ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Je kunt ook je eigen Ruit ingooien
12 december 2013 | 
Geplaatst door: J.C.M. van der Schoot
Het gemeenteraadslid Peter Verkuijlen in Sint-Oedenrode is een felle voorstander van de voltooiing van de zogenoemde Ruit om Eindhoven, waarvoor een verbinding van Son en Breugel naar Laarbeek en een verbreding van de N279 tussen Veghel en de A67 nodig zijn. Het plan is weliswaar zeer omstreden, onder meer omdat volgens de vele tegenstanders ‘nut en noodzaak‘ niet zijn aangetoond en er opnieuw een ernstige aanslag op de natuur wordt gepleegd.
In een stuk op de opiniepagina van het Eindhovens Dagblad (10 december) maakt het Rooise raadslid korte metten met alle tegenstanders van de aanleg van de Ruit, die hij typeert als ‘grijzende en kalende babyboomers’, die met weemoed aan vroeger denken. ’Zij hebben er geen belang meer bij. Hun toekomst is kort, hun kostje gekocht, hun pensioen geregeld. Genieten is voor hen belangrijker dan verdienen. Hun dagelijkse doen is belangrijker dan de kansen voor morgen. Fietstochtjes in colonne, terrasje in de middag en de herinnering aan boerenkool uit eigen tuin’, zo oreert het geachte raadslid.
Verkuijlen brengt een uitgesproken eigentijds ‘huldebetoon’ aan hen, die vaak met persoonlijke offers en in elk geval met grote inzet, saamhorigheid en doozettingsvermogen de welvaart hebben opgebouwd.
De heer Verkuijlen pleit voor de Ruit, omdat Zuidoost Brabant met volle kracht vooruit moet. Hij toont zich daarbij in zijn artikel een onvoorwaardelijke aanhanger van het vooruitgangsgeloof, dat zo typerend is voor het oude denken. Tal van deskundigen wijzen er immers op, dat de traditionele manier van denken over ‘vooruitgang’ dient te worden omgebogen. Zij stellen zich -omwille van ons nageslacht – een samenleving voor die zuinig omgaat met milieu, natuur en grondstoffen en inzet op een duurzame samenleving, waarin het beter en zinvoller is te leven dan in een maatschappij, waar de uitwassen van het rauwe kapitalisme zegevieren. Zij noemen dit streven ‘een vorm van beschaving’. Verkuijlen zal hier geen oren naar hebben. Als de Rooise kiezers nu maar geen oren hebben naar hem dan is er weer iets gewonnen. Natuurlijk: het raadslid staat het vrij zijn eigen ruiten in te gooien. Verstandiger zou het zijn om zijn gramschap te richten op die ene omstreden Ruit.
Geplaatst in