ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Dat krijg je met een sportminnend koningspaar
1 februari 2014 | 
Geplaatst door: J.C.M. van der Schoot
Nog enkele dagen en de wereld staat in het teken van wat doorgaans kortweg wordt aangeduid met: Sotsji. Overbekend is dat een ‘zware‘ Nederlandse delegatie met de koning en de koningin aan het hoofd, geflankeerd door premier Rutte en minister Schippers, onze nationale sporters uitbundig zullen aanmoedigen. Even bekend is de manier waarop in Rusland met de homo-rechten wordt omgesprongen. Reeksen mishandelingen zijn de laatste weken uitvoerig in de media aan de orde gesteld. Afschuwelijk. Maar ja, het gaat straks om sport en daarvoor wijkt veel, zo niet alles. De algemene opvatting in ons land luidt: sport en handel zijn de zaken waar het om draait.
Wat volgens mij zeer onderbelicht blijft in de lopende discussie is het feit dat de koning en de koningin hartstochtelijke sportliefhebbers zijn. Zij willen per se naar Sotsji. De premier haalt alle denkbare en ondenkbare argumenten uit de kast om het koninklijk paar uit de wind te houden om het met de wind in de rug te kunnen laten afreizen naar het Russische sportfestijn.
‘De koning kan er niet wegblijven, want hij is erelid van het IOC’, zo luidt een vaak gehoord argument. Dat argument doet een beroep op ons nationale gevoel voor wellevendheid en zo’n argument wil dan wel ‘ns zwaar gaan wegen. Overigens niet voor mij, maar dat terzijde.
De kiem voor dit argument ligt in de soepele houding van de toenmalige premier Wim Kok, die in 1998 akkoord ging met het IOC-bestuurslidmaatschap van de kroonprins, ondanks het gemor van menig kamerlid. Dat gemor betrof voornamelijk het feit, dat het IOC-bestuur toen omgeven was met corruptie en schandalen. Maar Kok en de kroonprins kregen hun zin. Overeengekomen werd dat de kroonprins zijn lidmaatschap zou neerleggen op het moment dat hij koning zou worden. Een kroonprins, die vanwege zijn koningschap het lidmaatschap moet neerleggen, wordt uiteraard erelid en ‘een erelid kan toch niet wegblijven’, zo vinden de voorstanders. Zo heeft een besluit uit 1998 anno nu toch nog een ‘positief’ argument opgeleverd om met een zware delegatie te verschijnen in Poetins ijspaleis.
De ‘liefde voor de sport’ heeft het gewonnen van een protest tegen de schandalige manier, waarop in Rusland met de mensenrechten wordt omgegaan. Zelfs een waarschuwing van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag om extra waakzaam te zijn in verband met mogelijk aanslagen in Sotsji kan de grenzeloze sportliefde niet temperen.
Geplaatst in Gastcolumns
Zou Poetin er aan gedacht hebben dat Biathlon in Sotsji beter verboden had kunnen worden? Vanwege al die biatleten, bijvoorbeeld?
Vanmorgen hoorde ik op Radio 1 dat Sotsji evenveel kost als alle voorgaande OWS’en bij elkaar: 40 miljard! De helft daarvan zou in de zakken van o.a. de vriendjes van Poetin zijn verdwenen. Veel plezier!
Er gaat inderdaad heel wat poet in die Poetin.