Ach ja, de Andrews Sisters
Ze was de jongste en de laatst overgeblevene van de Andrews Sisters, 92 jaar. Nu is ze dood. Patty. Al in de jaren dertig van de vorige eeuw wereldberoemd, samen zingend met Bing Crosby. Net als de Britse Dame Vera Lynn (We ‘ll meet again, waar ik echt sentimenteel van word) aanbeden door de anglo-amerikaanse soldaten, die in ‘44-‘45 in Europa vochten. Onlangs schreef ik over het liedjesrepertoire, waarmee we het tijdens en vlak na de oorlog moesten doen (Ouwe Taaie), maar vergat Rum and Coca Cola.
Zal wel komen, doordat ik de zusjes Andrews en dat liedje niet echt kon waarderen. Kromme tenen zelfs. Maar de herinneringen blijven, zoals aan die boottocht, met de buurtvereniging van Ginneken vanaf Lage Zwaluwe naar Rotterdam (de Moerdijkbruggen lagen nog in de kreukels) toen de dochters van de koster de Nederlandse versie zongen. Echt iets voor verjaardagsfeestjes en zo: Rum en Coca Cola – koffie en chocola – cognac en brandewijn – dat moet op de tafel zijn. Nou ja, bye bye Patty.