Berichten met de tag ‘Breda’
Politicus ondanks en dankzij zichzelf
De biografie van Hans van Mierlo
Still uit het beroemde filmpje van Leen Timp, waarin Hans van Mierlo, lopend langs de Amsterdamse grachten, het credo van D’66 (toen nog met apostrof) verkondigde.
ij dacht en sprak vaak in paradoxen, vandaar het opschrift van deze bespreking. Zijn leven is ook samen te vatten als paradoxaal, leren we uit de biografie door journalist/historicus Hubert Smeets, nu tien jaar na de dood van Hans van Mierlo verschenen. Bij De Bezige Bij, precies zoals Van Mierlo het zou hebben gewild. Geschiedenis? Nostalgie? Veel meer dan dat, want driekwart van het boek behandelt de politieke en parlementaire geschiedenis van de tweede helft van de vorige eeuw die, je voelt de nabeschouwing van Smeets al aankomen, niet los te koppelen is van het heden.
Levendige schets van Nederland in 1823
De Varkensmarkt in Roosendaal rond 1791 naar D. Verrijk. Illustratie uit het boek. De naam is in 1921 op aandrang van de winkeliers veranderd in Bloemenmarkt. ‘Meer aanzien.’
wee rijkeluiszonen, Jacob van Lennep en Dirk van Hogendorp (ja, zoon van een van de staatkundige grondleggers van het Koninkrijk der Nederlanden) maakten in de zomer van 1823 gedurende drie maanden een voetreis door driekwart van Nederland, ‘om den landaart en en de zeden en gewoonten der ingezetenen te leeren kennen’ (Van H). Beiden hielden daarvan een dagboek bij, waarvan dat van de latere schrijver Van Lennep het meeste boeit en de meeste informatie bevat. Een heruitgave van dit verslag is bezorgd door Geert Mak en en Marita Mathijsen, van wie de laatste een voortreffelijke hertaling leverde. De tekst van Van Lennep heeft sterk journalistieke trekken; ze bevat, naast (soms letterlijk) poëtische beschrijvingen, scherp-kritische analyses. Geweldig dat dit ontsloten is, er was vlak voor de industriële revolutie heel wat meer dan de geijkte Jan Salie-geest.
Moeke wie?
opics is een digitale kiosk, waarin alle dagbladen van De Persgroep (NL en B) samen komen. Wie op één van die kranten geabonneerd is, kan overal bij. Mooi. Maar het automatisch genereren van die pagina’s lijkt tot de gekste situaties. Als bij voorbeeld in een artikel over een Eindhovense aangelegenheid, al is het maar met een enkel woordje, naar België wordt verwezen, dan verschijnt België in wat heet de tagline.
Meer op Manieren – Voorpagina hhBest
Liever oase
e Sint-Annakapel in Heusdenhout (gemeente Breda) bestaat 500 jaar. BN-DeStem heeft daarover vandaag een stukje, waarin de krant constateert: ‘een in uiterlijk behoorlijke dissonant in de jaren ’70-wijk.’
Ik geef de voorkeur aan de kwalificatie oase. Dissonant valt eerder te associëren met wanklank, terwijl het maar de vraag is of over de ‘opwaardering’ van de oude buurtschap Heusdenhout tot stadswijk met hoogbouw vandaag de dag op dezelfde manier wordt gedacht als in de jaren zeventig.
Lees het verhaaltje dat ik ruim vier jaar geleden wijdde aan dit bijzonder Brabants erfgoed: Ode aan de kapel
Plannenmaker laconiek over ‘megastal’
Bavel bezorgd om mega-geitenstal Oirschottenaar https://t.co/sc6EswdGTv via @Topics_NL
— hhBest (@ecluse) 12 mei 2017
Uit het bericht in BN-DeStem blijkt dat de plannenmaker uit Oirschot zich laconiek uitlaat over het begrip ‘megastal’.
Heck’s/Ruteck’s lunchrooms pure nostalgie
Heck’s lunchroom in Utrecht. Het interieur verraadt invloed van Nouveau Art, oftewel Jugendstil, een kunststroming die toen overigens al over z’n hoogtepunt was. Prentbriefkaart uit particuliere collectie,
Heck, later Ruteck, was tussen 1923 en 1970 een lunchroom-keten met vestigingen in Nederlandse (middel)grote steden. Voor de opkomst van de Chinese restaurants, waren zij de gelegenheden waar de burgerman ‘wel eens uit eten’ ging; locatie van zakelijke en minder zakelijke afspraken. Pure nostalgie, maar daarvoor moet je wel minstens zeventig zijn. ‘Bijzonder was het gratis entertainment: zo hebben André van Duin en de zangeres Connie van den Bosch bij Ruteck’s hun eerste schreden op weg naar succes gezet,’ schrijft Cees Mallander in een aardig artikel over dit stukje horecageschiedenis op de website Oneindig Noord Holland. Maar hun latere tv-optredens, het huisgebonden entertainment, zullen mede hebben bijgedragen aan het teloor gaan van de Rutecksformule. In Utrecht kon je er, zo te zien ook biljarten. In Breda was een Heck/Ruteck-restaurant aan de Korte Brugstraat.
Voorpagina hhBest
Boergondisch
ls Den Bosch de bourgondische hoofdstad van Brabant is en Eindhoven de technische, dan kan Breda dé zakenhoofdstad van Brabant worden.
Dit zei de Bredase ondernemer Aad Ouborg (huishoudelijke apparaten, als Princess en ook bekend als redder van monumentale gebouwen – hij houdt kantoor in het 18e eeuwse raadhuis van Ginneken) onlangs in een interview met het West-Brabantse dagblad BN-DeStem.
Meer op Manieren
Jongmensch
In een, althans op Blendle, niet ondertekende column in BN-DeStem van heden, staat een anecdode over Drs. P. De columnist vermeldt een ontmoeting met de taalvirtuoos en dat gaat ongeveer zo: ‘Ik vertelde dat ik eveneens het Nederlandstalige lied trachtte te propageren door af en toe op het biljart van mijn stamcafé in Breda een smartlap te zingen. Polzer draaide zijn markante hoofd zijwaarts, keek me secondenlang met priemende ogen aan, zei: ‘Dat is een loflijk streven, jongmens’.
Meer op Manieren
De onweerstaanbare drang naar hoog
Hoe je als stad kunt blunderen door intieme monumenten als een begijnhof plat te slaan met hoogbouw, toont de praktijk aan in Breda.
Hoe het in de rest van Nederland gesteld is, kan ik niet beoordelen maar in Brabantse steden en (sommige uit de kluiten gewassen dorpen als Best) bestaat een onweerstaanbare drang naar hoogbouw. Alsof je pas meetelt als er associaties worden opgeroepen met Manhattan. Read the rest of this entry »
Lettergekte
Als ik het goed heb, is de Kunsthal in Rotterdam er ‘n jaar of tien geleden in een stationsreclame mee begonnen: in een woord één letter op z’n kop zetten. Voor wie het leuk vindt is zoiets één keer leuk. Waar bemoei ik me mee? Nou ja, de grap is er zo ongeveer af. Dus om dat 180 graden kantelen nu zelfs op meer plekken in een woord te gaan toepassen…ze doen maar. Het verkóópt natuurlijk wel.
Zondigen tegen de hoop
De bewaard gebleven zuivelfabriek St.Pancratius in Hoogeloon, in 1979.
Wanhopen was in de rooms-katholieke wereld een zonde. Ik herinner mij daarover een vraag in de catechismus: Wanneer zondigen wij tegen de hoop? Ik zou het antwoord zo niet meer weten, behalve dan dat zelfbedachte van een Ginnekens klasgenootje. Dit stukje gaat trouwens over…zuivelfabrieken.
Meer op Manieren
Het Bombardement
Fragment uit de aanzet tot een jeugdboek, getiteld Generaal Stijfnek, dat de belevenissen beschrijft van een tienjarig jongetje in Wereldoorlog 2. De passage gaat over het mislukte bombardement door de Engelsen op het domicilie van de Duitse generale staf in Ginneken (sinds 1943 gemeente Breda) op 13 oktober 1944 – enkele weken voor de bevrijding – waarbij onder meer de kliniek Bad Wörishofen werd getroffen en 27 doden vielen te betreuren. De namen van de personages, die allen hebben bestaan, zijn in een aantal gevallen veranderd, maar het verhaal is, een soort reconstructie, aan de hand van herinneringen opgeschreven.
Succes Market Garden van meet af aan onzeker
Dit monument in het Brabantse Den Dungen, dat herinnert aan het onderdeel Garden, (het oprukken van de geallieerden via de zogenaamde Corridor) is wellicht symbolisch voor de mislukking van de operatie. Het wijst namelijk in zuidelijke richting, in plaats van richting Arnhem. Foto Jan van de Ven
Gevechtskracht Duitsers in 1944 zwaar onderschat
Schromelijke onderschatting van de Duitse gevechtskracht én vertraging van de opmars van de geallieerden door de Brabantse Corridor, van Eindhoven richting Nijmegen, zijn de hoofdoorzaken van het mislukken van de operatie Market Garden en de Slag om Arnhem, 17-26 september 1944.
Vloeken in de Bredase kerk
De Grote of Onze Lieve Vrouwekerk is als monument zo ongeveer het kroonjuweel van Breda – de toren natuurlijk niet in het minst. Wie met de trein de stad vanuit het westen nadert… Ik denk aan een versje van Bert Voeten, Weerzien met Breda, dat ik ooit achter op een ingelijste afbeelding van die toren plakte.
Lumineus idee dus, van de Bredase wethouder Cees Meeuwis, om van die kerk een Delfts Blauw miniatuurtje te laten maken? Door de Royal Goedewaagen, die van de KLM-huisjes. Grrrr…
Pieter Bruegel de Oude kwam toch uit Breugel (NL)
Het geredekavel over de herkomst van de schilder Pieter Bruegel de Oude (ca. 1520-1569) duurt al eeuwen en de laatste aanname was Brogel bij Bree (ooit Brea geheten en zelfs Breda) in het Belgische Noord-Limburg. Wikipedia heeft het over ‘Breda of Bree – onzeker’, wat de verwarring alleen maar groter maakt, immers er is nu nog maar één Nederlands Breda.
Het pleit lijkt evenwel beslecht. Er zijn glasheldere aanwijzingen, noem het maar bewijzen, dat de meester toch uit het Noord-Brabantse Breugel (gemeente Son en Breugel) bij Eindhoven kwam. Het nieuwste nummer van het tijdschrift In Brabant (2013-5) bevat daarover een artikel.
Laurens Meijer, grootondernemer (horeca):
De bedrijven die in het laatst gefinancierd zijn in 2007, 2008, met leningen van een looptijd van zeven jaar, zijn in 2014 vrij van financiering. Als het halen. In dat jaar vervalt het juk van de bank en gaan bedrijven zelf investeren uit hun eigen cashflow. Voor mijn gevoel zit daar straks de ommekeer. We nemen afscheid van de banken.
Locatie
Gasje
Zijn er nog straatjongens? Ja! Ook zoals in dat knap gereconstrueerde zwart-witte reclamefilmpje van een kaasmerk, met het schokkerige beeld van een harmonikaspeler in de Jordaan en die lieverdjes die achter aan een vrachtauto gaan hangen.
Ik moet nu even in het verleden duiken, mijn verleden in Breda, waar een jongen consequent gast werd genoemd: ‘Kek da gasje, kek da gasje!’. ‘n Menneke op van die gore gummi laarskes.
Verder op Manieren
Het mannetje dat de tijd aanstuurt
Op 7 oktober 2009 had De Wereld Draait Door (DWDD) de Brabantse designer Maarten Baas aan tafel, die daar enkele van zijn klokken demonstreerde. Klokken, die per minuut worden bediend door ‘een mannetje’. Een kinderfantasie die werkelijkheid werd. Eén ervan, Grootvaders Klok, werd aangekocht door het Rijksmuseum. Baas boven Baas.