ij werd hoofdredacteur van het Eindhovens Dagblad in het jaar (1994) toen ik met VUT ging (vervroegde uittreding) en trouwens al jaren bij zusterkrant Brabants Dagblad werkte. Maar ik weet nog dat ik hem met zijn benoeming met opgestoken duim feliciteerde. Joep van der Hart, dezer dagen op 75-jarige leeftijd overleden.

Zo’n mooi verhaal als dat van Peter Daalder in het ED van heden, zit er dus wat mij betreft niet in. Joep was inderdaad een markante figuur met een heldere visie op wat een regionale krant moet zijn. Een organisator eerste klas, eerder dan een schrijver van boeiende artikelen.

Dat organisatietalent van hem ervoer ik al toen ik, rond 1973, samen met hem in de eindredactie van het ED zat. Niet mijn vruchtbaarste periode. Dagelijks de krant indelen aan de hand van het advertentie-aanbod was bij voorbeeld iets waar ik totaal geen kaas van had gegeten, maar Joep wel!

Joep kon ook begrip opbrengen voor collega’s voor wie het einde van de loondienst niet betekende dat ze ophielden met journalistiek bedrijven. We hielden een goede onderlinge verstandhouding en als ik dacht een aardig verhaal te hebben dat geschikt was voor zijn krant, dan maakte hij daar nog graag gebruik van.

it ik net te denken over een stukje aangaande een verheugende ontwikkeling die ik deze week gewaar werd, namelijk de ontdekking van het moppentappen door mijn kleinkinderen, word ik van mijn stoel geblazen door het verbijsterende nieuws dat de hoofdredactie van de Volkskrant het jaarlijkse stukje heeft afgekeurd waarin Sylvia Witteman de kerstaflevering van het blad Allerhande van Albert Heijn kapot schrijft. Opgegeven reden: het is te voorspelbaar. (En gij geleuft dat, zeggen ze in Brabant. ‘It’s the dough!)

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Kunsthistoricus Paul Rem plaatste op Twitter deze afbeelding: ‘Ach, even die andere Amalia. Detail van een portret van Amalia van Solms door Honthorst.’

Achttien jaar geleden schreven we naar aanleiding van de geboorte van prinses Amalia dit stukje op hhBest 1.0: Blijdschap alom over de komst van het prinsesje Catharina-Amalia. Niet in de laatste plaats in Brabant, waar sommigen als het ware hun identiteit ontlenen aan Amalia van Solms (1602-1675), echtgenote van Frederik Hendrik. Oirschot met zijn paleisje aan de Koestraat, dat door Amalia zou zijn geschonken aan haar lijfarts Arnoldus Fey.

Dat huis, later uitgewoond door nonnen en nu een partycentrum, draagt daarom de weidse naam Hof van Solms. (Inmiddels is dit, behalve de naam,  al weer achterhaald.) Meer »

et vulkanen heb ik altijd pech. Ik heb er meerdere van dichtbij gezien, maar meer dan een vluchtig pluimpje rook is nooit mijn deel geworden. De enige vulkaan die ik echt geroken heb – de kenmerkende gore zwavellucht – was de Tangkuban Perahu bij Bandoeng op Java, ik heb zelfs in de krater gekeken. Ik lees op Wikipedia dat hij in 1983 en 2019 uitgebarsten is, veel kan het niet geweest zijn want we hebben er, meen ik, nauwelijks iets over vernomen. Maar ja, dat bezoek van mij was in februari 1978 en toen was er alleen die stank en de hoge hakjes van Franse toeristen die er tegelijk met ons waren en een minuut lang in het groene water in de krater schouwden.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Peter Stiekema

oals de meeste mensen die mijn stukjes lezen al weten, woon ik sinds 1 september in een landelijke omgeving, misschien zelfs wel een landerige omgeving, de Voerstreek in België. Iets ten zuiden van het Zuid-Limburgse grensplaatsje Slenaken. Heel rustig in de heuvels met her en der bos en veel landbouwgronden (nog wel!). In mijn tuin wemelt het van de vogels, in allerlei soorten en maten, die ik bijvoer, met zaden en vetbollen.

Meer »

Boekbespreking door Sante Brun

eter laat dan nooit, zullen we maar zeggen. Ik bedoel daarmee mijn reactie op de roman Viktor van Judith Fanto, die begin vorig jaar uitkwam en kort daarna ook de Hebban literatuurprijs krijg. (Rare naam, die prijs? Niet als je weet dat ‘hebban’ het eerste woord is van dat ene zinnetje dat beschouwd wordt als de oudste geschreven tekst in het Nederlands, intussen duizend jaar oud, de tekst die begint met ‘Hebban ola vogela’, alle vogels hebben. Maar dit terzijde.)

Die prijs is geheel terecht, vind ik – want Viktor is nog steeds in de Nederlandse literatuur het opmerkelijkste romandebuut sinds lange tijd, en dat om diverse redenen.

Meer »

erst even dit: in een vorige stukje schreef ik dat ik de muziek die ik kijk en luister bij het fietsen op de hometrainer haal bij Youtube. Gelukkig is het aantal bezoekers van klassieke muziek bij Youtube niet erg groot, zodat er maar weinig reclame pardoes door muziekstukken heengesmeten wordt, maar hinderlijk blijft het. ‘Neem dan een abo op Youtube’. Jaja. Ik heb al abonnementen zat. Bovendien moet ik dan nog steeds zoeken tussen vulkaanuitbarstingen, opstijgende en landende vliegtuigen bij zijwind, hele slechte versies van muziek, oude vage opnamen, you name it, I fucked it.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

it is wellicht iets voor Seniorweb, dat onder meer bij CultuurSpoor Best regelmatig workshops verzorgt en via het plaatselijk weekblad gratis computertips geeft aan ouderen. Over internetbankieren bij voorbeeld. Het blijft voor veel mensen geen sinecure, vooral omdat er telkens, overal en door iedereen van uit wordt gegaan, dat je een smartphone hebt. De ING Bank doet dat bij voorbeeld. Mensen die net enigszins vertrouwd zijn met een Windowscomputer (nog altijd aanzienlijk goedkoper dan een Apple) merken al gauw dat maar weinig instanties daar op inspelen.

Kleurenscanner –>

Meer op Manieren — Voorpagina hhBest

k zal het maar bekennen: hier in huis is een tijdlang gekeken naar de avonturen van de eigenaardigste familie ooit op tv vertoond: de familie Meiland. Nooit van gehoord, niks van gezien? Houwe zo.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

et op het moment dat ik voldoende moed en materiaal heb verzameld om in een magistrale column voor de komende decennia een geniepige combinatie van het omikron-armageddon en de grote kladderadatsj uit te roepen (en dan nog veel en veel erger) stuit ik op een volstrekt onopgelost probleem: wat wil ik voor Sinterklaas?

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

as dat een verrassing? Voor mij toch wel een beetje. Ik bedoel: dat blijkbaar zonder dat er veel ruchtbaarheid aan is gegeven tienduizenden Nederlanders alweer maandenlang over de wereld zijn uitgezworven, op zoek naar een leuke nieuwe variant van het Covid-19-virus. Dat had toch al lang ‘meegenomen’ moeten worden in de overwegingen van het OMT en dus van het kabinet? Heeft echt niemand er ooit aan gedacht om minstens te proberen om dat enorme lek te dichten? In combinatie met die halfzachte lockdowntjes?

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

n toen hadden we opeens Oscar. Ik neem jullie niks kwalijk, het was zaterdagnacht rond een uurtje of vier, ik luisterde na het nieuws even naar het programma van Astrid de Jong op Radio 1, waar je terecht kunt met al je schattige vraagjes, zoals deze: wat is droge witte wijn? Alle bijpassende grappen natuurlijk meteen: er zit niks in die fles, bijvoorbeeld. Of we nog bij het juiste antwoord arriveerden, namelijk dat in Romaanse talen het woord sec of secco of seco naast droog ook ‘niet zoet’ betekent, dat weet ik niet.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

erde prik gehad. Zaterdagmiddag 27/11, 16:40  uur, vijf minuten later dan gepland. In Veghel aan De Hamert, ergens achter het centrale magazijn van de Jumbo. Niks booster, de zoveelste ‘internationale’ term die opduikt en die burgemeesters in de veiligheidsregio blijkbaar stimuleert statements af te leggen in plaats van verklaringen. Ik beshouw de derde prik maar als oppepper en het zou best kunnen dat Hugo de Jonge deze vertaling al eens heeft gebruikt.

Meer op Manieren – Voorpagina hhBest

Als ouw mensch kan ik me niet herinneren het ooit eerder te hebben meegemaakt: nog volop bladeren aan de bomen en toch al sneeuw.

anmorgen een rare pijn in de rechterbovenkaak. Als ik er op druk voel ik een pijnscheut naar de hersenen. Ik hoor bij het neussnuiten rare piepgeluiden in beide oren. Als dit aanhoudt, ga ik ermee naar de dokter.

Zou ik er vroeger mee naar de dokter gaan.

Bij de huisarts kun je nog wel terecht, maar daarna gaapt de duistere afgrond van Code Zwart, de wereld van de ‘afgeschaalde zorg’.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Peter Stiekema

egeren is vooruit zien. Een, in ieder geval in mijn ogen (en niet te vergeten oren) een heel oud spreekwoord. Ik bezigde het nog wel eens bij het Limburgs Dagblad, wanneer ik onmiddellijk na de vakantie een planning trachtte te maken voor onze kerstspecial en niet te vergeten het oudejaarsnummer. ‘Waar gaan we onze lezers dit jaar mee verrassen heren (en een enkele dame)?’, vroeg ik dan vriendelijk, maar dringend, sommigen zouden zeggen dwingend.

Meer »