Breda 80 jaar geleden bevrijd door Polen
e bevrijding van Breda nu 80 jaar geleden door de Eerste Poolse Pantserdivisie onder commando van generaal Stanislaw Maczek –> en de teleurstelling van de Polen die daarop volgde: tijdens de conferentie van Jalta werd hun land, dat in 1939 als eerste door Hitlers horden aangevallen, door Roosevelt en Churchill aan Stalin, dus aan de Sovjets verkwanseld. Om die reden vestigden veel Polen zich in Engeland of ze stichtten een gezin in Breda: een hechte Poolse gemeenschap.
De bijzondere verdienste van Maczek was dat hij de historische binnenstad van Breda voor vernietiging wist te behoeden. Vandaar dat hij later tot ereburger van de stad werd benoemd. Ook is in Breda een museum aan hem en zijn divisie gewijd.
Over de bevrijding van Breda schreef ik een op feiten gebaseerd jeugdverhaal, getiteld ‘Polen, het zijn Polen!’.
Een pdf-versie van dat verhaal is hier te downloaden
Voor fusie Best/Oirschot staat ca. 4 jaar
De gemeenten Best en Oirschot zijn dit jaar begonnen aan voorbereidende besprekingen die moeten leiden tot een fusie. Een proces van jaren, zo is een en andermaal gezegd. Een Oirschotse wethouder noemde 2029 als kortste weg. Vier jaren dus. John Verheijen, voorzitter van de Bestse voorbereidingsgroep, denkt er ongeveer hetzelfde over. Best telt om en nabij de 30.000 inwoners; Oirschot, dat het fusie-idee aankaartte, ca. 19.000. Hoe lang heeft de totstandkoming van de gemeente Meierijstad geduurd? Een veel ingewikkelder proces trouwens, want daar ging het om de samenvoeging van drie gemeenten: Schijndel (23.624 inwoners), Sint-Oedenrode (17.907 inwoners) en Veghel (38.304 inwoners).
Hartverwarmende film
artverwarmende film gezien op Netflix: Ordinary Angels.
In de keiharde Amerikaanse maatschappij verliest een arme dakdekker eerst zijn vrouw, waarna zijn dochtertje een leverziekte krijgt die een transplantatie nodig maakt. De man is onverzekerd en maakt een autistische indruk.
Dan verschijnt de eerste engel, een alleenstaande vrouw die belangeloos hemel en aarde beweegt om de man en zijn kind te helpen.
Het heeft nogal wat voeten in de aarde, niet in het minst als het kind met spoed per vliegtuig naar het transplantatie-ziekenhuis moet worden vervoerd terwijl er een helse sneeuwstorm woedt. Het lukt, dankzij de massaal toegestroomde door de media opgeroepen menigte.
Knuppelvrijdag
e koning heeft in Leeuwarden gepleit voor toestaan van het Fries in de rechtbank, lees ik in een krantenberichtje. Helaas, ik moet concluderen ‘Spuit elf geeft ook nog modder’. Dat geldt dan voor de koning en voor de journalist die dat berichtje schreef. Nooit gehoord van Kneppelfreed, oftewel Knuppelvrijdag? Mensen, lees anders toch Wikipedia erover. Kneppelfreed was namelijk in 1951, tijdens de vrijdagse veemarkt, een enorme confrontatie tussen de politie en een massa mensen die gebonden waren aan de Friese moedertaal, wat heeft geleid tot de wettelijke erkenning van die taal, inclusief het recht haar in de rechtbank toe te passen. Bedankt, majesteit. Volgende keer beter.
Voeren nog niet terug naar Luik
Peter Stiekema
k heb gisteren voor het eerst mijn stem uitgebracht tijdens de verkiezingen in Voeren (België), waar mijn Vlaamse vrouw en ik sinds drie jaar wonen. Daar waren zondag, evenals in de rest van België, gemeenteraadsverkiezingen. In Voeren was de keuze beperkt tot slechts twee partijen, namelijk Voerbelangen en RAL (Retour à Liège, oftewel Terug naar Luik).
Özcan (Eus) Akyol, columnist:
Er zitten mensen aan de knoppen die niet weten wat een vrije democratie behelst. Doodeng.
(DPG Nieuwsmedia) – Voorpagina hhBest
Ommegang
‘Ommegang’ in het Evoluon in Eindhoven. Foto © Jan van de Ven
Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
Best op de kaart
ij de Bestse Bibliotheek (tegenwoordig een verlengstuk van die in Eindhoven) moet even een bordje hebben gestaan met de tekst Biblotheek, zonder tweede i. Het ochtendjournaal van Radio 1 maakte er vanmorgen melding van, inclusief het commentaar van voorbijgangers. ‘Best op de kaart.’ Tekortschietend taalonderwijs en ontlezing? Het verband is gauw gelegd en het is niet specifiek voor Best. Ik kan het niet laten, de banvloek uit te spreken over de door deze regering voorgenomen verhoging van het BTW-tarief op boeken, kranten en tijdschriften.
Foto van X: De Bestse huisarts Remon Hendriksen keek net even beter dan ik: geen ‘bordje’ maar twee banieren.
Het leven in een naoorlogse wijk
Boek 75 jaar Wilhelminadorp is tekenend voor een tijdperk
p het eerste gezicht is het een jubileumboek zoals er wel meer verschijnen: 75 jaar Wilhelminadorp. Maar de ondertitel belooft al iets meer: ‘De geschiedenis van een kerkdorp op de Bestsche Heide’. En in de praktijk beschrijft het ’t leven zoals het was in een kort na de oorlog ontstane en uiteraard fors gegroeide Brabantse woonwijk. Wie al wat ouder is, herkent er als gemiddelde Nederlander heel veel in. In elk geval overstijgt het boek daarmee zijn plaatselijke waarde.
Wilhelminadorp is omstreeks 1949 ontstaan als eerste uitbreiding van wat ook wel aauw Best wordt genoemd. Een kerkdorp; het was overwegend katholiek en het had vele jaren ook een eigen plaatsnaambord totdat het niet meer paste, toen Best met de ene woonwijk na de andere werd uitgebreid. Aan Wilhelminadorp werd trouwens ook een wijk vastgeplakt: Kantonnier, wat grote invloed had op de samenstelling van de bevolking en dus ook op de samenleving als zodanig.
Kinderwagen, z.g.a.n.
n columnist in de Volkskrant had vorige week een lumineus idee: je kunt aan de hand van het onvolprezen gratis online krantenarchief Delpher allerlei persoonlijke dingen ontdekken. Bijvoorbeeld: de geschiedenis van de woning waarin je woont of zelfs waarin je geboren bent.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Duizend sigaren
ls ik dood ben, dan vinden jullie nog wel duizend sigaren.’ zei mijn Leeuwarder schoonvader. In het stadsfries hè? Een dialect, zwevend tussen Nederlands en Fries: Als ik dood bin, fiene jimme nog wel túzen sigaren. Twee nicotinevergiftigingen (bron: zijn dochter) weerhielden hem er niet van lekker door te roken. Stompje tussen de lippen tijdens het uitoefenen van zijn specialiteit, het vervaardigen van maatschoeisel voor mensen die iets aan hun voet(en) hadden.
Minder onzin dan het lijkt
ls je deze openingskop in het Eindhovens Dagblad leest, denk je regelrechte onzin: ‘Sluit Eindhoven Airport en bouw daar woningen’. Hoe noemen ze dat tegenwoordig, mediaframing? Maar neem je de nuancering, ook die op een binnenpagina, door dan valt het mee. De krant onderzocht de opvattingen hierover bij een aantal ondernemers. Er zijn er bij die wel degelijk iets voor het idee voelen; anderen willen er in dit onvoldragen stadium (niet aan de orde, geen politieke beslissing) niet eens over praten.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Als zesjarige bevrijd
es jaar was ik, en kennelijk was het tot de mensen in de buurt doorgedrongen dat we ons bevrijd mochten, moesten, of minstens kónden voelen. Ik heb daar een concrete hoofdvideo bij, met geluid: voor de deur van Centra-kruidenier Jan Lagé, gevestigd in een hoekhuis bij ons op de hoek, formaat arbeiderswoninkje, stonden of dansten mensen in een kring en zongen een vrolijk lied, dat ik niet kon verstaan omdat de tekst me als een vreemde taal in de oren klonk. Ik stond voor een raam op de bovenverdieping van het huis en keek ernaar – tot mijn moeder me er wegsleurde: kennelijk was de tekst schunnig van aard en niet voor kinderoren bestemd.
Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest
Diepste ellende in het zicht van de bevrijding
Geschiedenis Kamp Vught gecompleteerd
Reconstructie van een stuk spoorlijn met ‘veewagens’ voor het transport van gevangenen naar Duitsland in Kamp Vught. Foto Jan van de Ven/Nationaal Monument Kamp Vught
n het zicht van de bevrijding van Zuid-Nederland, nu 80 jaar geleden (het kanongebulder was bij wijze van spreken al te horen) zijn de gevangenen van het Kamp Vught, voor de Duitse bezetter Konzentrationslager Hertogenbusch, in de diepst denkbare ellende gestort: massale executies, onmenselijke treintransporten in krappe en smerige veewagens naar Duitse kampen met vaak dodelijke gevolgen door ontberingen en regelrechte moord.
Reichsführer SS Heinrich Himmler had bevolen, alle sporen uit te wissen, wat betekende ‘afvoer’ van de gevangenen en vernietiging van de administratie. De geschiedenis van Kamp Vught is door de journalist Ad van Liempt in zijn boek Wraak op het verzet gedetailleerd op een rijtje gezet, zodat je het best kunt spreken van een completering van dat verhaal, zodanig zelfs dat relatief ingewijden er materiaal in vonden waar ze tot dusver geen weet van hadden.
Bossche Broek deels terug naar oude staat
Het Brabants Landschap, waterschap De Dommel en de gemeente Sint-Michielsgestel willen het landschap in het zuidelijke deel van het Bossche Broek terugbrengen naar de staat van voor de ontwatering ten gunste van de landbouw. Terug naar de staat waarin het landschap tot in de jaren vijftig verkeerde. De werkzaamheden zijn al begonnen en zullen tot in november duren. Foto © Jan van de Ven
Meer op beeldenstormer.nl – Voorpagina hhBest
Proces eventuele fusie Best-Oirschot gaat verder
De gemeenteraad van Best heeft vanavond unaniem besloten tot voortzetting van de procedure tot een eventuele bestuurlijke fusie met de gemeente Oirschot. Dat gebeurde aan de hand van een advies van B en W van Best, in te gaan op een desbetreffend verzoek van Oirschot. De reeds ingestelde raadswerkgroep is verzocht, samen met die van Oirschot, een initiatiefvoorstel voor te bereiden waarin beide colleges van B en W wordt opgedragen tot een gezamenlijk uitgebreid onderzoek. Meer »
Waar gebeurd verhaal over D-Day-veteraan
Michael Caine als de oorlogsveteraan Bernard Jordan. Beeld ui de Netflix-film The Great Escaper.
n de uitgebreide publiciteit heette hij The Great Escaper. Want de 90-jarige Britse D-Day-veteraan Bernard Jordan ontsnapte tien jaar geleden ‘s morgens om ‘n uur of zes uit het verzorgingstehuis om op z’n eentje de 70ste herdenking aan de Normandische kust bij te wonen. Hij had de inschrijving voor de groepsreis gemist, zodoende. Naar deze geschiedenis is in 2023 een Brits-Franse film gemaakt, die momenteel te zien is op Netflix.
AI: Bergeijk werd Bergen-Rijken
atrick Wiercx, regiogverslaggever van het Eindhovens Dagblad, die ook columns schrijft waarvan ik met plezier kennis neem, is geconfronteerd met het fenomeen (vooralsnog de hype) Artificiële Intelligentie (AI). Zelf blijvend verknocht aan het aloude hand- en hoofdwerk met het notitieblok, zag hij hoe een geluidsopname van een gesprek met een aantal Kempische bestuurders door de computer werd omgezet in wat in theorie een leesbare tekst zou moeten zijn. Het AI-alternatief voor het opschrijfboekje, begrijp ik. Het resultaat was ronduit hilarisch.