hhBest – Sinds 1996

Archief van de rubriek ‘Reizen’

e hebt treinreizen en treinreizen, dat begrijpen jullie natuurlijk ook wel. Ik bedoel, er is verschil tussen de Veolia-boemel van Landgraaf naar Schin op Geul en, bijvoorbeeld, de Amtrak van Philadelphia naar Penn Station in Manhattan.

Alleen al hoe zo’n trein er uitziet. Ik bedoel, met een beetje pech is de Veoliatrein aan de buitenkant voorzien van een zwaar gephotoshopt portret van André Rieu of Beppie Kraft, en toch moet je soms noodgedwongen met die trein, bijvoorbeeld omdat je enorm moet drinken in Schin op Geul.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Ooit werd het de enige plek met verkeerslichten op de autoweg van Amsterdam naar Milaan genoemd: de stadstraverse van de A2 door het oostelijk deel van Maastricht. Dat was trouwens een beetje onzin: wie van Amsterdam naar Milaan wil nam en neemt de A2 en de A12, en daarna in Duitsland de A61 en zo tot Basel, vandaar de Gotthardtunnel en via Como fiets je zo naar Milaan – lángs Milaan, als je even niet oplet. Via Maastricht en Luik reed je destijds en daarna nog heel lang een wirwar van landwegen en geitenpaadjes in, en als je niet uitkeek, brachten die je na een week ergens in Zuid-Frankrijk en dan was het nóg honderden kilometers naar Milaan.

Het had wel iets, die stadstraverse.

Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest

Het Amerikaanse weekblad Time wijst Rotterdam aan als een van de 50 meest aantrekkelijke steden om te bezoeken. Is Amsterdam de moeite waard om zijn elegante monumentaliteit, Nederlands grootste havenstad onderscheidt zich door zijn futuristische uitstraling. Time noemt onder meer de Markthal, een ‘op een iglo lijkende paardenhoef’ met 96 stalletjes, waar je dingen kunt kopen van Hollandse kaas tot Marokkaanse kruiden, twintig winkels, negen restaurants en bovenin 228 woonappartementen.

Read the rest of this entry »

De middeleeuwse kloosterhof in het hartje van Riga, waar de Petrikerk bovenuit rijst. Japanners rennen hier fotograferend doorheen, zonder verder te kijken. {Chinezen zouden dwars door je heen lopen, als kon.} Waar ooit ‘nonnen in grijs habijt’ leefden, is nu een hotel.

Celloklanken in de avondschemering. Midden in de stad. Kwaliteit! Bach? Hoewel, de man, die zijn kindje naast zich heeft zitten, koketteert met zijn vibrato en dat past eigenlijk niet bij deze componist, vinden kenners. Levensmaatje heeft een euro in de instrumentkoffer gemikt en ze vindt dat we nog even moeten luisteren. Terecht. Het is het autoloze centrum van Riga, vandaar dat de weemoedige cello zo goed tot zijn recht komt. En de speler is één van de honderden die een graantje proberen mee te pikken van het levendige, internationale toerisme in de hoofdstad van Letland.

Read the rest of this entry »

  The Rough Guide neemt geen meel in de mond als het gaat om beschrijving van bezienswaardigheden en de omstandigheden waaronder die zich aan je vertonen. ‘Laat u zich niet weerhouden door de afzichtelijke rijstebrijberg aan religieuze kitsch waar je doorheen moet om Assisi te zien zoals het werkelijk is: een van de schitterendste voorbeelden van Italiaanse Middeleeuwse en Renaissancekunst.’

Meer op SanteLOGie

 
Het maakt toch verschil – of je kampeert op het Lido en vaart met de vaporetto vandaar naar het San Marcoplein, of je stapt bij Ca’ Sabbioni op de oranje bus 53 en rijdt daarmee, onverschillig door gaten in het asfalt bonkend langs slordig neergelegde wegen en door de fabrieksstadMarghera naar het Piazzale Roma, busstation voor gevorderden, juist nog verrijkt met… een tram, en nog wel eentje die op één rail rijdt. (Teksten geklad op leegstaande fabrieken in Marghera: ‘Je hoeft geen toestemming te vragen om vrij te zijn’, en ‘Weg met de herwaardering van heroïne’.)

Twee columns op SanteLOGie over ‘reizen door Venetië’ Deel 1 – Deel 2

En nu is er dus de wereldtentoonstelling in Milaan, die zich bescheiden Expo noemt – het was afgelopen maandag de eerste keer dat ik te voet een evenement bezocht dat je eigenlijk alleen per fiets of liever nog per scooter kunt bezoeken.

Meer op SanteLOGie