Archief van de rubriek ‘Gastcolumns’
De zonnepanelen en het pensioen
Onze energie (gas en elektriciteit) kost momenteel ongeveer 180 euro per maand gemiddeld, tegen 308 toen we nog geen zonnepanelen hadden, en dat is, gezien het grauwe uitzicht dat het pensioen de komende tien (10!) jaar biedt, een klein beetje meer lucht.
Meer op SanteLOGie
Trainer Guus en het Ebola-monster
Typisch Nederlands tijdverdrijf, thans leverbaar in twee betekenissen: het zwarte pieten. In beide betekenissen betekent het: iemand anders de schuld in de schoenen schuiven, met daarnaast een meer specifieke betekenis die de hele rest van de week stinkend uit de kranten en het internet druipt: het in het openbaar terechtstellen van de heer G. Hiddink te Varsseveld, die op 8 november zijn achtenzestigste verjaardag hoopte te vieren.
Meer op SanteLOGie
Nieuw!
Tomaten zijn de nieuwe aardappelen. Komkommers zijn de nieuwe honkbalknuppels. Appels zijn de nieuwe peren.
Rood is het nieuwe paars. Geel is het nieuwe groenachtig.
De herfst is de nieuwe zomer. De nieuwe lente is een nieuw geluid.
Wilders is de nieuwe Janmaat. Janmaat was de oude Wilders.
Regen is de nieuwe sneeuw.
Meer nieuw op SanteLOGie
Een slaatje slaan uit een normale uitspraak
Heb je vanuit je tenen meegeleefd met de nabestaanden van de slachtoffers van de vliegramp met de MH17, heb je in de Verenigde Naties langs de rand van de smartlap gebalanceerd om een unieke evocatie van verdriet en rouw te verwoorden voor een ramp waar je als persoon en als minister van je land part noch deel aan hebt gehad, en ook niet de geringste mogelijkheid het te voorkomen; heb je een dagenlange, krankzinnig kostbare en op het potsierlijke af plechtige repatriëring van wat heet ‘de stoffelijke resten’ georganiseerd; zit je in een talkshow en zeg je iets heel normaals, namelijk dat je weet dat een van de passagiers bij aankomst op de Oekraïense grond een zuurstofmasker op had – als enige van de zowat driehonderd; blijkt alles voor niets te zijn geweest.
Meer op SanteLOGie Kijk daar ook even naar de reacties.
Rijdende Rechter
De Rijdende Rechter is een blijvend succes en waarom? Iedereen heeft wel eens last van de schaduw van bomen van de buren, of van de hoogte en esthetische aspecten van buurmans heg of tuinmuur. Het recht van overpad is een onuitputtelijke bron van geschillen, die worden uitgevochten in loopgravengevechten of ordinair gebrul – en beide monden sinds jaar en dag uit bij Rijdende Rechter mr. Frank Visser die er een beetje wereldvreemd bij zit, maar de nodige vaardigheid blijkt te hebben in het leggen van vingers op zwerende wonden en vooral: het uitpluizen, met hulp van medewerkers van het kadaster, van het Burgerlijk Wetboek op het gebied van erfafscheidingen, overhangende bomen en meer ongerief in de vorm van krolse katers en ongehoorzame honden.
Meer op SanteLOGie
De beeldhouwster van Mariken
In 1957 kocht ik mijn eerste fotocamera – voor 125 zuurverdiende guldens – bij de fotozaak Verweij op Plein 1944 in Nijmegen. Ik liep er rechtstreeks mee, via de Augustijnenstraat, naar de Grote Markt, stelde me op voor Café Marktzicht – toen beter bekend als ‘Piet de Häörd’ – en maakte, op mijn beurt, de foto van het bekendste stadsgezicht van Nijmegen: rechts het Waaggebouw, recht vooruit een aantal antieke panden waaronder de poort van de Latijnse School.
En op de voorgrond iets nieuws: het bronzen beeld van een jonge vrouw, een mandje in de linkerhand, de rechterhand enigszins verlegen aan het gezicht: Mariken van Nimwegen.
Meer op SanteLOGie
Een honds bestaan
Mijn oude vader had uitgesproken opvattingen over (huis)dieren in het algemeen, en over honden in het bijzonder. ‘Een hond heb je voor de jacht of voor bewaking’. En hoewel hij die regel soepel interpreteerde, had ik weinig moeite die ook tot de leidraad van mijn leven te maken.
Meer op SanteLOGie
Hof van Cranendonck: een droom vervlogen
J.C.M. van der Schoot
Een laatste gesprek tussen de gemeente en initiatiefnemer Leo van Gansewinkel om bij het kasteeltje van Cranendonck, een zeer omvangrijk project (o.a. hotel, winkels, theaterzalen en een Kempisch museum) te bouwen, is op niets uitgelopen. Van Gansewinkel blijft bij zijn besluit om definitief af te zien van zijn plan.
De kleren van Mark Rothko
I k snap niet wat ik aan moet met het werk van Mark Rothko. Moet ik eigenlijk wel iets aan met dat werk? Ik haal op internet enkele honderden afbeeldingen van zijn schilderijen voor me en ik kan nog net terugschrikken, als van een hete kookplaat, om te roepen: dat kan mijn kleindochter ook!Meer op SanteLOGie |
![]() |
Verscheurde krant
![]() |
De Volkskrant heeft vanmorgen een verscheurd uiterlijk: de voorpagina bestaat half uit de papieren en half uit de digitale ‘voorkant’, ten teken dat beide voortaan moeten worden beschouwd als gelijkwaardig, equivalent, naadloos uitwisselbaar. Meer op SanteLOGie |
Laat vadertje Opstelten ons gerust angst aan jagen
Er is Opstelten wel verweten dat hij de mensen angst aan jaagt, maar dan kennen jullie de mensen nog niet: die willen graag de stuipen op het lijf gejaagd krijgen in de wetenschap dat áls het al gebeurt, het ánderen treft, en dan graag op zo’n manier dat je er ’s avonds bij het Journaal en morgen in de krant lekker bij kunt gaan zitten griezelen. En een stille tocht organiseren. Met knuffels.
Meer op SanteLOGie
Eigendom, bezit en schuld
Marina Sanders uit Deurne zal niet worden vervolgd omdat ze, toen ze twee overvallers doodschoot, kennelijk handelde uit noodweer – maar haar man Willy krijgt een proces aan de broek omdat hij een illegaal wapen bezat (en wellicht ook eigenaar was.) Dat wil zeggen: hij had geen wapenvergunning.
Meer op SanteLOGie
Een brandend cultureel probleem
Natuurlijk, de onbetaalbaarheid van de gezondheidszorg, IS, Oekraïne, de beveiliging van Europese functionarissen, alles komt aan bod in de krant van vandaag.
Maar First things First, natuurlijk: van pagina 2 en 3 grijnzen je deToddezèk uit Grubbenvorst aan, de winnaars van het Limburgs Vastelaovesleedjeskonkoer 2014.
Meer op SanteLOGie
Een zondagavond tussen de rails
Teneinde redelijk op tijd thuis te zijn in Den Haag de trein van 19.23 uur genomen, waarmee je, weliswaar na drie overstappen, maar toch, omstreeks half elf in Landgraaf zou kunnen zijn.
Zou kunnen zijn.
Om kwart voor een stak ik thuis de sleutel in het slot van de voordeur.
Meer op SanteLOGie
Eerbetoon aan een vader
Het was op 19 december 1903 dat mijn vader werd geboren in het dorpje Fanna in de toenmalige provincie Udine, tegenwoordig Pordenone, in het Noordoosten van Italië.
Meer op SanteLOGie
Hoor wat klopt daar niet, kinderen?
’s Nachts hoor ik ze wel eens op de radio, medewerkers van WNL, de Telegraafzender. Als je het bewijs wilt dat rechtse journalistiek en rechts presenteren uitdrukkingen zijn met een innerlijke tegenspraak, of hoe heet zoiets ook alweer, taalkundig gesproken. Kletskoek van een niveau waar menig gezellig samen afwassend echtpaar zich kapot voor zou schamen.
Meer op SanteLOGie
De toeristische horeca in Italië
Het was onze laatste avond, en het mocht gerust wat kosten, maar nergens was nog plaats want alle restaurants zitten ook in september zowel voor lunch als diner mudvol, voornamelijk met pizza-eters. We weken uit naar een tent waar je van alle voorgerechten wat krijgt, maar veel daarvan was al niet veel meer voorhanden en wij kregen dingen op ons bord die overduidelijk uit een blik waren geklopt of uit de diepvries gehaald.
Meer op SanteLOGie