ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archief van de rubriek ‘Gastcolumns’
Branie en aanverwante onhebbelijkheden
maart 27th, 2012 | 
Author: Door J.C.M. van der Schoot
Krasse uitspraken van Brabantse bestuurders gaf ik in mijn column (9 maart 2012) de pakkende titel mee van De Nieuwe Brabantse Branie, daarmee aangevend dat bestuurders en beleidsmakers in onze provincie tegenwoordig graag hoog van de toren blazen. De tijdgeest vraagt er kennelijk om. Hemel zaken flink op, gooi er wat marketingtermen tussendoor en zorg er voor, dat niemand je over het hoofd ziet. Aan de einder gloort wellicht het grote succes!
Posted in 
Ongemakkelijk
 |
 |
Geert heeft tot nu toe bedremmeld stilgezwegen over Bill’s voorstel om samen eens te gaan kijken bij die lieve zwarte kindertjes in Afrika. Het is ook wel ingewikkeld: misschien moet Bill wel aan het lijntje worden gehouden zodat hij ook eens wat doneert aan de PVV – veel van uw landgenoten gingen u vóór. |
Lenteleven zoals het is
In het nestkastje dat tien jaar geleden in elkaar is geknutseld, klinkt luid getik. Weliswaar is het kastje gemaakt met een vlieggat dat georiënteerd is op de behoeften van pimpelmezen, en er zijn in die tien jaar ook alleen maar pimpelmezen geboren maar elk jaar weer begint de mees met het verder uitkloppen van het vlieggat.
Ook nog eens verkeerde man op verkeerde plek
Door J.C.M. van der Schoot
De weg naar de Brabantse kandidatuur voor Culturele Hoofdstad van Europa in 2018 gaat niet over rozen. Gemeenteraden vinden de aangetrokken ‘culturele zwaargewicht’ <- Martijn Sanders uit Amsterdam een te dure kracht om deze Brabantse kar te trekken.
We zouden aan deze levendige discussie nog een nieuw element kunnen toevoegen, namelijk de vraag om ‘ns goed naar de artistiek leider zelf te kijken, nog afgezien van de centen. Sanders is inderdaad een zwaargewicht, maar voor wat Brabant betreft is hij naar mijn mening er een op de verkeerde plek. Hij kent Brabant niet, terwijl hij zich toch als een Brabantkenner manifesteert.
Kafka lééft
De brief van het CBS sloeg al meteen een dreigende toon aan: als ik niet vóór 26 maart de gevraagde gegevens leverde, dan waren sancties niet uitgesloten.
Uiteindelijk bleek het om twee vragen te gaan: 1. Hoeveel personen werken in uw bedrijf? Antwoord: 1. Vraag 2: Hebt u dit jaar al omzet gehad? Antwoord: Ja.
En op de beantwoording daarvan kwam de volgende bevestiging: Uw antwoorden zijn op 20-03-2012 om 16:01:54 door het CBS ontvangen. Ingevulde vragenlijst: bedrijfstelling (005050). Verslagjaar 2012. Uw correspondentienummer is RZ005050-00062604720. Uw inzendkenmerk is: 3306394-20120320-160154.
Kafka lééft.
Lees de complete column op SanteLOGie
Jongenscastraten zeer gewild bij kerkkoren
Jongenscastraten waren zeer gewild bij de betere kerkkoren. Ik heb wel eens het plaatsje Preci in Umbrië bezocht, waar het castreren van jongens tientallen jaren lang een belangrijk middel van bestaan was.
Tot in het begin van de twintigste eeuw waren castraten zeer gewild. Daarna ontdekte men dat je met zangtechniek toch een mooie piepstem kon houden én je ballen.
Brabantse ode aan de hufterigheid
Door J.C.M. van der Schoot
De New Kids zijn niet meer. De groep Maaskantse schreeuwers maakt geen nieuwe film, zo hebben zij aangekondigd. Hun filmsucces was niet alleen in ons land maar ook in Duitsland ongekend groot, vooral onder jongeren. Ze waren grenzeloos grof. Dat zegt ook filmrecensent Bart van der Put in het Eindhovens Dagblad ( 14/3/2012) en hij voegt er aan toe: “ De les van de New Kids is geweest dat je met grofheid nooit te ver kunt gaan als je jongeren wilt aanspreken.” Read the rest of this entry »
Makkelijker kan ik het wel maken, maar niet vriendelijker
De Boekenweek 2012 gaat over vriendschap en dat is een verwarrend begrip, vooral als er modieus en andere ongemakken aan wordt toegevoegd. Niet erg origineel, want hier achter me staat een aardig boek over Indonesië dat heet Hoeren, generaals en andere politici en dat is al vele jaren oud. En er zijn meer voorbeelden.
Het monster dat Commercieel Voetbal heet
Door J.C.M. van der Schoot
In het Eindhovens Dagblad verscheen kort geleden een foto van een forse groep demonstranten in de binnenstad van Eindhoven. Zou Occupy Eindhoven eindelijk aanhang hebben gekregen of zouden de Philips gepensioneerden demonstreren voor het behoud van hun pensioenrechten?
Noch het een, noch het ander. De demonstranten bleken supporters van PSV te zijn , die demonstreerden voor een betere sfeer bij hun voetbalclub. En maandag vroeg de voorpagina van de krant vet geletterd: Ontslag? Voorpagina van dinsdag: vertrek van de trainer.
De leugen die ondanks alles in leven bleef
Een journalist moet er trots op kunnen zijn, voor leugenaar te worden uitgemaakt (als hij van zijn waarheid overtuigd is). Zo‘n journalist is verslaggever Paul Bots van het Limburgs Dagblad, die de ontkennende leugen van CDA-voorzitter Ruth Peetoom onderbrengt bij ‘de hardnekkigheid van oude gewoonten’.
De tragiek wordt mede bepaald door de zo krampachtig volgehouden zogenaamde mediastilte ‘in het kader van de Catshuisbesprekingen’ (terminologie van de nog steeds opgewekt vragen afwerende Marc Rutte).
Sante Brun analyseert en bouwt verder aan zijn schuilkelder.
De verdachte moet worden gewraakt, lijkt mij
Over de vraag of de verdachte onschuldig is tot het tegendeel wordt bewezen, daar hoeft voor mij geen discussie over te bestaan. Dus: de verdachte is onschuldig tot zijn schuld door de rechter bewezen is verklaard.
Vaak beroepen buitenstaanders zich daarom op het feit dat een zaak ‘onder de rechter’ is om zich tijdens een strafproces te onttrekken aan de discussie. De vraag namelijk of iemand schuldig is aan een bepaald misdrijf of niet mag dan aan strenge eisen moeten voldoen, in de discussie buiten de rechtbank hoeft dat geen rol te spelen. Sterker nog: het Openbaar Ministerie brengt geen enkele zaak voor de rechter als voor het OM niet vaststaat dat de verdachte ‘het heeft gedaan’.
Verder op SanteLOGie
Zoals veertigers zielsgelukkig met Ducky op de plee
Robbedoes was het ideale blad, vond mijn moeder blijkbaar voor een jongen van 7 jaar. En ze had gelijk. Als de Robbedoes voor eeuwig getekend zou zijn gebleven door Franquin en ook inhoudelijk niet steeds veranderd was tot uiteindelijke onherkenbaarheid en ongein als Guust Flater, dan was ik vandaag de dag nog een trouw abonnee. (Even afgezien van het feit dat het blad in 2005 werd opgeheven.) Zoals veel moderne mannen van in de veertig nog zielstevreden op de plee zitten met de Donald Duck. Robbedoes en Kwabbernoot, dat waren Van Kooten en de Bie avant la lettre.
Sante Brun als stripgek op zoek naar een nader omschreven exemplaar.
Commerciële geneeskunst
Wij lezen ook kranten en ontlenen daaraan een bepaald beeld van de gezondheidszorg. Het betreft hier een groot ziekenhuis dat, deels vrijwillig en deels door de nood gedwongen, zich ruggelings in de commerciële geneeskunde heeft gestort. Dat wetend hebben wij enkele opmerkingen.
Koekoeksei
In 2005 bezocht ik het bizar vormgegeven graf, als een wansmakelijk koekoeksei aan de rand van het armoedige kerkhofje van San Giorgio della Richinvelda. Ik stond daar ietwat beteuterd te kijken naar de beertjes en lieve briefjes in meisjeshandschrift en dacht aan Pim, die wel smaak had gehad, en die geprotesteerd zou hebben tegen dat malle familiewapen – in bepaalde kringen word je gemakkelijk van niets tot adel.
Lees de column op SanteLOGie
De Nieuwe Brabantse Branie
Door J.C.M. van der Schoot
Commissaris van de Koningin, Wim van de Donk heeft onlangs, volgens een persbericht van de provincie, de Brabantse deelnemers aan de Dakar Rally op het provinciehuis in Den Bosch ontvangen. De Commissaris zei de deelname van de Brabanders aan de race te zien als “een bewijs van de sportieve kracht van Brabant”.
Kingma maakt comazuipen steeds interessanter
Zou Herre Kingma één seconde hebben nagedacht alvorens te roepen dat comazuipers voortaan zelf hun ziekenhuisopname maar moeten betalen? De man is niet de eerste de beste, hij was bijvoorbeeld ooit de voorzitter van de Landelijke Specialisten Vereniging en ook toen al liet hij geregeld van zich horen. Tegenwoordig zit hij in het verre Twente en krijgt hij kennelijk veel platgezopen Tukkers in de puberleeftijd over de vloer.
Verder op SanteLOGie
De staat van het land
In militaire dienst leerden we dat radiostilte betekent: je wilt de vijand niet laten meeluisteren naar wat je aan het bekokstoven bent. De regering (die we blijkbaar verdiend hebben) heeft voor de rest van de maand radiostilte uitgeroepen – en nu betekent het ook nog: het parlement en de media staan even buiten spel.
In Nederland heerst in alle opzichten de uitzonderingstoestand. Houdt ramen en deuren gesloten. Er is geen hoop. Nou, een beetje: het is vandaag internationale vrouwendag.
Lees alles op SanteLOGie