Wat een land

Sante Brun gaat weer eens lekker tekeer over Italië

hhBest

22|07|02
Vandaag gaan we weer eens lekker te keer over Italië. Aanleidingen genoeg: de regering Prodi is afgetreden, gewoon omdat de linkervleugel het niet eens was met het kabinetsbeleid, dat de Midden-Oostenpolitiek van Berlusconi versterkt wilde voortzetten. Vandaag buigt president Napolitano zich er over, en het laatste wat zal gebeuren: nieuwe verkiezingen, want dan komt Il Cavaliere weer aan de macht en verandert Italië weer voor een poosje in een soort opera-dictatuur. Het zal mij benieuwen hoe ze alle kikkers weer voor een tijdje in de kruiwagen krijgen.

Dan is er het leuke nieuws over het <-nieuwe logo van Italië. Hoewel Italiaanse internetsites vaak vreselijk slecht vormgegeven zijn – in het land waarvan ze in het buitenland denken dat het de vormgeving heeft uitgevonden – is dit logo een grote sprong voorwaarts: het is gewoon ‘it’, de ‘extensie’ van Italiaanse internetadressen, zoals ‘nl’ de extensie van Nederland is. Er is ook een mooi filmpje van gemaakt, dat je hier kunt zien.
Al eerder heb ik benadrukt dat Italianen in het buitenland pronken met uiterst smaakvol design, zoals de Pipistrello van Gae Aulenti maar zelf een iets meer kitscherige stijl prefereren, zoals, om in de sfeer van lampen te blijven, bijvoorbeeld gesmeed bronzen staande lampen, omwikkeld met plastic klimop, ik zweer je dat het waar is.

Het bericht over het nieuwe logo vermeldt niet, of het inmiddels ook is gezegend door een zalvende kerkelijke hoogwaardigheidsbekleder, maar als je het vervolgende bericht leest, zal je dat niet verwonderen.’Het is een niet alleen zeldzame auto, maar hij is ook gebruikt om Padre Pio te vervoeren, die de wagen ook gezegend heeft. Hij staat te koop op e-Bay voor 950.000 euro. Het gaat om een Fiat 500 Topolino van 1936, in perfecte staat.’ Er is zelfs een document bij, zo meldt het nieuwsbericht, dat het getuigenis bevat van een vrouw die bij de zegening aanwezig is geweest.
Nog even afgezien van het feit dat ik de bewijsvoering aan de zwakke kant vind, heb ik nog wel een paar andere opmerkingen.

	Bijvoorbeeld: Padre Pio, wiens beeltenis vooral in Zuid-Italië niet te ontlopen valt, en tot wiens exploten inmiddels talloze wonderen worden gerekend, had die wel een auto nodig? Hij had de stigmata (wonden in handen en voeten) van Jezus, dus ik neem aan dat hij moeiteloos tevens, wellicht als hobby, de bilocatie beoefende;

en als je op twee plaatsen tegelijk kunt zijn, dan reis je toch ook overigens met groot gemak en niet in zo’n piepklein autootje.

Trouwens, die gaten in handen en voeten maakten het verkrijgen en behouden van een rijbewijs niet eenvoudig, lijkt me, en kom me nou niet met de mededeling dat de beroemde pater uit de Gargano, de spoor van de Italiaanse laars, een chauffeur had.

Ik bedoel, hoe kreeg je die, naast de niet buitengewoon magere Pio, nog in dat wel heel erg kleine autootje?

Beginnen jullie nu een beetje te begrijpen waarom ik zo vaak mogelijk naar Italië moet?

Columnpagina Sante Brun

Nog een reeks beschouwingen van Sante over Italië