Wie is online
0 bezoekers online
Schrijf ons

Je kunt ons altijd schrijven via de contactpagina. Daar vind je ook richtlijnen, voor het geval dat je mail-notificaties wenst bij nieuwe 'posts' aangaande Best. 

Rubrieken
Opinie of niet?

ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.

English?

Translation by Google in Chrome: please, click the right mouse button and select 'English'.

Archieven
april 2016
Z M D W D V Z
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930

Archive for april 14, 2016

Wegkruis, grafkruis of oorlogskruis?

grafkruis
Een wegkruis dat geen wegkruis is, maar een grafkruis. Het verscheen rond 1990 op tamelijk mysterieuze wijze op het driehoekig pleintje dat sinds 1918 de aansluiting vormt van de Duivelsbruglaan en de Bouvignelaan in Ginneken. tegenwoordig is het een t-kruising, maar ooit kon je het een driesprong noemen, want het oostelijke gedeelte van de Duivelsbruglaan heette tot 1943, de annexatie door Breda, Brugstraat en het resterende deel, langs het Mastbosch,  Boschlaan.

Ik schrijf Mastbosch met sch, want je schrijft ook niet Den Bos en Bosstraat. Alleen in Best was ooit een anafalbeet die de weg naar Den Bosch Bosseweg noemde en dat is ongestraft altijd zo gebleven. Dit even terzijde.

Op het eerste gezicht riep het kruis in ‘t Ginneken bij mij ‘n oorlogsherinnering op, maar laat ik eerst maar eens Ad Jansen enigszins vrij citeren uit zijn boek Vier eeuwen duivelsbrug 1613-2013:

Omstreeks 1990 stond er tussen het groen ineens een ‘wegkruis’. Al spoedig deden allerlei geruchten de ronde over de herkomst hiervan (…) Het kruis is eigendom van een particulier uit Ginneken die anoniem wil blijven. Hij ontdekte het kruis bij een antiquair tijdens een zakenreis in Frankrijk (….) Uiteindelijk ging de gemeente Breda akkoord met plaatsing in het plantsoentje. Het is zelfs door de gemeente gerestaureerd. Het is echter vermoedelijk geen wegkruis maar een grafkruis.

Geruchten. Jansen laat zich daar verder niet over uit. Ik ben niet uit op legendevorming, maar ik zal vertellen, waar ik als gewezen oorlogskind direct aan moest denken. Op enkele stappen van het ‘ijzeren Franse kruis’, aan de rand van de Bouvignewei (destijds in gebruik bij de boerderij van het Sint-Laurensziekenhuis) lag tijdens de oorlogsjaren ‘n tijdje  een veldgraf met op het simpele houten kruis een Duitse helm. Vermoedelijk is deze soldaat in mei 1940 gesneuveld.

Het verband tussen een en ander is dus niet aangetoond, maar frappant is het wel, temeer omdat Franse hulptroepen zich hier in 1940 ophielden, in een vergeefse poging de Duitsers tegen te houden. Laten we het maar op toeval houden.

Parlementsleden als politieke lemmingen

politiek blijft toch iets raadselachtigs. Zie nu het Nederlands parlement: in plaats van te zeggen dat het niet voor niets unaniem vóór dat verdrag met Oekraïne heeft gestemd; dat het kennis heeft genomen van het feit dat daarover een referendum is gehouden; dat een klein deel van het electoraat, namelijk 20 procent, (10 procent zei ja, 70 procent stemde niet) ‘nee’ heeft gestemd; dat het wijst op het feit dat het hier een raadgevend referendum betrof; en dat men het, uit zijn eigen verantwoordelijkheid als wettig verkozen volksvertegenwoordiging, onverstandig, zeg maar ronduit stompzinnig vindt dat vrijblijvend advies over te nemen; en overgaat tot de orde van de dag.

Meer op SanteLOGie

Monument in ademnood

dorpsspomp_ginneken 
Wie zei daar dat een monument moet kunnen ademen? De hardstenen dorpspomp op de Ginnekenmarkt, ongeveer even oud als het raadhuis (1791) is helemaal ingebouwd door de horeca. Twee ondernemers hebben daar hun terrassen – gescheiden door houten bloembakken – ingericht. Gezellig, dat wel, maar des te beter valt de opmerking van een Ginnekenaar te plaatsen, naar aanleiding van de historische carnavalsfoto in Achterom kijken 99: ‘Het is wel erg veranderd.’