Wie is online
2 bezoekers online
Schrijf ons

Je kunt ons altijd schrijven via de contactpagina. Daar vind je ook richtlijnen, voor het geval dat je mail-notificaties wenst bij nieuwe 'posts' aangaande Best. 

Rubrieken
Opinie of niet?

ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.

English?

Translation by Google in Chrome: please, click the right mouse button and select 'English'.

Archieven
mei 2018
Z M D W D V Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Ik dacht het al heel lang

Peter Stiekema


et heelal is oerknaleindig en veel eenvoudiger dan tot nu toe werd gedacht. Ik kijk daar niet van op. Ik dacht dat al heel lang, eigenlijk, maar nu wordt zulks bevestigd door de onlangs op 76-jarige leeftijd overleden Stephen Hawking, nader introductie overbodig (mag ik toch hopen). Hij scheef, vlak voordat hij stierf, over dat onderwerp een artikel samen met de Belgische natuurkundige Thomas Hertog, hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven. De KUL, ik zet de afkorting er maar even bij. Niet dat hun gedachte flauwe kul is, ik dacht het al veel langer, zoals ik al schreef, overigens zonder gehinderd te worden door enige natuurkundige, astronomische of wiskundige kennis dan ook.

 

 

 

Ik ben een alphaman, qua taalvaardigheid dan, maar kan nog wel (een beetje) nadenken over de ingewikkelde zaken des levens. Ik vermoed al tijden, dat de oerknal een soort repeterende wekker is, die zich gedurende honderden miljarden jaren, of nog langer, sinds iets wat je het begin der tijden zou kunnen noemen (als dat er ooit was)  om de zoveel miljard jaar herhaalt.

We weten dat de zon eindig is, zich ooit via een stervende ster, zal afwikkelen tot een zwart gat, dat uiteindelijk zal imploderen tot een ongelooflijk minieme loodzware massa, of zo. Pin me niet vast op een logische volgorde. Zoiets zal uiteindelijk ook met het totale heelal geschieden, waarna een ongelooflijke leegte achterblijft met ergens een minieme, maar gigantisch zware massa. Die ontploft dan via een nieuwe oerknal, waarna de geschiedenis zich herhaalt tot in het oneindige. Het kan zijn dat dan niet de mens op deze of gene planeet de machthebber wordt, maar de aap, de krokodil, de spin (die zet ik er maar even bij voor mijn vrouw, die als de dood is voor spinnen). Een pantoffeldiertje zou ook nog kunnen, wel zo rustig. Het onomstotelijk bewijs voor deze theorie kan ik niet leveren, maar dat kon Hawking evenmin.

Eigenlijk had ik hier een column willen schrijven over het protest van Rutte en zijn trawant Stef Blok tegen de miljarden hogere kosten van de EU na het vertrek van GB uit de EU. Wij moeten er fors aan bijdragen. Over mijn lijk zei Rutte in iets andere bewoordingen. Ach ja! Ik word langzamerhand een pantoffeldiertje.

Voorpagina hhBest

Een reactie op “Ik dacht het al heel lang”

  • Nu de bewijzen nog.
    Voel trouwens met je mee, althans de aardse natuurwet zegt: waar een begin is, is ook een einde. Vroeger, toen we nog in de schepping door God geloofden, dachten we dat Hij (de hoofdletter is cultureel bepaald) er ook ooit ’n einde aan zou maken. Onder meer met ‘een vuur dat alles zal verbranden’.

Reageer