Een nieuw type Drievuldigheid
Peter Stiekema
ls ik het allemaal nog goed begrijp krijgen we dus drie nieuwe ministers van Asielbeleid, als opvolger van mevrouw Marjolein Faber van de PVV. Wel een beetje veel, zelfs voor zo’n gek land als Nederland. Minister David van Weel (VVD) van Justitie stond al op de nominatie. Maar nu krijgen ook BBB-minister Mona Keijzer van Volkshuisvesting en NSC-minister Van Hijum van Sociale Zaken een deel van de asielportefeuille. Bij hun andere werk. Een soort Drievuldigheid dus, maar geenszins heilig, zoals die andere mij bekende Drievuldigheid, bestaande uit God de Vader, zijn Zoon, en de Heilige Geest. In dit geval gaat het dus om drie ministers voor één ministerie. Dat zal nog heel wat gekrakeel opleveren zo is in ieder geval mijn verwachting.
Overigens hebben we lang geleden ook eens twee ministers van Buitenlandse Zaken gehad. In 1952 om precies te zijn. Dat waren Wim Beyen en Joseph Luns.
Beyen, die partijloos was en bleef, werd minister van Buitenlandse Zaken en de KVP-er Luns werd minister zonder portefeuille binnen hetzelfde departement. Dat leidde tot grappen als "Nederland is zó klein, en heeft dus zó veel buitenland, dat één minister van Buitenlandse Zaken niet voldoende is." De cabaretier Wim Kan had het in een conference zelfs over ‘Luns met zijn Beyen’ (Luns met zijn beiden, ik leg het maar even uit).
Maar weer terug naar die andere Drievuldigheid. VVD-minister David van Weel gaat nu behalve over Justitie en Veiligheid ook over: asielprocedure en vreemdelingen (IND), asielnoodmaatregelenwet, vreemdelingendetentie, grenstoezicht en strafbaarstelling niet meewerken aan terugkeer.
NSC-minister Eddy van Hijum gaat over Sociale Zaken en op het ministerie van Asiel over: migratie, Dienst Terugkeer en Vertrek, internationale afspraken met herkomstlanden, EU-migratie.
BB-minister Mona Keijzer van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening tenslotte krijgt op het ministerie van Asiel zeggenschap over: COA en opvangbeleid, gemeentelijke huisvesting, Oekraïners, tweestatusstelsel (gezinshereniging), spreidingswet, afschaffen taakstelling en voorrang statushouders. Als dat allemaal geen Babylonische spraakverwarring veroorzaakt, dan weet ik het niet meer. Er was natuurlijk hevige ruzie in het demissionaire kabinet. Alle drie de partijen eisten de post van Marjolein Faber voor zichzelf op. Dit ongelukkige compromis kwam op voorstel van de Tante Pollewop van de BBB (Caroline van der Plas) tot stand. Als dat uiteindelijk maar geen Onzorgvuldige Drievuldigheid oplevert.