ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archive for juli, 2012
Een valse parel in Gent
juli 24th, 2012 | 
Author: Door J.C.M. van der Schoot
Mijn prachtige Gent, parel aan de Vlaamse kroon. Wat zeg ik: Het kroonjuweel van België! De stad met de drie torens, allemaal daterend uit de dertiende eeuw. En Brugge dan? Om een misverstand uit de weg te ruimen: Gent is authentiek, Brugge is naar mijn smaak teveel opgepoetst. Maar pas op: Gent heeft een historische blunder begaan. Is er dan geen ‘wandaad’ meer ernstig genoeg om een opstand te doen ontvlammen? Nou…dat ‘schaapskot’. Read the rest of this entry »
Posted in 
Valencia, toen de crisis nog ver weg leek
Snarenspel in een futuristisch Valencia in 2009. De ideale toekomst, die even anders uitpakte toen anno 2012 definitief bleek, dat stad en provincie zich aan dit soort prestigieuze projecten hadden vertild en hun hand moesten ophouden bij de toch al armlastige Spaanse regering.
Valse romantiek
Arie Slob probeert kiezers in dunner bevolkte streken/dorpjes, onder meer in het noorden en in Zeeland voor zijn Christen Unie te winnen, door te pleiten voor de eenmansschool.
Waarom zou het in de Auvergne wel kunnen, zoals de
<- documentaire film Être et avoir uit 2002 ‘bewijst’, en bij ons niet?
Ik twijfel tussen verkiezingsretoriek en –romantiek, want hoe kun je nu de situatie (van tien jaar geleden) in een Franse plattelandsstreek vergelijken met die in ons land, waar tussen steden en verstedelijkte gebieden, nauwelijks nog van ‘plat land’ sprake is? Om van mentaliteitsverschil en volkskarakters nog maar te zwijgen.
Verder op Manieren
Lekkere partij
‘Van Gent hekelt fractiebestuur GroenLinks’ kopt de NRC naar aanleiding van een zogenaamde scoop van de Volkskrant. Ineke van Gent, die met Jolande Sap en Tofik Dibi dat fractiebestuur vormt, hekelt dus ook zichzelf.
Verder op Manieren
Waar de mussen meeëten van je appeltaart
Sante Brun was ‘op’ Schokland, ‘in Middenbuurt, een tamelijk steriel gerestaureerd gehucht waar de mussen gezellig mee-eten van je appeltaart, en zelfs de zwerfkeien gewoon met de vrachtwagen uit Noorwegen aan zijn komen zwerven’.
Verder over zijn belevenissen op SanteLOGie
Van een onnoemelijke saaiheid
Jammer, jammer, het idee sprak me wel aan: het begin van de politionele acties in Indonesië (juli 1947, 65 jaar geleden) presenteren als tv anno 2012. Maar de ntr had er toch iets langer over moeten nadenken. Want het pakte uit als een programma van onnoemelijke saaiheid.
Verder op Manieren
Geruzie in politiek is niks voor Best
De huidige politieke situatie kent in de moderne geschiedenis van Best eigenlijk geen precedent. Bij mijn weten is het in de jaren ’80 één keer voorgekomen dat een CDA- en een PvdA-wethouder min of meer onvrijwillig opstapten, maar dat leidde toen niet tot een impasse zoals die er nu lijkt te zijn. De gemeente Best staat (stond?) eigenlijk bekend om de makkelijke manier van omgang met elkaar en het niet te hoog laten oplopen van politieke meningsverschillen. Elkaar keihard de waarheid zeggen? Prima! Maar nooit ten koste van de bestuurbaarheid van de gemeente en de kracht van het bestuur.
Aldus oud-raadslid Emiel Bootsma, in een reactie op onze column Om de bestuurbaarheid van Best
Johan van Antwerpen: Eigen belangen opzij schuiven om dit op te lossen
Ook ED vindt: Jannink moet weg
Waar de dijk het land omklemt
Min of meer per ongeluk kwamen we terecht op de weg van Enkhuizen naar Lelystad. Dat is eigenlijk geen weg, het is een staaltje van Hollands moedige en vooral kundige strijd tegen het water: het is de dijk die de Markerwaard had moeten beschermen tegen het woedende water van het IJsselmeer – maar de inpoldering van die Markerwaard werd afgeblazen toen men tot bezinning was gekomen: aan nóg meer landbouwgrond had Nederland geen behoefte, ontdekte men, nadat een flink deel van de Flevopolder was opgegaan aan natuurgebied en bos.
Lees alles op SanteLOGie
Witte raaf
Bij de huidige malaise in de woning- en kantorenmarkt, is zo’n sticker met verhuurd op het bord van een makelaar een witte raaf. In dit geval gaat het om bijna 1500 m2 bedrijfsruimte en 240 m2 kantoor van het complex Zessprong vlakbij de Ringweg in Best. Op schootsafstand zijn kantoren in aanbouw in het project Klompenfabriek. Ook over de bezetting daarvan zei Dirk Rietberg van projectontwikkeling Kero enkele maanden geleden, zich totaal geen zorgen te maken.
Om de bestuurbaarheid van Best
De onderhandelingen over een herformatie van het college van B en W in Best, na vertrek van de D66-wethouder, zijn volledig in het slop geraakt. Partijen zouden met een schone lei moeten beginnen, inclusief terugtreden van de twee overgebleven wethouders van CDA en VVD. Het gaat om de bestuurbaarheid van de gemeente. Wellicht is hier ook een onafhankelijke formateur, die partijen tot elkaar brengt, op z’n plaats, betoog ik op:
Ambtsketen en nepotisme
De burgemeester van Waalre, de heer Henri de Wijkerslooth de Weerdesteijn, is ‘dolblij’: zijn ambtsketen is in de puinhoop van het verbrande gemeentehuis teruggevonden. ‘n Wonder dat-ie niet gesmolten is. Enfin, een geluk bij ‘n ongeluk.
De ambtsketen is het laatste ‘herkenningsteken’ dat de burgemeester nog rest. Ooit had hij, evenals de ministers en de commissarissen van de koningin, een ambtskostuum met steek.
Verder op Manieren
Een ‘wegrestaurant’ in 1958
Hotel-Restaurant Noord-Brabant, Kerkstraat 1, Maarheeze in 1958. Foto Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, fotograaf Jos Pé.
Klikken op deze foto ter vergroting is de moeite waard, omdat daarbij ‘een schat aan informatie’ zichtbaar wordt. De sfeer anno 1958, met als kenmerken het terras van Hotel Noord-Brabant, aan de rijksweg in Maarheeze, met spartaans aandoende ijzeren klapstoeltjes, die je heden ten dage nog wel eens als decoratie gebruikt ziet, maar waarop niemand meer wil zitten.
Radiocolumn
Mijn maandelijkse column voor Omroep Best (18 juli, 18:10 uur) is die over het verzet tegen de komst van een hospice voor terminaal zieken in een ‘aanleunwoning’ van het zorgcentrum De Kanidas. Omgaan met de dood.
Zie Manieren
Op een verlaten strand
Het strand bij Castricum. Zwaar bewolkt, stevige westenwind, niet erg koud. Zomer 2012. Er zijn zelfs wat mensen in het water van de matig woeste zee. Normaal is dit strand een mierenhoop, vandaag zijn er meer honden dan mieren – het verbod van honden op het strand wordt massaal overtreden, want dit is Nederland.
Op de plek waar het strand overgaat van hard en nat naar zacht en niet zo nat, zitten twee jonge vrouwen in het zand, ze zijn tegen de dertig jaar en in gezelschap van een Yorkshire terrier. Het dier draait om de langste van de twee vrouwen heen, kruipt bij haar op schoot.
Verder op SanteLOGie
Een bruid in een regenjas
Laten we het eens over regen hebben. Op de Vismarkt in Alkmaar wordt een struise bruid bij stromende regen in de raarste standen gefotografeerd op de stenen tafelen waar vroeger de vis werd uitgestald. Voor het eerste van mijn leven zie ik een bruidsreportage ontstaan waarbij de bruid een regenjas aan heeft.
Verder op SanteLOGie
Actie tegen slecht weer
Een Actiecomité Stop het Slechte Weer (ASSW) houdt aanstaande zaterdag in Amsterdam een protestmars tegen ‘De Bilt-terreur’.
Verder op Manieren