hhBest – Sinds 1996

Archief van de rubriek ‘Gastcolumns’

Peter Stiekema

oals Bauke Mollema en Annemiek van Vleuten voor hun doen tijdens de tijdritten van zondag in Australië slecht presteerden door de gevolgen van hun respectievelijke jetlags, had ik in de nacht van zaterdag op zondag te maken met een ‘bedlag’. Het lukte me niet om na drie uur ’s nachts nog in slaap te vallen.

Hoewel ik niet van plan was om te gaan kijken naar de nachtelijke uitzendingen (het verschil in tijd met Australië is immers acht uur) ben ik toch maar opgestaan. En daar stuitte ik bij het wereldkampioenschap voor vrouwen op een jonge Duitse van 22. Haar naam Bauerenfeind, voornaam Ricarda. Leeftijd 22. Niet dat ze bijzonder goed presteerde maar die naam viel me meteen op. Bauerenfeind betekent immers zoiets als boerenvijand, of vijand van de boeren.

Read the rest of this entry »

ang, heel lang geleden had ik een elektricien over de vloer die ooit als dienstplichtige naar ‘Ons Indië’ was gestuurd. Een jaar of twintig later waagde hij het, er een geheel verzorgde reis heen te maken. Het hoogtepunt van de trip: hij had in hotel Homann in Bandoeng gedanst met de vrouw van de directeur van het hotel.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

oit had ik een kennis die elke twee jaar een nieuwe auto kocht. Op de teller van de ‘oude’ stond dan steevast 8000 kilometer. Verreden naar Albert Heijn en naar Lugano (en terug, tweemaal). De man was econoom, ik moest hem voorrekenen dat hij al die afstanden beter met een taxi kon afleggen, dan was hij goedkoper uit. Hij gaf geen sjoege, het ging hem helemaal niet om het geld, denk ik, maar om de buren. Die deden precies hetzelfde, inclusief Lugano. Of Locarno.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Peter Stiekema

et zal u misschien ontgaan zijn, maar het is dit jaar precies 350 jaar geleden dat er in Nederland sprake was van een rampjaar: 1672. Vroeger, toen er nog op een adequate manier geschiedenisles werd gegeven, maakte dat jaar veel indruk op ons scholieren. Volgens een oud gezegde was ‘het volk redeloos, de regering radeloos en het land reddeloos’.

Read the rest of this entry »

oskou, februari 1989 – donker, koud, een dun laagje modderige sneeuw, zwervers die hun spiritus en eau de cologne al op hebben en in voetgangerstunnels liggen te slapen onder een stuk karton..

Een stel Hollandse journalisten die het uitgelaten hadden over de ‘perenstruiken’ en ‘een glas most’, maar zich intussen wel op straat een paar honderd kostbare dollars afhandig lieten maken voor een pak oud krantenpapier of verlopen Servische dinars.

Gerookte steur bij de wodka.

Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest

 k heb er een hele tijd over nagedacht en ik denk niet dat jullie me het nu volgende in dank zullen afnemen, maar ik zie het als de enige oplossing (die dan nog wel even gevonden moet worden.)

Daar gaat-ie: De Nederlandse regering zal vroeg of laat een ingrijpende beslissing moeten nemen en wel om de stroom mensen die hier in Nederland een toekomst denken te kunnen opbouwen in goede banen te leiden.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

et beste boek van Salman Rushdie bleek uiteindelijk toch The Midnight Children te zijn, een schitterend sprookje dat gaat over zijn eigen generatie. Hij was zelf enkele maanden voor de soevereiniteitsoverdracht door Engeland aan India geboren, zijn boek gaat over de kinderen die geboren werden in de minuut tussen 14 en 15 augustus 1947, nu precies 75 jaar geleden. Zijn personages hadden allemaal bijzondere eigenschappen, zoals onsterfelijkheid. Een schitterend boek dat ik deze dagen weer eens ter hand ga nemen.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

et is nog lang niet zover als precies honderd jaar geleden, toen je in Duitsland een forse kruiwagen nodig had om de 1000 miljard Mark te vervoeren waarvoor je misschien bij de bakker een brood zou kunnen kopen. Kwestie van héél hard lopen, vóór het nieuwste inflatiecijfer. Dat was de eerste hyperinflatie, vooral het gevolg van de torenhoge herstelbetalingen waar Duitsland toe verplicht werd nadat het de Eerste Wereldoorlog had verloren. (Dat wisten ze toen nog niet, natuurlijk, die oorlog zou de laatste aller oorlogen zijn, niemand zag aankomen dat er ook een Tweede Wereldoorlog aankwam.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

et is natuurlijk te gemakkelijk om na het eerste gesprek met Remkes met enkele boeren meteen te zeggen: dat wordt dus weer op de lange baan geschoven. Hoewel dat ook letterlijk zo is: de deadline voor de stikstofresultaten is weer opgeschoven naar 2035. Blub blub.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

oen we nog chaotische oorlogen ter land en ter zee voerden, ja toen was de Nederlandse vlag gewoon een praktisch hulpmiddel: Hollanders, bewapend met rieken, knuppels, bijlen, goedendags, hellebaarden, ponjaards, speren, pieken, kruis- en andere bogen, zwaarden en degens – krissen werden destijds niet praktisch gevonden – en natuurlijk vuurroeren, donderbussen en voorladers, hand- en haakbussen, musketten en mortieren, trokken ten strijde tegen de vijand van dienst.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

n dan de gasprijs. Ik trek maar meteen de conclusie: wie weinig gas gebruikt is per kubieke meter op de afrekennota veel duurder uit dan wie de vlam maar voluit laat branden.

Waarschuwing vooraf: mijn berekening kan met het grootste gemak vervangen worden door een betere, maar voorlopig zit ik ermee.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

en van de wonderlijkste verschijnselen van het menselijk gedrag is de dubbele agenda.

We weten dat het klimaat verandert, dat dat in korte tijd extreme neerslag met zich meebrengt en windhozen en enorm lange perioden van droogte. Maar men blijft onverstoorbaar plannen maken om huizen en fabrieken te bouwen op terreinen die nu al zeven meter beneden de zeespiegel liggen. En op kleinere schaal: wéér parket leggen in woningen die vorig jaar maar net niet geheel kopje onder gingen. En dan zwijg ik maar over de mensen die weten dat het warmer wordt en droger en dat bomen en struiken rondom het huis voor schaduw kunnen zorgen; maar niet zoveel zin hebben in tuinonderhoud en dus de tuin laten betegelen – en daarna wel naar de fitness gaan, of gaan hardlopen.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

lastic is overal, en dat is een groot probleem. Ik vind het geweldig dat het plastic verpakkingsmateriaal apart verzameld en, hopelijk, gerecycled wordt. Maar zelfs wanneer het uiteindelijk toch verbrand wordt, is dat beter dan dat het met het gewone vuil naar het stort gaat.

Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest

iaat er een groot schrijver dood met een klein oeuvre en daar heb je vervolgens ook nog niks in huis. Wat een treurigheid.

Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest

oit was er een tijd dat je de contacten met vrienden en kennissen onderhield met behulp van een kopje koffie met een koekje. Of zelfs twee. Toen kwam er een zuinig biertje bij. Lange tijd ging het vervolgens via cafébezoek waar het bier rijkelijk vloeide en er allerlei bakjes pinda’s werden geserveerd.

Thuis ontving je in toenemende mate vrienden en kennissen met een glaasje wijn, soms ook met whiskey, en er kwamen bitterballen en kroketten aan te pas (meestal zelfs croquetten). En blokjes jonge kaas.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

aar stonden ze met zijn vieren, Sheila Sitalsing, Ascha ten Broeke, Bert Wagendorp en Sander Schimmelpenninck op vier plaatjes in een sneer op Twitter: deze vier, die verdedigbaar behoren tot de crème de la crème van het Nederlands columnistencorps, werden daar eventjes terzijde geschoven als de slippendragers van de Nederlandse regering, die op haar beurt weer gekwalificeerd werd als de toegewijde uitvoerster van de plannen tot wereldheerschappij van zekere geheime complotteurs.

En waarom werden ze zo weggezet?

Omdat ze alle vier iets relativerends hadden geschreven over het optreden van de Nederlandse agrariërs in het kader van de bestrijding van de schade aan mens en natuur door de uitstoot van ammoniak en andere stikstofverbindingen door Nederlands vee.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

e hebt boeren en boeren, zeg ik maar en krijg daar maar eens een speld tussen.

Je hebt er eentje in Oost-Brabant die een beetje scharrelt in kerstbomen maar het liefst, opgetuigd als een lid van een motorclub, rondbanjert en zijn volgelingen ideeën aan de hand doet aangaande in brand steken van hooibalen op de autoweg en het bespuiten met stront van gemeentehuizen en woningen van ministers. Ik houd me maar aan het spreekwoord ‘Wie met stront spuit wordt er mee besmet’.

En je hebt Jo en Monica Schaepkens in Klimmen, Zuid-Limburg, die maar zeven weken per jaar open zijn, want dan rijpen hun 17 soorten kersen en verkopen ze die in de kraam vóór hun bedrijf.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest – https://kersenbedrijfschaepkens.nl/