hhBest – Sinds 1996

Sante Brun

n de Verenigde Staten van Amerika werden gisteren ongeveer tien mensen vermoord. En eergisteren ook. En vandaag en morgen ook weer. Meestal wordt daar nauwelijks melding van gemaakt in de media. Eergisteren was een uitzondering: een van die tien was een meneer van wie ik nog nooit had gehoord. Hij was 31 jaar en wat hij verkondigde – hij was een prediker – viel weliswaar onder de vrijheid van meningsuiting, maar was tevens zo abject als maar kan.

Hoe zo?

Hij was een vriend en aanhanger van de man die al tien jaar zijn land, de Verenigde Staten van Amerika, vanuit het Witte Huis in Washington niet alleen te schande maakt, maar ook verandert in een levensgroot gevaar voor de wereldvrede, voor de mensheid, voor de natuur waarvan die mensheid leeft.

Hij was een racist en een vrouwenhater, en hij deed dat in naam van God, die zich de laatste tijd (en altijd al) nogal gedeisd houdt.

Dat wil nog niet zeggen dat hij standrechtelijk geëxecuteerd moest worden, je kunt mensen ook op andere manieren de mond snoeren. Dat dat op deze manier gebeurde was dus niet goed, maar is vooral verwerpelijk omdat het de bovengenoemde oranje man in het Witte Huis de gelegenheid gaf om onmiddellijk, dus ook al zonder vorm van proces, de werkelijke daders van de aanslag aanwees: de Democratische partij en zijn kiezers.

Het gebeurde nota bene op dezelfde dag, 24 jaar geleden, dat bij een aanslag in New York ongeveer 3000 mensen omkwamen, hetgeen door de toenmalige Republikeinse president – die wij toen vreselijk vonden maar die wij nu graag op de stoel van de huidige president zouden zien zitten – toen die president dus zonder vorm van proces de opdrachtgevers achter de aanslag aanwees en daarom een oorlog ontketende waarvan wij vandaag de dag de wrange vruchten nog plukken.

Wij zitten hier in West-Europa stilletjes in een hoekje te wachten op de dingen die komen gaan. Een ernstige bedreiging van de nationale integriteit van Polen heeft bij onze grote bondgenoot een reactie van niks uitgelokt – maar stel je voor dat de man in het Witte Huis daar op zijn bekende manier op gereageerd zou hebben.

Ik zal niet direct beweren dat we dan nu al bibberend in de niet aanwezige schuilkelders zouden zitten – maar als de man in het Witte Huis werkelijk de man in het Kremlin voor de laatste keer zou waarschuwen, mede namens ons, compleet met onze dappere piloten, dan vrees ik voor de prijs die wij daarvoor zouden moeten betalen.

Ach nee.

Eerst wachten hoe hij reageert op de gevangenisstraf wegens staatsgreep voor de voormalige president van Brazilië.

En wat hij gaat doen met als aanleiding van de moord op zijn prediker.

Nog nooit in mijn leven is de toekomst van de wereld en de mensheid zo duister geweest.

Hoewel: wij zitten met de hypotheekrenteaftrek.

Ook mooi.