ojuist de lezing beëindigd van de door Jolande Withuis geschreven biografie van koningin Juliana.
De conclusie die zich, gaandeweg, aan mij opdrong was die van de totale irrelevantie van de monarchie.
Juliana was iemand die ‘gewoon’ wilde zijn, maar dan wel met de voor haar vanzelfsprekende prerogatieven die het koningschap van oudsher met zich meebracht. Hetgeen in de loop van haar leven vooral veel moeite meebracht voor de elkaar opvolgende regeringen die het als hun taak zagen Nederland te handhaven als constitutionele monarchie, daarbij herhaaldelijk voor de voeten gelopen, niet alleen door Juliana maar ook door haar echtgenoot Bernhard en door de kinderen van dat echtpaar.