Pechtold houdt handen (een beetje) vrij
Peter Stiekema
och nog een opvallend nieuwtje rond de kabinetsformatie maandagmiddag. Alexander Pechtold neemt geen zitting (zo heet dat geloof ik in het jargon) in het nieuwe kabinet Rutte. Hij geeft de voorkeur aan het fractievoorzitterschap van D66 in de Tweede Kamer. Waarom zou deze ijdele aap dat doen? Als vice-premier zou hij immers een glorieuze rol kunnen spelen vlak achter Rutte, samen met – of net voor – CDA-leider Buma?
Ik denk dat ik het antwoord wel weet. Ik schat dat hij in de rol van ‘kritisch’ volger van Rutte III, het kabinet kan laten vallen als het helemaal de verkeerde kant uit gaat. En het gaat ongetwijfeld die richting uit. Volgend jaar zijn er immers gemeenteraadsverkiezingen en als uit de peilingen blijkt dat de gemiddelde kiezers de activiteiten van het kabinet niet hachelen kan hij ‘de stekker eruit trekken’ en op die manier voor electoraal gewin zorgen voor D66. Als dat maar geen Jolanda Sapje wordt, of was haar voornaam nou toch Jolande. Enfin zoek het maar op.
Dat CU-leider Segers geen minister wordt? Ach wat zou het. Die zou hooguit minister Voor Spek en Bonen worden en daar kan je niet veel mee. Of, om met het euthanasieprobleem te spreken: Dat zet geen doden aan de zijk.
Het motto van dit kabinet: vertrouwen in de toekomst. Hoewel niet erg origineel, kan ik daar grotendeels in meegaan. Vervang de eerste lettergreep van vertrouwen in ‘wan’ en ik ben je man. Ja, niet die van Rutte cs, maar van u, als kritisch volger van de totstandkoming van dit misbaksel. Voor alle duidelijkheid, daar bedoel ik niet bovenstaand kollumpie mee, maar de realisatie van een wanhopeloos regeerakkoord: een hoop stront in een fraaie verpakking.