie de Moskouse correspondent van de Gemeenschappelijke Persdienst, Alexander Münninghoff. Hij ontpopte zich daar met zijn sonore stem en licht bekakt accent als een zeer onderhoudende causeur, zag zelfs kans het personeel ertoe te bewegen de tv wat zachter te zetten zodat wij het gesprokene ook konden verstaan en genoot met ons, naar ik mij vagelijk herinner, onder andere van voortreffelijke blini’s.
‘De Autonauten’: een boek als geen ander
Boekbespreking door Sante Brun
Lees je een boek anders als je vooraf weet dat een van de twee schrijvers nog vóór het boek helemaal gereed is zal overlijden aan een ziekte die al aanwezig geweest moet zijn tijdens het opdoen van de ervaringen waarover het boek zal gaan? Volgens mij verandert dat je houding ten opzichte van het boek radicaal – je gaat ongewild zitten speuren naar signalen die er op zouden kunnen duiden dat de schrijvers beseffen dat ze wellicht aan hun laatste reis, letterlijk hun laatste reis bezig zijn.
Die signalen zijn er niet.
Een onverteerbaar Diner
Van Het Diner is momenteel alleen de grote letter-uitgave voorhanden, zegt de hulpvaardige mevrouw in de bieb.
Da’s goed.
We hebben ook een makkelijk lezen-editie.
???
Dat is voor mensen die moeite hebben met boeken lezen.
Nee, dank u ik houd het maar op het origineel.
Maar dat moet ik toch eens even uitzoeken, denk ik terwijl ik tot over m’n oren in de inmiddels internationaal beroemde roman (al twee filmversies) van Herman Koch zit. Want het leest lekker weg. Page turner is bij mij nooit van toepassing, want ik lees bedachtzaam en analyserend.
Meer op Manieren
Leegte, stilte en…
Deze foto komt uit het fotoboek Leegte, stilte & een beetje onbehagen van Jan van de Ven Klik hier of op de foto om het online te bekijken.
Zo schrijf je geschiedenis
Boekbespreking door Sante Brun
Bill Bryson: One Summer – America 1927
1927 is het jaar waarin – op 22 mei om precies te zijn – Charles Lindbergh met zijn vliegtuig The Spirit of St. Louis in zijn eentje non stop van New York naar Parijs vloog in ruim 33 uur en Bryson ziet kans de geschiedenis van die koene vliegenier te verweven met geschiedenis van een lange rij beroemde, minder beroemde en ronduit beruchte en zelfs belachelijke Amerikanen, waarbij uitgerekend Lindbergh ronduit raadselachtig blijft.
Tabakspot als ereprijs voor Elfstedenvrouw
Boek beschrijft emancipatie op het ijs
Klasina Seinstra, winnares Elfstedentocht 1997, mag samen met winnaar Henk Angenent in diens lauwerkrans. Foto uit boek ‘Deelnemen mag…’.
’Dit is verkeerd!’ riep de toenmalige voorzitter van de Vereniging De Friesche Elfsteden, Henk Kroes – overigens landelijk vooral bekend als de ijsmeester van de jaren tachtig – op 4 januari 1997, toen bleek dat de organisatie de traditionele lauwerkrans voor de vrouwelijke winnaar was vergeten. Dit is misschien wel het belangrijkste anecdotische gegeven over de emancipatie van de vrouw op het langebaan- en marathonijs.
De uitroep van Kroes staat vermeld in een recent verschenen boek over het vrouwenschaatsen – in het bijzonder in de Elfstedentocht – van de historicus en topsport-begeleider Mark Hilberts: Deelnemen mag…winnen is een ander verhaal!
Boek: ‘Groot Breda in 55 verhalen’
Op 8 november presenteert de journalist/schrijver Rinie Maas in Boekhandel Van Kemenade & Hollaers (uitgever) in Ginneken zijn twintigste boek over Breda en omgeving: ‘Groot Breda in 55 verhalen’.