Archief van de rubriek ‘Gastcolumns’
De doodstraf is (nog) niet terug
Frank van den Bleeken heeft een wat droevige oogopslag, maar erg mager is hij nog niet geworden van zijn grondeloze verdriet, zeker als je even bedenkt dat hij al dertig jaar in de bak zit. Hij heeft, zei hij, geen zin om verder weg te rotten in de gevangenis. ‘Wat ik ook gedaan heb, ik ben ook een mens,’ zei hij.
Meer op SanteLOGie
Een achteloos wegwerpgebaar
Al enkele weken na haar geboorte legde ze twee bijzondere interesses aan de dag: voor ritssluitingen en etiketten in het algemeen, en wasetiketten in het bijzonder. Met name wanneer die etiketten vastzaten aan de vele knuffels die haar tijdens haar eerste achttien maanden in dit leven gewerden.
Meer op SanteLOGie
Stripverhaal met bewegende beelden
Tussen twee episodes van Gooische Vrouwen 2 in zien wij een breed vormgegeven exposé van de wijze waarop de vier dames uit gegoede kringen, al of niet door middel van geweld, ingrijpen van hogerhand of gewoon door kieskeurigheid, zich van hun respectieve mannen ontdoen, waarbij onze Tjits ineens helemaal uit Burkina Fasso komt – hoe beeldig stonden haar die Afrikaanse gewaden en hoofdtooien, die –> Tjitske Reidinga krijg je ab-so-luut niet kapot. Meer op SanteLOGie |
![]() |
Wat eet u eigenlijk allemaal?
Hoe gevaarlijk de wereld intussen is, ook zonder asbest en sigaretten, blijkt maar weer eens uit wetenschappelijk onderzoek – of juist uitblijven daarvan – aangaande de vele chemische stoffen die bewust of onbewust in ons voedsel en onze cosmetica worden toegevoegd respectievelijk daarin terecht komen of onderdeel van vormen.
Meer op SanteLOGie
Al tweeduizend jaar dezelfde musical
Om negen uur woensdagavond was op Raiuno de Kerstnachtmis in de Sint Pieter al in volle gang – al die ouwe knakkers moeten natuurlijk op tijd naar bed. Staatsomroep Raiuno is, geloof ik, verplicht dat in zijn geheel uit te zenden, niet met kritisch commentaar maar op dusdanige manier dat de mis voor de beminde gelovigen aan de beeldbuis meetelt als een ‘bijgewoonde mis’ met de bijbehorende kwijtschelding van zonden.
Meer op SanteLOGie
Trouw legde allochtone verslaggever in de watten
Dat de fraude van Perdiep Ramesar niet direct ontdekt is of minstens toch na een stuk of tien artikelen, die bepaald niet gingen over het mooie weer of de kerstdrukte, valt uiteraard de redactie van Trouw te verwijten. Dat het daarbij ging om het idee: ‘we hebben een allochtone correspondent, goh, wat bijzonder, moeten we zuinig op zijn’ is iets dat op een soort omgekeerd racisme neerkomt.
Meer op SanteLOGie
De Asbesttovenaars
De succesrijkste ondernemers van het jaar zijn natuurlijk de zeventig asbesttovenaars die, qua uitmonstering, zonder zich om te kleden dóór kunnen naar het ebolagebied.
Ze hebben de afgelopen dagen een beetje ritueel lopen kloppen, vegen en zuigen – zonder Hoover stofzuiger – maar konden intussen er veilig op rekenen dat gods water zeer effectief over de Godsweerdersingel in Roermond stroomde en en passant de stad reinigde van in de weg liggende asbestvezels.
Zonder last of ruggespraak
Met name van rechtse zijde (Rutte c.s., onder wie de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Edith Schippers) wordt betoogd dat ‘afspraak is afspraak’. Maar in essentie is een afspraak waarin wordt bepaald dat alle leden van de fracties die deelnemen aan een coalitie stemmen zoals door de coalitie-onderhandelaars met elkaar is afgesproken, een vorm van ruggespraak; bij hun aantreden hebben de parlementariërs stuk voor stuk gezworen of beloofd hun werk te zullen zonder zich daarvoor door derden te laten beïnvloeden of betalen.
Meer op SanteLOGie
Allesbehalve een baby
Op Eerste Kerstdag is ze precies anderhalf jaar, en ze verwondert me nog iedere keer als ik haar zie, meer dan ik me kan herinneren van de vier kinderen en twee andere kleinkinderen die aan mijn lendenen ontsproten zijn – een uitdrukking die je natuurlijk niet letterlijk moet nemen en die ik uitsluitend gebruik om duidelijk te maken dat ik niet van de straat ben. Ik heb soms die behoefte.
Meer op SanteLOGie
Een heel leuke columnist
Net een fijne column van Leon de Winter gelezen. Hij beklaagt zich erover dat je in het land waar de democratie zo ongeveer is uitgevonden en waar je tot nu toe, als je tenminste blank bent, allerlei voordelen genoot, zoals de mogelijkheid met iedereen Engels te kunnen spreken, ineens wordt geconfronteerd met een soort Spaans, gesproken door allerlei aapachtige meestal illegale immigranten uit landen ‘south of the border’ waar zinloos bloedvergieten en linkse staatsgrepen tot de normale dagelijkse bezigheden horen. Hij spreekt de vrees uit dat die de macht in het land, in casu de VS, zullen overnemen.
Meer op SanteLOGie
Samsom, stap nú uit de regering
Afgelopen week ontstond enige ophef rond een interview Diederik Samsom in De Telegraaf, dat, inclusief een paar grote ongunstige foto’s (ze hadden Samsom nog net geen Hitlersnorretje opgetekend) de voorpagina en de pagina’s 2 en 3 besloeg. Korte inhoud: Samsom was uit zijn slof geschoten toen de twee verslaggevers van De Tel maar bleven zeuren over Samsoms positie in de PvdA in plaats van inhoudelijke vragen te stellen.
Meer op SanteLOGie
Wij herdenken Luc de Vos
Vorige week om deze tijd leefde, als ik me niet vergis, Luc de Vos nog, en wisten wij hier in Nederland, een enkele freak daargelaten, niet van zijn bestaan. Zelfs de grootste deskundigen aangaande de popmuziek, zoalsMathijs van N., zei de naam Luc de Vos niks.
Meer op SanteLOGie
Brabantse lijntjes zijn kort, de armen reiken ver…
J.C.M. van der Schoot
Brabant gaat er prat op, dat de lijntjes in het bedrijfsleven kort zijn: men weet elkaar snel te vinden. Dat betekent ook: niet teveel praten, maar doen. In dat uitgebreide netwerk spelen provinciale bestuurders ook hun rol. Die rol heeft
Kippenfarm tussen Best en Nijnsel.
er onder meer toe geleid, dat er een nieuw overlegcircuit op gang is gekomen tussen veeboeren, die hun bedrijven willen uitbreiden en klagende omwonenden die het ongezonde leefmilieu en de stank meer dan beu zijn. Doel van deze ‘gesprekken aan de keukentafel’, al dan niet onder begeleiding van een ‘urgentieteam’, is het herstel van de verstoorde relaties door het kweken van wederzijds begrip. De lijntjes lijken hier kort, maar in werkelijkheid is de afstand lang en onoverbrugbaar. Read the rest of this entry »
Tweeduizend liedjes van bijna niks
Een song heet tegenwoordig in Nederland een liedje. Voor mijn gevoel is Slaap, kindje slaap nog net een liedje, maar tegen Kerstmis barst de Top 2000 weer los, de beste muziek aller tijden, die bestaat uit tweeduizend liedjes. Winnaar is dit jaar voor de zoveelste keer het sinistere Hotel California van The Eagles, vorig jaar was het nog het gevalletje edelkitsch Bohemian Rhapsody van Queen, de een van vlak voor, de ander van vlak na Stevie Wonder.
Meer op SanteLOGie
Voornamen
Door omstandigheden heb ik me de laatste tijd weer belangstelling voor namen die kinderen bij de geboorte worden gegeven. Toen ik geboren werd kregen jongens steevast achtereenvolgens de voornaam van de vader en die van de beide grootvaders, voor meisjes gold mutatis mutandis hetzelfde.
Meer op SanteLOGie
Even ‘n straalvliegtuig aanduwen
‘Russische passagiers hebben op het vliegveld van de Siberische stad Igarka in de ijzige kou een vliegtuig moeten aanduwen. Doordat het kwik tot 50 graden onder nul was gedaald, waren de wielen van het toestel vastgevroren aan de grond. Meer op SanteLOGie |
![]() |
Waar de zon niet schijnt…
Het is in de vroege namiddag, ik loop, bedrijvig als altijd, de woonkamer in waar Djamila tv kijkt. Ze heeft een commerciële zender aan, en het beeld waar ze naar kijkt kan ik niet onmiddellijk thuisbrengen. Het is voornamelijk bleek vleeskleurig. Maar binnen enkele seconden dringt het tot me door: ik sta te kijken naar een blote dameskont, en meer in het bijzonder naar de plek tussen de billen waar volgens een inmiddels blijkbaar ouderwets spreekwoord ‘de zon nooit schijnt’
Meer op SanteLOGie