Wie is online
13 bezoekers online
Schrijf ons

Je kunt ons altijd schrijven via de contactpagina. Daar vind je ook richtlijnen, voor het geval dat je mail-notificaties wenst bij nieuwe 'posts' aangaande Best. 

Rubrieken
Opinie of niet?

ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.

English?

Translation by Google in Chrome: please, click the right mouse button and select 'English'.

Archieven
november 2015
Z M D W D V Z
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  

Journalist in 1977

jan_van_de_ven1977
Een journalist van het Noordhollands Dagblad anno 1977, werkend op een schrijfmachine. Het is een selfie avant la lettre van © Jan van de Ven

7 Reacties op “Journalist in 1977”

  • hé jan, ik wist niet dat je bij het noordhollands dagblad had gezeten. de krant van ‘de ouwe stumpel’, kweekplaats van veel r.-k. journalisten. ik heb daar ook nog enkele maanden, in de tijd van jan ros, gewerkt om in januari ’56 over te stappen naar ons noorden in leeuwarden. het type schrijfmachine ken ik maar al te goed; het waren afdankertjes van de administratie waarop wij onze kopij tikten. ach lieve tijd.

    • ha die guido,

      ik zat er dus twee decennia later dan jij.
      na jan ros.
      de broer (ben) van wim klaassen was er toen redactiechef. pauline broekema provincieredactrice (je mocht toen de vrouwelijke vorm nog gebruiken). de hoofdredactie werd gevormd door jaap toes en jan onstenk. en de broers stumpel – die zich ‘meneer’ gevolgd door hun voornaam lieten noemen – bestierden het bedrijf als een feodale staat. maar ik heb er leuk gewerkt. ik ben in 1978 vertrokken omdat ik geen zin had om bij een krant te werken die zojuist door de telegraaf was overgenomen. het was een principiële keuze, maar geen moeilijke in een tijd dat kranten nog zaten te springen om goede verslaggevers. oei, dat laatste zinnetje had wel iets pedanterigs in zich hè ;-).
      en die schrijfmachine op de foto, dat was toch echt de mijne. zelfs bij het nhd van toentertijd hadden we al modernere portables (wel met elke maand de schrijfmachinemonteur op bezoek).
      van jou kende ik ook het nhd-verleden niet. en wim klaasen (met wie ik bij het brabants dagblad voeger toch veel van doen heb gehad) wist niet van mijn verleden aan de draafsingel. zo openen zich toch ineens weel allerlei historische vergezichten…

      groet,
      jan

  • peter stiekema:

    Jan van de Ven ken ik nog van mijn allereerste verblijf bij het Brada in 1973, waar we allebei leerling waren.
    En Jan Ros kwam uiteindelijk bij het Limburgs Dagblad terecht, waar ik min of meer (als adjunct-hoofdredacteur) zijn opvolger werd. Waarna de cirkel zich weer geheel gesloten heeft dus.

    • Het wachten is nu op Sante Brun 😉
      Voor alle duidelijkheid: Brada was (is?) de afkortende aanduiding van Brabants Dagblad. Toen ik dat in 1961 hoorde, was ik net terug uit Friesland en dacht ik aan een groot vleesbedrijf aldaar, genaamd Brada. De cirkel lijkt nog open.

  • Jan Ros:

    Wie van de “vroegere” collega’s in Alkmaar, Hoorn, Den Haag en Heerlen zouden er nog zijn? Van Sante weet ik het. In Limburg zijn er toch ook nogal wat dood.
    Zelf ben ik er dus nog, nu 92 jaar – wie had dat kunnen denken.
    Groet!
    Jan Ros.-

    • Dag Jan, Ja, wat een mooie leeftijd en nog gezond? Ik bewaar goeie herinneringen aan mijn Noorderperstijd en aan jou. Met name aan het schaakduel via onze kranten van Godfried Bomans en de Franeker bakker Sake Riemersma, dat door jou werd ‘geredigeerd’. Lees er hier over.

  • Dubbelzinnige grappen op het werk zijn van alle tijden. Ik herinner mij van mijn tijdelijke detachering bij het Noordhollands Dagblad (de krant van Stumpel en zonen, inmiddels al lang deel uitmakend van TGM, sinds kort in Belgische handen) een corrector, die Sack heette. Als er in die tijd, ondanks het werk van de correctoren, een kardinale blunder in de krant dreigde te komen, was er nog maar één oplossing: Verminking van het gewraakte stukje tekst op de drukplaat die zich al op de rotatiepers bevond. Je kon bij voorbeeld met een schroevendraaier ’n zinsnede wegsteken. In zo’n geval riep genoemde corrector: ‘Ik geef er wel even een klap met de hamer op.’ Dat was op de redactie vrágen om een ‘stoute’ reactie: ‘Sack geeft er ’n klap met de hamer op.’
    Overigens is de schroevendraaier in mijn Brabantse tijd ook wel eens gebruikt om een autoriteit, die een vriend was van de hoofdredacteur, een hem onwelgevallige tekst te besparen. Die hoofdredacteur liet er ’s nachts de pers voor stil zetten.

Reageer op Guido