hhBest – Sinds 1996

Archief van de rubriek ‘Limburg’

ver Wiel Gubbels, de man die van letterzetter evolueerde tot journalist en die op 91-jarige leeftijd overleed. Een kleurrijke Limburger.

Lees het op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

ang niks meer van gehoord, en nu is hij overleden. Dat mompel ik vaak voor me uit als mij het bericht bereikt dat en een oud-collega of een andere relatie uit een bont journalistiek leven de pijp aan Maarten heeft overhandigd. De krant zelf besteedt daar tegenwoordig nauwelijks nog aandacht aan, maar er zijn uitzonderingen.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

et spookbeeld dat de journalisten van het Limburgs Dagblad in juli 1972 voor ogen stond, lijkt nu toch werkelijkheid te worden. De titel van het huidige dagblad De Limburger wordt volgend jaar wellicht Telegraaf Limburg. Gelukkig is dat het inmiddels verdwenen Limburgs Dagblad bespaard gebleven.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

 

Sante Brun

et hangt sterk van de wind af, of we er iets van horen. Een matige oostenwind maakte gisteravond dat we nauwelijks iets vernamen van het concert van Bruce Springsteen. Duimen dat er volgend weekeinde ook zo’n windje staat, want dan hebben we hier Pinkpop. Pinksteren 2023 hoort alweer tot een grijs verleden, maar de verhuurders van populaire zangers en muziekgroepen zijn tegenwoordig de baas, dus die zeggen: je zit te vroeg met je Pinkpop. Onze vedetten treden pas op ná half juni. Maakt nauwelijks iets uit, want het symbool van dat oeroude festival is een roze pop, die met Pinksteren weer geen merkbaar verband heeft.

Read the rest of this entry »

In Zweden wordt op een traject van twintig kilometer geëxperimenteerd met het opladen van rijdende auto’s, door middel van inductie, dat wil zeggen draadloos net als onder meer bij elektrische tandenborstels.

Dezer dagen  is de 3000ste laadpaal voor elektrische auto’s in Noord-Brabant en Limburg geplaatst. Daarmee komen de provincies steeds dichter bij hun doel van het totaal aan 4000 nieuwe laadpalen in 2024. De afgelopen weken werden onder andere in Valkenswaard, Eindhoven en Maastricht laadpalen geïnstalleerd.

Bronnen: provincie Noord-Brabant en Radio1.be — Voorpagina hhBest

indelijk heb ik ook een soort persoonlijke relatie met Oekraïne. Ja, ik was ooit een paar dagen in Kyiv (nooit meer Kip Kyiv eten) en ook Moskou mocht zich enkele malen in mijn persoonlijke belangstelling verheugen. Al was het maar om mee te maken dat ik, samen met een stel rumoerige en drankzuchtige Nederlandse journalisten door de Nederlandse ambassadeur eigenhandig uit de ambassade aan de Kalasjnij Perioelok werd getrapt. Wij wilden toen door naar het huis van Boris Jeltsin aan de vlakbij gelegen Poesjkinstraat, die had misschien nog iets onder de kurk. Geen idee of dat verder afgelopen is. Zijn opvolger Poetin hebben we gemist.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

jee ja, carnaval. Een paar keer is het me gelukt me ‘erdoor te gooien’ maar in het algemeen ben ik te nuchter, of liever: teveel op mijn hoede.

En van het ontmythologiseren. Ik was acht jaar en mijn zus, acht jaar ouder dan ik, nam mij mee naar het circus. Ik legde haar uit hoe die trucs van acrobaten en clowns werkten. Zij had liever vastgehouden aan de illusie.

Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest

e hebt boeren en boeren, zeg ik maar en krijg daar maar eens een speld tussen.

Je hebt er eentje in Oost-Brabant die een beetje scharrelt in kerstbomen maar het liefst, opgetuigd als een lid van een motorclub, rondbanjert en zijn volgelingen ideeën aan de hand doet aangaande in brand steken van hooibalen op de autoweg en het bespuiten met stront van gemeentehuizen en woningen van ministers. Ik houd me maar aan het spreekwoord ‘Wie met stront spuit wordt er mee besmet’.

En je hebt Jo en Monica Schaepkens in Klimmen, Zuid-Limburg, die maar zeven weken per jaar open zijn, want dan rijpen hun 17 soorten kersen en verkopen ze die in de kraam vóór hun bedrijf.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest – https://kersenbedrijfschaepkens.nl/

Carl Weber (1820-1908) was ook van grote betekenis voor de kerkarchitectuur

Carl Weber ontwierp bij de Odulphuskerk in Best ook de monumentale pastorie. Opvallend is voor zo’n gebouw uit de negentiende eeuw ook de tweede voordeur links, die (meestal) leveranciers toegang gaf tot de keuken.

ij stond, onder meer door zijn bescheidenheid, in de schaduw van de landelijk beroemde Pierre Cuypers, maar Carl Weber (1820-1908) blijkt toch van grote betekenis te zijn geweest voor onder meer de kerkarchitectuur in Nederland.

Read the rest of this entry »

anneer zal het geweest zijn? Ergens midden jaren tachtig, schat ik. Ik was op de redactie van het Limburgs Dagblad in Heerlen onder meer belast met de begeleiding van de stagiairs van de opleidingen in de journalistiek, voornamelijk mensen die werden gestuurd door de Academie voor Journalistiek in Tilburg, maar ook wel studenten van de School voor Journalistiek in Utrecht.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

orige week hebben de media uitgebreid aandacht besteed aan het rapport van een commissie die invallend commissaris van de koning Johan Remkes een poosje geleden instelde. Die commissie moest onderzoeken hoe het gesteld is met de bestuurscultuur in de provincie Limburg. Dat moest, na een turbulente periode waarin het voltallige bestuur van de provincie Limburg moest aftreden, inclusief de commissaris van de koning, die ze hier (grinnik) ‘gouverneur’ plegen te noemen. Steekwoorden: corruptie, vriendjespolitiek, CDA.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Peter Stiekema

e Belgen hebben een koningspaar dat met de getroffen inwoners van ongeveer de helft van Wallonië meeleeft. Gruwelijke verwoestingen, vele doden en een groot aantal vermisten. Dagen achter elkaar trok het echtpaar door de getroffen gebieden en had voor iedereen een luisterend oor en een hart onder de riem. Zo kan het dus ook.

Read the rest of this entry »

Peter Stiekema

l enkele dagen zijn leger en politie in de Belgische grensstreek fanatiek op zoek naar een terrorist die van plan is de viroloog Marc van Ranst te vermoorden. Die is met zijn gezin ondergedoken op een, hopelijk voor hem, veilige plek. Maar waar zit die terrorist nou toch?

Read the rest of this entry »

p 95-jarige leeftijd is Ben Romijn overleden, van 1975 tot 1987 hoofdredacteur van het voormalige Limburgs Dagblad in Heerlen. Romijn begon in 1950 zijn journalistieke carrière op de correctieafdeling van de krant, nadat hij als militair was teruggekeerd uit Indonesië. Zijn loopbaan bij de krant werd tijdelijk onderbroken, toen hij in 1960 chef voorlichting werd van DSM en vervolgens directeur van Fibeon Beleggingen. Bij de redactie nam hij de draad weer op in 1972, het jaar van de overname door De Telegraaf, als verslaggever buitenland en financiën/economie. Hij was in die tijd nauw betrokken bij de mijnsluitingen en de omvangrijke sociaal-economische gevolgen daarvan.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

ij was een van die figuren die in alle opzichten met kop en schouders boven al zijn collega’s uitstak: prof. dr. Hein Wellens, hoogleraar cardiologie en een van de oprichters van de Universiteit van Maastricht – en dat was niet eens het belangrijkste: hij was een joviale man, maar van een bescheiden jovialiteit, hij was jazzliefhebber en hij wist wat een journalist nodig had. Dat hij wereldvermaard was op het gebied van de elektrische huishouding van het menselijk hart was een feit waar hij zich zo weinig mogelijk op liet voorstaan. Maar die hem wel de titel ‘Reus van Maastricht’. bezorgde.

Meer op SanteLOGie

Directeur Jos Frusch in zijn leeg openluchttheater Valkenburg

indelijk is het mij dan ook overkomen: ik ben werkloos. Hoewel.Ik had met niemand een dienstverband, het werk dat ik deed was onbezoldigde aard, en overmorgen zit ik gewoon aan bivideoconferentie die onderdeel is van het werk. Noem het dus maar coronawerkloos.

Meer op SanteLOGie — Voorpagina hhBest — Meer over openluchttheaters

og maar net had ik getwitterd dat je bij het zoeken van oplossingen voor het Covid-19 probleem niet zo sterk moet gaan zoeken naar oplossingen uit een ver buitenland, waar de omstandigheden feitelijk onvergelijkbaar zijn met die in Nederland. Dat geldt dus ook voor België en voor Duitsland.

Maar geldt het ook voor de mening van iemand met een beetje Nederlandse naam, Hendrik Streeck, die nauwelijks acht kilometer hiervandaan in een leegstaande lagere school ‘kantoor te velde’ houdt met een flinke groep medewerkers en daar buitengewoon zinnige dingen zegt?

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

erst de vreugde, dan de teleurstelling.

De vreugde betreft ten eerste het feit dat de afspraak gisteren is gemaakt – dat was een tijdje geleden wel anders. En dan het feit dat de parkeerfaciliteiten bij het ziekenhuis momenteel geheel gratis zijn. Veel scheelt het niet, maar ons Zeeuwen bent zunig, zoals je weet. Wij mogen graag een paar onverwachte euro’s in de zak steken.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

n ineens zitten we echt op een eng eilandje. Het heet Zuid-Limburg en is met een heel smal navelstrengetje verbonden met Nederland – een engte waar net een autoweg, een provinciale weg en een spoorlijn door kunnen. Je zou er bijna een vrijstaatje van maken nu België in feite niet meer bestaat en sinds vandaag ook de Bondsrepubliek Duitsland onder water is verdwenen.

Meer op SanteLOGie – Voorpagina hhBest

Een kinderuitzending vanuit het zuiden, 75 jaar geleden

De burgemeester van Hull begroet de Brabantse en Limburgse kinderen na een lange treinreis vanaf de haven van Tilbury. Foto onbekende Britse fotograaf.

1945. Het zuiden van Nederland was bevrijd. Boven de rivieren duurde de ellende voort. De oorlog was dus nog niet voorbij. Toch maakten vijfhonderd Brabantse en Limburgse kinderen (evenveel jongens als meisjes) toen met een schip van van de Royal Navy de oversteek naar Engeland. Om te bekomen van die oorlog en aan te sterken. De voedselsituatie in het zuiden mocht dan niet kritiek zijn – vergeleken met die boven de rivieren – het was er allesbehalve een vetpot. De meeste voor de kinderuitzending geselecteerden hadden geen greintje weerstand meer. Ik was 10 jaar en mocht mee naar Engeland. In 1990, 45 kaar later dus, heb ik geprobeerd, mijn herinneringen aan die tijd vast te leggen in een artikel voor het Brabants Dagblad. Dat verhaal, waarvan hierna een bewerking, staat in de context van het oorlogsdrama, voor zover het zich in de jaren 1944-’45 voltrok in het toen pas door Breda geannexeerde dorp Ginneken. Read the rest of this entry »